iş bulamıyorum , 24 yaşındayım uzun süredir aileden uzak yaşıyorum kira kapıya dayandı , normalde web tasarımcıyım bilgisayarı satıp kirayı ödeyip garsonluk yapacağım bir süre .
Kız arkadaş desen gitti , aslında nedense bu duruma gram üzülmedim çünkü zor zamanımda yanımda olsaydı sevdiğini anlardım tokgib bir ilişkiden kurtulmuş oldum aslında.
Bildiğiniz gibi değil , anksiyetem tekrar aksediyor sokakta kalma korkusu vs .
Yaşadım çünkü bunları akrabam felan yok yapayalnız biriyim.
Hani başıma bir şey gelse kime haber verelim deseler şuna diyeceğim birisi yok .
O kadar yalnızım ki .