Arkadaşım yok diyebilirim. Ve düşünün 25 yaşındayım... ulan hiç mi kimseye bi merhabayı hakedecek bişey yapmadık? Ulan hep mi kötüydük? Ulan nerde kaldı bu eskiler? Ulan napıyorum ben size? Çocukluk arkadaşlarım hadi bir yere gidelim der kişi başı 20 lira ister araba için. O kadar çok arkadaşım (kimseyle görüşmüyorum işlerini hallettirecek veya çıkarları olmadığı için mi bilmiyorum) var neredeyse hepsinde araba var ama gece vakti rahatsızlansak arayacağımız tek kişi mahallenin taksicisi. Kız arkadaş desen iki tane oldu ikiside öğretmendi ikiside beni maddi açıdan yetersiz görüp bıraktı. inanır mısınız şimdi öğretmen mesleğinden tiksinir oldum, karşıma bir kız çıksa öğretmense eliyorum galiba. O kadar bir tiksinçlik geldi. ince düşünen bir insanım ne diyeyim belki de ondandır ama sanmıyorum