bi buçuk, iki senedir kılıyorum panpa. arada bir ay bırakmıştım geçen haftalarda tekrar başladım. vakti gidiyor diye düşünüyor insan aslında ama sabah erken saatlerde uyanıp (sabaha kalkmıyorum, gerçi şu sıralar uykum bozuk olduğundan zaten sonra yatıyorum ama) çalışmaya başlayınca zamanı daha güzel kullandığını bile görüyorsun. namaz olmasa kafan kızlara sarıyor, ferre izleyeyim diyorsun, haber okuyorsun, oyun oynuyorsun hep bir şeyler aranıyorsun. namaz bir sakinleştirip dengelediği için iyi. O bıraktığım dönemde ilk bir iki günden sonra bir baktım iyice taka batıyorum, ders çalışamıyorum, eski üzüntüler hücum ediyor, kendimi yıkık hissediyorum falan, namaz kılınca bunlar geçiyor, tatlı oluyor. Ama tabi bir de işin sosyal hayat yönü var, ilerde kız arkadaş, evlilik vesaire. Nasıl uzlaştıracağım tam bilemiyorum ama şimdilik zaten evdeyim, ders çalışıyorum, öyle geçiyor sevgili panpacığım.