Merhabalar, biliyorum hepimiz bazı şeyler için üzgünüz. Sizi tanımıyorum bundan ötürü ufak tefek câhilhâne dünyâmdan akıl vererek sizlere bir nebze de olsa bu ebedi saadete kavuşmamanız için olabildiğim kadar mâni olmağa çalışacağım.

Evet, bazen bir kadını veya bir adamı seviyoruz sevgimize karşılık alamıyoruz üzülüyoruz, bazen yârimiz oluyor terk ediliyoruz, bazen daha iyi şeyler istiyoruz. işte siz anladınız. Fakat dostlarım keşke hayat, elimizi açıp o mutlak güce dua edip gerçekleşecek kadar kolay olsaydı. islâm'da bile bir işi yaptıktan sonra taktirini Allah'tan beklersin. Bakın ben müslüman değilim herhangi bir güce, yaratıcıya inanmam yani ateistim. Ateistiz diye de bu kadar acımasız hayata karşı intihar edip her şeyi sonlandırıp kurtulmak güzel olurdu, değil mi? Lakin daha önümde kim bilir 60-80 yılım var. Daha keşfedilecek, gezilecek bir çok yer var hattâ bir çok duyguyu tatmadım bile. Bazı şeyleri keşfedemeden, bazı yerleri gezemeden, bazı duyguları tadamadan her şeyden vazgeçmek kötü olurdu, değil mi?
Evet, arkadaşım bu hayatta hatâ yapacaksın hatâ yapmadan yaşayamazsın. Evet, bazı şeyleri kaybedeceksin. Evet, bu bedbaht ânı yaşayacaksın hattâ tabiî ki de ağlayacaksın, üzüleceksin; amma şunu unutma ki, acılar bir gün vadesini dolduracak, işbu hâtırâlar mazi ve ibret olacak. Lakin kaybettiklerin kadar kazandıkların da olacak. Daha iyi dostlara ve de daha iyi yâra sahib olacaksın. Fakat kalbin mühürlendiği için bencilce ve büyük bir önyargı ile acımasızca önünü aydınlatan âftâbı katlediyor ebedi saadete kavuşma yanılgısına düşüyorsun. Ayrıca yaşanmışlıklarına bahane aramayı bırak ve bir şeyler yap ki, daha iyi şeylere erişebilesin. Bazı şeyler için fedakârlıklar yapmak zorundasın. Meselâ yurtdışına çıkmak mı istiyorsun? Dil öğrenip kendini geliştirmek zorundasın. Meselâ daha iyi vücut mu istiyorsun? Diyet yapıp spor yapmalısın. Bunlar gibi basit örnekler. Maalesef, yukarıda dediğim gibi öyle elini açıp hop diye yukarıdan gelmiyor hiçbir şey.
Umarım hayatınızdaki ilkleri tadacak kadar uzun yaşamağa çaba gösterirsiniz. Düşünsenize sizi sizden daha çok seven birisi, hattâ ve hattâ bu aşkınızın meyvesinden çıkan yaratıkılmıştan anlamsız bir sevgi göreceksiniz onun ilklerine şahitlik edeceksiniz ve her gün sizi o sıcacık evinizde bekleyen gözeten bir aileniz olacak, acılarınızda ve mutluluğunuzda hep yanınızda birileri olacak.

Selâmetle, ne mutlu ne de mutsuz olun sadece bencilce hareket etmeyecek kadar mantıklı olun. Ayrıca özür dileyebileceğiniz herkesten özür dileyin ve affedebileceğiniz herkesi affedin çünkü hayat ufak tefek hatâlar ve yanlışlar için çok kısa. Daha çok şey yazmak isterdim ama bu kadar yeterli. Bir de içindekilerini dökmek isteyenler dökebilirler isterlerse de dökmezler zât-ı âlînize kalmıştır ve sizlere "Barış Manço - Ömrümün sonbaharında" şarkısını armağan ediyorum.