Anlatacak ve soracak çok şeyim var.
Bi dinleyin be panpalar.
Edit: bayan olduğumu göz ardı etmemenizi rica edeceğim, bu ara abi tavsiyesine ihtiyacım var.

Su an o kadar boş hissediyorum ki, kendimi bir an kaybetsem intihar edecek durumdayım. içmeyi de denedim, gezmeyi de denedim oturmayı da. Dolduramiyorum o boşluğu, olduramiyorum artik. Ve ciddi ciddi intihar etmeyi düşünüyorum, ama ölümden de bi o kadar korkuyorum. Bu is boyle gitmiyor, anlatacak kimse de yok. Birşeyler söyleyin lütfen.

Kucuklüğüme dair belli şeyler hatirliyorum . 1999 depremi sonrası bir evdeyim taniadigim bir adam ve annem. Uyutmaya çalışıyorlar beni. Sonrası yok. Liseye başladığımda ablamlarla konuşmaya başlıyoruz bunları. çok fazla şey öğrendim o donem. Hayatımın taka sardığı yıllar başlıyordu.

Benim babam o kadar mükemmel bir babadir ki her kizin olduğu gibi benimde tek aşkımdır. Bi gün is kazası geçirdi annem de çalışıyor o zamanlar, annemin yanina gittik haber vermeye. Kapıda iki kadın, annenin ismini söylediler tanıyor musun diye. Annrmiz olduğunu söyledikten sonra hayatım değişti.
Buradaysaniz devam edeceğim.

Kadınla konuşmaya başladık, annemin yıllardır onun kocasıyla ilişkisi olduğunu ve bütün parasını yediğini anlattı. Bunlar olurken ben 13-14 yaşındayım. inanmadim tabi, benim annem yapmaz. Yapar mi? Asla!
Sonra kadın evlerinin yerini tarif etmeye başladı, o an şekillendi herşey. O tanımadığım ev, beni uyumaya çalışan adam. iste dedim tamam artık herşey bitti. Annem yanımıza geldi, ne oluyor dedi. Anlattım durumu. Yok öyle birşey dedi ve bizi orada kadınla başbaşa bırakıp gitti. Şok oldum. Eve gittiğimde babamın elini tutmuş seni seviyorum falan diyordu.

Ergenlik yılları iste, bu olaylardan sonra iyice dagittim, okulu asmalar, icmeler falan. Bunların fragman olduğunu nerden bilebilirdim mk.

Bi çocukla tanıştım, bir iki yas büyüktü benden. O boşlukta inanmistim ona, ask falan değil sadece güven istiyordum. Bir gün bana tecavüz etmeye kalktı, güçlü bir kadınım, kurtuldum elinden. Sonra liseye başladım. iyice dağıtmıştım, herşey tak gobi giderken öğrendiklerim iyice berbat bir hal almaya başladı. Babamın rn yakin arkadaşı ile annemin ilişkisi olduğunu öğrendim. Hatta bir keresinde babama yakalanıyorlarmış, kıyamet koptu ama annem ustaca üstesinden geldi. Babamda öyle aşıkki, gözü görmüyor hic bir şeyi.

Bi dönem babamın yüzüne hic bakamadim, herşeyi biliyor olmama rağmen ona soyleyemedim. Lise 2 de çalışmaya başladım, garsonluk, palyaçoluk, komilik, kapı kapı parfüm sarmalar derken lise bitti. Bu arada evden ayrıldım 6-7 ay öğrenci evinde yaşadım, çünkü olaylarla hic alakam olmamasına rağmen kendimi suçlu hissedip kaçma gereği duyuyordum.
Daha çok içmeye başladım.

O sıra biriylr tanistim , ben 17 yaşımdayken o 23 yaşındaydı. Güzel olacağını sanıp başladım, tam 3 yıl köle gibi yaşadım onunla. Evde her gün fırtınalar, tekme tokat dayaklar yetmezmiş gibi birde o geldi. Tüm arkadaşlarımi aldı elimden, korkudan ayrilamadim. Bu arada simdi hatırlamadığını bir suru kavga dert tasa derken 2. Yıl bitiminde askere gitti. O gittikten bir kc gün sonra zaten berbat olan pgibolojimi daha da gibertecek bir haber aldım. "Canım dedigim, beni her sabah öperek uyandıran babamın kızı değilmişim." üstelik bunları anlatacak tek bir dost bile bırakmadı o adam bende. Askerdeyken beni terk etti. Aslında iyice oldu. Halden anlamaz, dert dinlemez biriydi. Sorun şuki, üniversiteyi bitirdim, hem çalışıp hem okumak zorunda olduğum için hic arkadaşım olmadı. Ve simdi gerçekten dertleşip akil danışmaya ihtiyacım var. Yine babamın yüzüne bakamiyorum, konuşamıyorum. Yine içmeye başladım. Dışarı çıkıyorum kimsem yok, eve geliyorum bir küfür yemedigm kalıyor.
Bi akil verin ben ne yapayim?

Ve şimdiye kadar bunları kimseye anlatamamistim, okuyanlara teşekkürler. ilk kez boyle rahatladim, eğer diyecek birşey varsa birşeyler söyleyin. Tek basıma yapamiyorum.