Burda mısınız beyler okuyorsanız devam ediyorum. Hızlı hızlı yazıyorum zaten

fotodaki çekme kolu yayı.
genelde 4.5 5.5 6.5 hp motorların çekme kolunda kullanılır.

burda mısınız beyleeer devam ediyorum.

burda mısınız millet devam edecem

@2 gibmiş, parasını vermeden kaçmış

devam ediyorum.

... burda mısınız...

.

up up up..
hadi beyler toplaşın nerdesiniz

Bugünlük buraya kadar, yarın yine gün içinde yaşadıklarımı yazmaya devam edeceğim.

okuduğunuz partlara yorum yapın amk.

*** Karaoba Kırsalı 4. Gün ***

Gecenin ilerleyen saatleri olmuş, herkes birbirine bakıp esniyordu... Uykumuz gelmişti... içerisi sıcacıktı... bi ara tuvalete dışarı çıktım, dönerken yağmur çiselediği için odunlarımızın üzerini iyice kapattım... Herkes yatağına uzanmıştı...

bir şekilde uyumuş kalmışız Gözlerimi açtığımda barakanın etrafında koşuşturuyordum..

Zifiri karanlık deliler gibi bağırarak koştuğumu hatırlıyorum. Beyler bak hâla bunu hatırladığımda tüylerim diken diken oluyor...

Bir şekilde kendime geldim tam barakaya doğru koşacakken o da ne furkan da aynı şekilde dışarıda bir yandan bağırıyor bir yandan koşuyor, aynı şekilde çakır da öyle...

Allahım neler oluyor... Bir an durup onları izledim... Hayır hayır bir rüyâ olmalıydı...

Evet evet bir rüya bu, yemeğimizi yedik dışarı cıktım geldim, sonra uyuduk şuan bir rüya bu...

içimden sayıyorum... biri beni uyandırsın!!!

Gözlerimizi tekrar açtığımızda Saat sabah 7.40 falan olmuştu... Ohh rüyaymış dedim içimden...

furkanla çakırı uyandırdım...
Tek kelime etmeden ikisi dd bir rüya gördüğünden bahsetmeye başladı...

Geceyi ve yaşadığım olayları birebir tarif ediyordu ve iyi ki rüyaymış diyorlardı...

Fakat o da ne ? üzerlerimiz ıslanmış nemliydi...

Dışarıda yağmur yağıyordu gece..

Allahım yoksa rüya değil miydi???

hızlıca kendimize gelmeye çalışırken neler olduğunu anlamlandırmaya çalıştık...

ve tabi bir cevap yok...

kabul ettiler, plan benim istediğim gibi olacaktı... Çakır bir yandan yarın yapılacaklardan bahsediyor, bir yandan sobanın üzerindeki kızarmış tavaya patatesleri atıyordu...

Yufka ekmelerimizi sulayıp dinlendirdikten sonra, arasına patates kızartması koyduk yedik...

Furkan yeni demlenmiş çayımızı bittikçe dolduruyodu... Güzelce karnımızı doyurduktan sonra uyumaya karar verdik...

Sobaya son kez kalın odunlardan attım, Dışarıda yağmur çiseliyordu...

Tek bir şartla kabul edeceğimi söyledim. Ben gelmeden kazı yapacağımız alana kimse gitmesin... Sabah 8 gibi çıkar saat öğlene doğru dönerim.. Daha sonra hep beraber gider hep beraber devam ederiz... Hatta hepimiz köye gidip telefonları sarj edelim, dönerken ds erzak alırız diyince ikisi de olmaz dedi...

O halde yarın ben giderim, Siz de beni beklersiniz işte o kadar!!!

Çakır a bu saatten sonra da birbirimizden birşey saklamayalım dedim. Çünkü hergün farklı şeyler duyoyor ve öğreniyordum. Aslında çakırın büyüyle falan uğraştığını tahmin etmiştim ama yapabilecek kaabiliyette biri olduğundan çok emin değildim.

Daha sonra Çantasından çıkardığı birşeyi barakanın etrafına attığına gördüm. Bu nedir diye sorduğumda; ceylan derisine işlenmiş arapça yazılar olduğunu söyledi.. Furkan dönüp umarım işe yarar dedi...

Aradan biraz daha zaman geçtikten sonra kendimizi rahatlamış hissettik...

o kadar koşuşturmacadan sonra acıktığımızı ve üşüdüğümüzü fark etmiştik.

hemen sobayı ateşledik, iyice yaktık... üzerinde su ısıtıp birer kahve içtik.. Yemeklik birşeyler hazırladık.

yarın için muhabbet ederken, erzağımızın azaldığını yarın birimizin köye inmesi gerektiğini konuştuk...

Ben gitmek istemedim. Çünkü aklım hep gömüdeydi... Furkan sen gider misin deyince tüm şiddetiyle itiraz ettim.

Çakır bak kardeşim benim orda olmam lazım, ben gömüyü bulursam anahtar olacam. Furkan da daha fazla işaret bulabilir bana yardım edebilir. Daha ne kadar kalacağımızı bilmiyoruz çok yaklaştık ucundayız ama belki daha fazl kalmamız gerekebilir derken furkan onaylıyordu.

Amaçları beni köye göndermek, sonra da ben gelmeden mağaraya gidip gömüyü cıkarmak olabilir miydi??

Allahım neler düşünüyordum...

Beyleeer sakin olun... Kendinize gelin.. Oturun biraz konuşalım dedi çakır...

Tüm dikkatimizle çakırı dinliyorduk...
Bugünki olaylar gömüye ne kadar çok yaklaştığımızı gösterdi... Bu saatten sonra ya tamam ya devam diyeceğiz...

Devam derseniz yarın sabahtan ilk işimiz Karaobaya gidip o mağaraya farklı bir şekilde girmek olacak dedi.

Beyler anahtar ben de bu saatten sonra yapmamam gereken bazı şeyleri yapıyorum üzgünüm.

Baraka etrafına bir tür büyü yaptım.. Bu bizi nöbetçilerden uzak tutacak. Mağaraya girerken de ona göre girip kazıp gömüyü bulacağız...

ve Hakkımız olanı alacağız!!!

hepimiz başımızı sallayarak onayladık...

bu Saatten sonra geri dönüş yoktu...

Bir an kendime gelip, buraya neden geldiğimi, ne amaçla bulunduğumu anımsadım... Ben keyifçiydim. Bu olaylarla ne işim vardı ve neden hâla burdaydım bilemedim.

Furkana dönüp nasılsın? dedim.

-Olmam gerektiği gibi...
Bak tarsusi, seni bu olaylara bulaştırdığım için üzgünüm, bir şekilde burada olmalıydık... Senin burada olman bir seçim değil, görev.

+ Ne anlatıyosun sen? Neyden bahsediyosun? ne seçimi ne görevi amk?

- Bana güveniyor musun?

+ Güveniyorum tabi amk anlat ne diyorsun.

- Bana güveniyorsan gerisini sorma, bir şekilde hepimiz amacına ulaşmış olacak...

Beyler işte burada film koptu... Herkes amacına ulaşacak dediği anda ben öyle bir algıladım ki inanın neredeyse can ciğer arkadaşımla kavga etme noktasına geldim...

Beynimin içinde bir ses senin amacın gezmek eğlenmek derken, furkan bundan bahsediyor ve gömüden sana pay vermeyecekler diyor gibi anladım...

Ortada daha gömü bile yokken, türlü türlü düşünceler boy göstermeye başlamıştı...

Tüm şiddetiyle o gömüyü istiyordum... Evet evet benim olmalıydı...

Furkan a tekrar dönüp, bana bak sen bana ne diyorsun dedim.. O gömüyü istiyorum derken ayağa kalkıp furkanın üstüne tam yürüyodum ki çakır içeri girdi...

Çakır bu olaylara alışkın gibiydi ve yahut üzerinde bulundurduğu kitaptan bir nevi güç alıyordu. Aslında pek emin değilim. Kitap hangi şartlarda ne kadar ne etki gösteriyor bilmiyordu. O gü o mağara içinde bize olan şeyleri Çakırda iliklerine kadar hissetmişti...

Kendimize gelir gelmez eşyalarımızı toparlayıp barakaya doğru yola çıktık. Etrafta sanki sis var gibi, rüzgar tüm soğuyla suratıma çarpıyordu.

Herkes yaşanan olaylardan konuşmak istese de, daha çok susmayı tercih ediyordu...

ama tek emin olduğumuz şey, ne olursa olsun o gömüyü bulup oradan çıkarmak!

Uzun bir sesgiblik ve yürüyüşün ardından barakaya geldik. Çakır kapıyı açtı, furkanla ben içeri girdiğimizde çakır birazdan geliyorum diyerek ayrıldı...

Furkan suspus karşımda oturuyor, ben de ne söyleyeceğimi bilemiyordum... Aslında konuşmakta istemiyordum...

Tek istediğim gömüydü...

Olaylar tüm sıcaklığını korurken biraz olsun kendimize gelir gelmez barakaya dönmeye karar verdik. Zaman algımız yitmiş bu sefer mekan algımızı da yitiriyorduk. Beyler bir an kendimo baraka da bile zannettim amk. Durum o kadar kötüydü. Konuşacak çok şey olmasına rağman, herkes birşeylerden çekiniyor, olaylara anlam verdirmeye çalışıyordu...

Hepimizin gözünü gömü bürümüştü. Tek emin olduğum şey bu. Bunca şeyen rağmen ne Karaobayı terk ediyorduk, ne de arama çalışmalarından vazgeçiyorduk...

Bizi etkisi altına alan şey, bizi ordan uzaklaştırmak istese de gözümüz öyle bir kapanmıştı ki her şeye rağmen gömüye odaklanıyorduk.

Allahımm! aslında başka bir şey de düşünmüyorduk.

Beni en çok hayal kırıklığına uğratan şeyleden biri de furkan oldu. O korkusuz şöyle yaparız böyle yaparız diyen furkan buz gibi kesilmiş karşımda duruyordu...

devamı var tüm olayları ne yaşadıysam yazacam merak etmee panpa

adamsın amk.
ben de 3 5 kişi anca var diyordum. mesajlarda gelmis. devam edecem ama mecbur detayları vermem lazım o yüzden söz verdiğim sürede bitircem