26 yaşındayım özel bir hastanede asgari ücretle çalışıyorum. imkanı yok para biriktiremiyorum ailemle yaşadığım halde... Babamın ve annemin ortak aldığı i20 hyundai'si var. Maalesef aileme kendimi kanıtlayamadığım için arabalarını vermiyorlar. Dolayısıyla hırs ettim kendi arabamı almalıyım. Keko gibi araba kaçırmadığımız için sürekli bir güvensizlikleri mevcut. Aslında kendime ait olmayan bir arabaya binmekte bana kendimi kötü hissettiriyor. Baba parası yiyormuş gibi olmak beni demotive ediyor.
Çok acil planlar kuruyorum 500 bine kıçı kırıkta olsa en azından 2000 model üzeri bir araba bulurum diyorum. Sonra çalışma şartlarım ve ücretim aklıma geliyor bu 500 bin benim için ölüm gibi geliyor. Daraldım arkadaşlar daraldım.Bir bilgisayar topladım 37 bine geçen hala taksidini ödüyorum ve arabadan bahsediyorum. Mentalim çok düşük sadece sizinle paylaşmak istedim