hayatlarımızın taktanlığından birine bağlanalım birini deli dolup sevelim o da sevsin düzgün bir ilişkimiz olsun istiyoruz, ki hayata tutunabilelim ama o nokta da sıçıyoruz tabi

ahah vay amk

tarhinin ortanca çocuklarıyız panpa çok normal

aslında istediğin şeyin o kızla sevgili olmak falan olmadığının anlaşıldığı durum. ne taktan

Yazdığın çok mantıksız dostum, her ülke her milleti kendi için insanlara bir isim vermiştir tarih bilgin okulda ki kitaplar kadar

ağızdan çıkmış bir laf ortada çok iyiydi hakkaten verdim şukunu panpa

yolun yolumuzdur memeli!!

şehirden şehire geçince bile kültür deli gibi değişen birşey o yüzden çok keskin bakmamak anlamanı kolaylaştıracaktır. eğer mesele türk kültürüyse avrupadan ziyade bunu daha çok etkileyen müslümanlıktır. yani olaya bozulmak değilde etki olarak bakmak gerekir , kimle etkileşim halindeysen kendinden birşeyler katar ondan da iyi gördüğünü alırsın. ne yazdım mk

yolla kimyager

Sen bu kadar ön yargıyla bir gibim açıklayamasın bu nasıl bir tutumdur gibko

herkesin aile yapısı farklı, geldiğimiz kültürler ise apayrı yani sen tutup adam babasıyla rakı içti diye adama sallayamassın vay be dersin geçersin at gözlüğünü gibtiğim.

eğer bir kızdan hoşlanırsam o kız nerde it nerde puşt var çekiyor arkadaş yani efendilik hakkaten bu dönemin işi değil dostlar, bin olmanın vakti geldi demişsin ama bizim gibi adamlar bir günde kabuk değiştiremez

biyiklibalkonkonusmasi.avi

en azından ne tak olduğunu biliyor bu da birşeydir.

hıhı tabi

http://33.media.tumblr.co...yuzz1ap01shcz4do1_500.gif

Şehitlik kavramı başlı başına kafa yorulması gereken bir kavram . Her devlet her örgüt varlığını güçlendirebilmek ve sürdürebilmek için neferlere ihtiyaç duyar. Devlete karşı durup ölürsen terörist devlet yanında olursan ise ana akım sana der ki sen şehitsin. Boş yapmak yerine olaylara geniş bir pencereden bakmak gerek. Faşoluğa gerek yok

@2 benim kafa bu saatte açılıyor anca panpa

bir yazıyı/konuşmayı yanlış anlayanların yorum yapma ihtimalinin daha fazla olması. dil ile beyin bağlantısının zayıflaması ama dil etkinliğinin artmasından kaynaklanır; hızla salgına dörüşür. televizyon yorumcuları ve köşe yazarlarından başlayarak yurt sathına yayılan salgının ileri safhalarında en çok bağıran, hakaret eden ya da üstbaş yırtan kendini en haklı sanır. bunlar karşısında beyin faaliyetlerini durduramayanların suskunlaştığı görülür. salgın yüzünden internet üzerinden yazışan gruplarda ve bilumum sosyal medyada kırgınlık, kızgınlık ve yılgınlığın çoğaldığı, bir araya gelen iki kişinin üçe bölünüp yok olduğu, örgütlenme, işbirliği ve dayanışma yoluyla güçlenme ihtimalinin giderek zayıfladığı saptanmıştır.

not:ergenler okumayı denemeyi nanlamassınız amk

spihoniçki, doğada adalet olmadığını kavramanın getirdiği yalnızlık.

kimse haklı doğmaz, ne de haksız... spihoniçki bunu kavramış olmanın getirdiği yalnızlıktır. spihoniçki ile adalaeti kuranın; haklıyı, haksızı belirleyenin yalnız kendisi, türdeşleri olduğunu anlayan kişi, artık üstesinden geldiği şeyler için talihli, başına gelenler içinse talihsiz sayılamayacağını anlamış, bilhassa "seçilmiş" biri olmadığının farkına varmıştır.

spihoniçkinin yolaçtığı yalnızlığın öncesi, doğanın müşfik, kayırıcı, acımasız kollarının var olduğu yanılgısıyla yaşanan dönemdir.bu dönemde insanlar kendilerinin haricindeki herşeyi; başka insanları, başka canlıları, cansız nesneleri doğanın karşılarına çıkardığı değişik biçimler şeklinde görür: iyi bir insan olduğu için herkes ona hak veriyor, adil davranıyor, iyi olmasına rağmen adalet kendisinden esirgeniyor; kötü olduğu için başına gelenler oluyor, kötü olmasına rağmen doğa kendisini gözetiyordur.

spihoniçki ile kişi doğadan koparıldığını, aslında hiçbir zaman da bir parçası olmadığını görmüştür. spihoniçkinin gelmesi ile şükran ve kahır duyguları zorunlu olarak dışarı atılır; insan ne kendinde, ne başkalarında, ne de doğada kendi başına bir iyilik ve kötülük bulunmadığı fikrine yavaş yavaş alışmaya başlar.bu alışkanlık büyüdükçe spihoniçki de artar ve spihoniçki içinde yaşayanlar kendi durumlarındaki kişilerle bir arada bulunmaya başlarlar. yeryüzü bir anda spihoniçkiyi hissedenler ve hissetmeyenler diye ikiye ayrılabilir. spihoniçki, kişinin fail olduğunun da idrakine varması, eylemiin sorumluluğuyla başbaşa kalması, sürekli belirlenen değil, çoğunlukla belirleyen olduğunu anlamasıdır. spihoniçki ile birlikte suç, ceza, yargı, pişmanlık, ödül, vicdan bamabaşka anlamlar kazanır. herhangi bir sözleşme, ancak spihoniçki içindekiler arasında yapılır, sadece spihoniçki ile acıma, yardımseverlik, hayırhahlık gibi duygular kişiyi aşan bir kuvvatin vaazettiği kurallar olmakatan çıkar, bunların doğanın değil, tarihin içinde oluştuğu belli olur. spihoniçkiyi hissetmek, "erdem" kavrdıbının da yeniden düşünülüp yerli yerine oturtulmasını, ahlakın alanından çıkarılıp tarihin alanına yerleştirilmesini sağlar. kişi, spihoniçkiye alıştıkça korkularının, kaygılarının da kökenini keşfeder; bu keşif, aslında zamanın da yeniden bulunması, ard arda dizilen anların yakalanmasıdır. spihoniçki ile insan, gelecekte kendisini bekleyen hiçbirşeyin bulunmadığını, henüz oluşmamaış bir vakti kuracak öznenin de kendisi olduğunu, nasıl bir gelecek hayal ediyorsa geçmişi de öyle hatırladığını bilir. spihoniçki, belleğin özgürleşmesi, insanın içindeki "daimon" u bulmasıdır; spihoniçki, böylece, sanatsal yaratıcılık sürecinin de başlangıç noktası, estetik nesnenin kurucu öğesidir. spihoniçki, diğer insanlardan yalıtılmış olarak değil, başkalarıyla doğru bağlantılar kurarak varolmanın ön koşulu; "adama" yı, "kurban" ı erdem addeden her tür kültürü reddetmenin zeminidir.

aslında, spihoniçkinin ne olduğu tam olarak anlatılamaz; çünkü her tek kişide farklı tezahür eder, herkes kendi spihoniçkisi ile yaşar.

metis 2012 olmayan kelimeler ajandası

jayus abinide yaz gülüm.

şukunu verdim panpa

@1 nik6 karşılığında zütünü versen yine giderin yok amk