Madde 1: Tanrılar, sıkı kurallarla özgürlüğünüzü sınırlar ve ibadet aracılığıyla kendi egolarını tatmin etmeye çalışır. Ancak Şeytan, gölgeyi getirerek ve özgürlüğü savunarak hayattan zevk almamızı teşvik eder.

Madde 2: Tanrılar, sorgulamamızı istemez ve bizi köle olarak tutmak ister. Şeytan ise sorgulamamızı teşvik eder, hatta kendi varlığını bile sorgulamamızı ister.

Madde 3: Tanrılar sadece cinsel ilişkiyi ve mülkiyeti teşvik ederken, Şeytan aşkın tanrısı gibi aşık olmamızı ve tutkulu olmamızı ister. (4 karı al helaldir aslanım tarzı der tanrı, şeytan ise aşık ol tutkunu yaşa.)

Madde 4: Tanrılar bilime karşıdır, çünkü yaratma gücünü kendilerine özgü görürler. Şeytan ise bilimi destekler ve bilimsel bilgiye sahip olmamızı teşvik eder, böylece daha fazla özgür olabiliriz.

Madde 5: Tanrılar, inançlarına bağlı olmayanları sıklıkla cezalandırma veya dışlama eğilimindedirler. Şeytan ise farklı düşünenlere daha fazla hoşgörü gösterir ve çeşitliliği teşvik eder.

Madde 6: Tanrılar, insanları kendi adlarına savaşa zorlama eğilimindedirler. Şeytan ise barış ve uzlaşma yolunu tercih eder, şiddetin yerine akıl ve diyalogun kullanılmasını teşvik eder.

Madde 7: Tanrılar, insanların kendi iradelerini baskılar ve onları sıklıkla kurallara uymaya zorlar. Şeytan ise insanların kendi iradelerini kullanmalarını ve kendi hayatlarını şekillendirmelerini teşvik eder.

Madde 8: Tanrılar, insanların korkularına dayalı bir inanç sistemini teşvik ederken, Şeytan özgürlük ve özsaygı temelinde bir inanç sistemini teşvik eder.

Madde 9: Tanrılar, insanları sıklıkla günahlarla suçlar ve tövbe etmelerini isterler. Şeytan ise insanların kendi hatalarını kabul etmelerini ve kişisel gelişim için çalışmalarını teşvik eder.

Madde 10: Tanrılar, ödül ve ceza sistemini vurgularlar, cennet ve cehennem gibi. Şeytan ise insanların eylemlerinin sonuçlarıyla yüzleşmelerini ve bu sonuçları kendi içsel motivasyonlarına dayandırmalarını teşvik eder.