Yaklaşık 1 sene önce babamı kaybettim. O güne kadar herşeyim o kadar güzeldi ki. Hiçbir sorumluluğum yoktu. Türkiyenin en taştaşlı üniversitesinde kral bi bölüm okuyorum. Yıllardır elim sıcak sudan soğuk suya değmemişti. Dıbına koyduğumun hayatı beni öyle bi noktaya getirdi ki. Herşey toz pembe iken son senemde öyle bir sorumluluk yükledi ki. Annem yanımda hem ona bakıyorum, hem okuluma gidiyorum. Borçlar öyle böyle şaha kalkmadı. Yemin ederim defalarca intiharın eşiğinden döndüm sırf anneme kıyamadığımdan. Belki aranızda çok daha ağır sıkıntılar çekenleriniz vardır. Ama ben alışkın değildim abi. Hiç beklemediğim anda bu kadar sorumluluk çok fazla. Ulan hadi herşeyi yaptım. Günü gününe bir şekilde geçirdim. Bugün hayat beni gibti attı arkadaşlar. iki yıldır görüştüğüm bir kız bugün arkadaşlarıyla meyhaneye gitmek istediğini söyledi. Hastayım felan diye yalan uydurdum. Hepsi de güvendiğim bildiğim arkadaşlar. Ama insanın aklı kalıyor abi. Sen git dedim gönlü kırılmasın diye. Kız aylardır dışarı adımını atmıyordu. Kendimden emin konuştum ikna ettim kızı gitti. Ben evde oturdum ya. 30₺ para kalmış cebimde o da bu haftanın ekmek parası. Bilmiyorum ya konuşacağım hiç kimse yok etrafımda aşırı daraldım bunaldım bugün de bu olayı hayatımda ilk kez yaşadım aşırı koydu bana ne yapacağımı bilemedim akşamdan beri yatakta dönüp duruyorum. En son buraya gelip iki satır yazayım belki rahatlarım dedim. Hakkınızı helal edin belki okuyan olmuştur vaktinizi ayırdınız. Güzel geceleriniz olsun..

Diyecek birşey yok kardeşim hayat insanı ne ile sınayacagi belli olmuyor.

okudum kardeşim. hayat işte.

Kader arkadaşım be. Bende geçen sene babamı kaybettim ve bir yığın borcum var. Sevgilimle de aramız kötü çünkü yanına gidemiyorum para bitti. Neyseki zaman hep ilerliyor elbet bu günlerde geçer güzel vakitler gelir knk