eve gittik, kız kardeşim yemek yapıyor. dedim ver bakayım şu telefonmunu biraz facebooka gireyim, kim ölmüş, kim kalmış göreyim... telefonu bir aldım elime, ulan bu ne ? kullanmayı unutmuşum resmen. eline telefon verilmiş primat gibi dürtüyorum telefonu. güç bela facebooka giriş yaptım. online olduğumu gören yazıyo, geçmiş olsun kardeş, allah bi daha yaşatmasın kardeş, aman kardeş, canım kardeş... yetişemiyorum , çok yavaşım. biraz bakındım, kim ne halde gördüm. içeri girmeden önce bi manitam vardı, tam ben paket olmadan önce kavga etmiştik. ben arayıp sormayınca "terk etti beni" demiş, ortak arkadaşımız falan da yok, kardeşlerime de yazmak istememiş, hayatına devam etmiş, gitmiş birini bulmuş evlenmiş... ilk darbeyi orda yedim zaten bi. ama haklı, ne diyebilirim ki ? ben de diyorum çıkınca evleniriz, nerdeee... hayat bi bana durmuş kalan herkese devam etmiş... öyle böyle derken çanakkaleden birader de geldi, akşam yemeğine oturduk.