/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +94 -22
    ÜST EDiT: HiKAYENiN 1.SEZONU BiTTi. 2.SEZONU DA BiTTi (bkz: dı valking deed inci mod 2 sezon) 3.SEZON : (bkz: di valking deed inci mod sezon 3)

    Üst edit2 : Ânı anlatan Fotolar ekledim tekrar bi okuyun derim.

    BÖLÜM 1: SALGIN

    yine günlerden ismaille tuvaletimizin aynı anda geldiği bir gün. şerefsiz yarım saattir içerde ne yapıyorsa artık. ulan fena sıkışmışım he. ama alırım bunun intikdıbını bir şekilde. görür o. bağırdım ev arkadaşım gavatora

    B: Ben G: Gavator

    B: lan olum çabuk çıksana
    G: abi tamam, bekle tamam çıkıyorum

    -sifon sesi-

    B: sonunda amk hiç çıkmayacan sandım
    G: çıktım işte olum, bak şimdi akşam benim Selin gelecek yine. şimdi Bim'e pre almaya gidiyorum ona göre hazırla kendini ha.
    B: tamam kanka işimi halledim çıkıcam sen gelene kadar gitmiş olurum

    gitti it. inciye girdim biraz. amk hep aynı trend'ler, beyler zombi istilası olacak tarzı bir başlık vardı ama 50 şuku 459 çügü almış. bosver amk okumaya değmez

    'inci sözlük neden eskisi gibi değil' tarzı başlıklar açıp biraz prim yaptım. çocukluktan beri yenemedim şu tuvalette oturma huyumu amk yine saati unuttuk bak. yarım saat olmuş. neyse şu muallak gelip laf etmeden çıkayım

    -sifon sesi-

    bu sesler bizim sifondan gelmiyor herhalde. bu ses ne lan diyerek balkona doğru yürüdüm.

    ananı gibeyim!

    kafamı indirdim inanamadım gördüklerime amk. tekrar kaldırdım hafif korkuyla. olum ne oldu buraya? kaç gündür tuvaletteyim la. ilerideki arabanın etrafındaki toplanan insanlar icerideki bir seye ulaşmaya çalışıyor galiba. ulan bunların üstü başı kan! izlediğim zombi filmleri gerçek oldu galiba. ulan taku yedim bende dertleşme altincisindeki dertlere içmekten ciğer mi kaldı amk nasıl kaçacam? bunlar böyle çoğaldıysa bir anda... acaba bizim ismaile ne oldu

    tam bu sırada çalan kapının sesi, vücudumdaki kanın beynime baskı yapmasına sebep oldu.

    Edit:Trend de ilk 10a sokun len.

    (iLK 8 ENTRY ALINTIDIR)
    ···
  2. 2.
    +17
    BÖLÜM 2: ALTI HARFLi YEMEK

    hagibtir... açsam mı lan? olum kabus gibi lan.

    kapının deliğinden baktım. üst kattaki komşumuzun sosyoloji okuyan kızı Aslı. onu en son gördüğümdekinden tek farkı elindeki silah kesinlikle kitap değil. neyse kapıyı açmamla içeri girip sessiz ol sessiz ol sessiz demesi bir oldu. (ne oluyor lan) otuz saniye kadar bana baktı ardından ağlamaya başladı. su getirdim.

    B: Ben A: Aslı

    A: annem ve babam.. az önce ısırıldılar. onları vurmak zorunda kaldım
    B: (vay pgibopat huur) öyle olmak zorundaymış.. daha önce ailemi araba kazasında kaybettim o yüzden nasıl birsey olduğunu anlıyorum. ama hayatta kalmak gerekiyor

    bir süre öyle oturduk. gözüm Aslının eline kaydı. yuvarlak bir diş izi. ısırık. korkudan titredim. ne yapmam gerektiğini biliyordum. gözüm silaha kaydı. koltuğun diğer tarafında duruyordu.

    B: bak aslı bunu baştan konuşabilirdik!
    A: neyden bahsediyors...

    şaşkın halinden yararlanıp silahı kaptım ve kafasının ortasına nişan aldım.. elim titriyordu. farkedince gülümsedi kevaşe.

    A: yapamayacağını biliyoru...

    -BOM-

    cansız bedeni un çuvalı gibi yere yığılırken 'henüz hiçbir şey bilmiyorsun feminist karı' demekle yetindim

    hiç yoktan 3 yıllık counter geçmişim vardı amk

    neyse. silah sesi apartmandaki zombileri çekmiş olmalıydı. çelik kapıyı zorladıklarını duyuyordum. bu yüzden fazla zamanım yoktu.

    sırt çantamı çıkardım her ihtimale karşı ne kadar bıçak varsa aldım yanıma. bacağıma ve koluma bir bandajla bağladım. konserve ve su ağırlıklı hazırladım çantayı ama konserve çok azdı. sokak lambaları yanıyordu ama bizim gavat elektrikleri ödemediği için evde elektrikler de yoktu. el fenerini bulup üstüme fiyakalı tişört ve rahat bir eşofman aldım. Ayzin'imle çektirdiğimiz o tek fotoğrafı yanıma almayı unutmadım. cebime iki doktor eldiveni koydum. kulağıma da bir cigara sıkıştırıp salona geçtim. inciye girmek için telefona baktım. şebeke yoktu. uçak moduna aldım lazım olur diyerek.

    hay amk. durum buyken dışarı çıkmak intihar gibi görünüyordu..
    ···
    1. 1.
      +1
      Aslıyı öldürdükten sonrada bi güzel gibeydin ya dıbına koyduğumun keli
      ···
  3. 3.
    +11
    Okuyan varsa devam ediyorum.
    ···
    1. 1.
      +1
      dıbını yerim pampisim hızlı at
      ···
      1. 1.
        0
        Al panpa 2.sezon (bkz: dı valking deed inci mod 2 sezon)
        ···
    2. 2.
      +1
      dıbını yerim pampisim hızlı at
      ···
  4. 4.
    +29
    BÖLÜM 3: ÇIK DIŞARI ASOSYAL

    balkondan diğer balkona atlayıp karşı evden inmem gerektiğini farkettim. ses yüzünden tüm zombiler apartmanın etrafına yığılmış amk. kendimi zombi olmak için fazla genç hissediyordum. başka çarem yoktu. o evde ne olduğunu bilmesem de ya seve seve ya da s... neyse

    atladım karşı balkona. elimdeki silah ve fenerle mutfağa girdim. duvarlarda kan izleri duruyordu.

    "kimse var mıı?" .. "merhaba?"

    -ĞHĞĞĞOĞ-

    "ebeni gibiyim"

    onu sessizce öldürmem gerekiyordu. silahı zaman kazanmak için kafasına fırlattım. ne oluyor lan der gibi baktı veya ben öyle algıladım. bundan faydalanıp kolumdaki bandaja sarılı bıçağı bana doğru gelen zombinin boğazından beynine doğru soktum. homurdanarak, bıçakla beraber arkaya doğru yığıldı. korkudan kanım çekilmişti ama biraz da alışmıştım sanki bu duruma.

    bıçağı boğazından söküp lambayı yaktım. buzdolabındaki konservelerin yarısını çantama istifledim. çantamın ağır olmaması gerekiyordu.

    icerideki odalar bos görünüyordu. dışarı çıkmak için kapıyı açacaktım ki arkamda duyduğum sesle irkildim.

    kalbime inecek böyle ani şeylere alışkın degilim bu ne amk diyerek arkamı döndüm.

    7-8 yaşlarında küçük bir kız... ( https://encrypted-tbn3.gs...Ovwga2A9wMQJsH99Fce3ZVTRQ )ışıldayan gözleriyle

    "bende gelebilir miyim amca"

    ...

    küçücük çocugu arkamızda nasıl bırakalım amk.

    B: (Ben) K: küçük kız

    B: sessiz olacaksın ve hiçbir şeyden korkmayacaksın söz mü (sanki ben korkmuyorum amk)
    K: tamam. söz.

    8 yaşındaki bir insan için fazla soğuk konuşmuştu.

    sessizce gel benimle dedim.

    kapıyı açıp apartmanın merdivenleri temkinli bir sekilde indik. uzaklardan çığlık sesleri geliyordu. apartmandan çıkarken üç buçuk atıyordum ve kimseyle karşılaşmadığımız için şükrediyordum. hemen apartmanın yan tarafındaki boşluktan arka taraftaki yürüyüş yoluna döndük boş görünüyordu. ileride kendi halinde takılan iki zombi vardı. ama bizden uzaktalardı. derenin minyatür köprüsünden geçip ileride duran camiye doğru yürüdük. arkası dönük bir zombi yolda durmuş biçimde duruyordu. bıçağımı ensesinden sokup indirdim. artık rahatça öldürebildigimi farkettim ama bıçak da zombiyle beraber gidiyor. tek sorun bu ama biraz pratikle hallolur.

    camiye vardığımızda beklenmedik bir şeyle karşılaşmıştım. yaklaşık yirmi kişilik zombi grubu cami avlusunda gezinip duruyordu. (cemaat olduğunu tahmin ediyorum)

    cami duvarlarının hizasında eğilerek yürüdük.

    o sırada uzaktan gelen silah sesi tüm homurtu sessizliğine ok gibi saplandı. zombiler oraya doğru yürümeye başladılar. etrafta tek bir zombi kalmadığına emin olana kadar durduk. daha sonra caminin karşısında duran karakola koştuk küçük kızla. yaşam izi bulmayı umut ediyordum
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      +2
      Olum ilk killde nasıl alıştın öle
      ···
      1. 1.
        0
        7 sezonluk walking dead kariyerim var.
        zombi filimleride saolsun.
        ···
    2. 2.
      +2 -2
      Lan pust diger balkona nasil atladin
      ···
    3. 3.
      0
      Yakin demekki atladim oç
      ···
    4. diğerleri 1
  5. 5.
    +12 -1
    ilk entrye şuku atin binler.
    ···
    1. 1.
      -1
      Attım aq
      ···
    2. 2.
      -1
      bin değilim cugu
      ···
  6. 6.
    +30
    BÖLÜM 4: KANIM iNCEBELLiDE OLSUN

    karakolun demir kapısından girdik. hayli sakin duruyordu.

    taa ki göbekli zombi komiserin üzerimize geldiğini görene kadar..
    ( https://encrypted-tbn3.gs...CPetygp0tMS7-2HTaoBFLUNLq )
    -BOMM-

    bıçakla ölecek gibi durmuyordu bu yüzden silahı kullanmakta tereddüt etmemiştim.

    "ne yapıyorsunuz siz?!"

    karakol binasına dogru döndüğümde korkudan gözleri açılmış polis memurunu gördüm.

    B: Ben P: polis memuru

    B: silah kullanmak zorunda hissettim de
    P: bu çok tehlikeli olum. sese geliyorlar bilmen lazımdı
    B: biliyorum ama etraftaki zombiler başka bir sese doğru gittiler
    P: hassgibtir... demek ismail o yüzden telsizden cevap vermiyor. ısırıldınız mı?
    B: hayır ısırılmadık
    P: tamam o zaman çabuk içeri gelin

    kilitli kapıyı açmasını bekledik. ardından bizi içeri alıp kapıyı tekrar kilitledi.

    ...

    içeride en fazla 6 kişi görmüştüm. bizi içeri alan polis memurunun arkasından 'başkomiserin odası' yazan yere girdik. içerideki semaverden çay ikram etti.

    kafamdaki bazı soruların cevaplarını istiyordum. nasıl bu hale geldik? nasıl böyle hızlı yayıldı? sonsuza kadar burada duramazdık evet. peki güvenli bir sığınak var mıydı?
    ···
    1. 1.
      +5
      Etraf zombi kaynıyor bu herifler semaverle çay keyfi yapıyor
      ···
  7. 7.
    +10
    ilgi gelirse deVam ederim
    ···
    1. 1.
      +1 -1
      Yaz lan bin
      ···
  8. 8.
    +28
    BÖLÜM 5: SUÇLUSUN ZOMBi

    P: çoğu çalışan arkadaşımız dönüştü. normalde 9 kişiydik.. ama.. iki arkadaşımız burada değil. başkomiserimizin ve ailesinin evi ileride, arkadaşlarım da onların yaşayıp yaşamadığını öğrenmek için oraya gitmişti. ama söylediğinize göre silah sesi duymuşsunuz.

    B: demek ses ordan geldi (üzüldüm amk)

    P: sonuç olarak burda 7 kişiyiz. erzağımız bizi bir süre idare edecek. siz de bir süre burada kalabilirsiniz. *eliyle yanımdaki kızı göstererek* bu küçük, kızın mı?

    "evet" dedim hiç düşünmeden.

    B: fazla durmayı düşünmüyorum abi. bir sığınak var mı?

    P: buradan 60 kilometre uzaklıkta bir stad var kardeşim. oranın güvenli olduğu bilgisini almıştık.

    B: anladım..

    ...

    yarım saatlik konuşmamızın ardından Mehmet abi dinlenmemizi söylerek odadan çıktı.

    ...

    normal şartlarda aldığım o cevaplar yüzünden uyuyamazdım ama fazla yorgunluktan kaynaklı hafif bir iç geçmesi yaşadım. uyandığımda dünya aynı dünyaydı.

    küçük kız uykusundaydı. duvarda asılı haritadan( https://lh4.googleusercon...kAEkstE426XA=w384-h384-nc ) sığınak olarak işaretlenen bölgenin uzaklığına bakıp hafif bi 'hagibtir ya of' dedikten sonra, tekrar yerime uzanıp, Mehmet abinin söylediklerini düşünmeye başladım

    olacaklardan habersiz bir şekilde, yine gözkapaklarıma yenik düşmüştüm
    ···
    1. 1.
      -1
      O harita değil telfon kılıbı al sana harita panpa ( https://s-media-cache-ak0...75ce24f2c4d80bcfea6da.jpg )
      ···
  9. 9.
    +21
    BÖLÜM 6: YiYORSA TEKE TEK OLUM

    Mehmet abi odanın kapısından hızlı bir şekilde girdi.

    B: ne oldu abi hayırdır insallah

    P: bizim ismail geri gelmenin bir yolunu bulmuş. çaresizce, koşarak gelmiş. dolayısıyla zombiler de geldi. kapılar fazla dayanmaz gitmeniz gerekiyor

    (bizim ismail de böyle yapardı kesin, puşt)

    B: siz ne yapacaksınız

    P: biz karakolda kalıp diğer arkadaşlarımız gibi ölmeye karar verdik

    (ulan.. vay be)
    B: abi olur mu öyle şey?

    P: siz şimdi şurdaki tünele girin. terör saldırılarında az kaybımızın olması icin yapılmıştı ama bugüne kısmetmiş. bu sizi arka taraftaki derenin yanından çıkarır.

    ...

    duvardaki haritayı da çantama koyduktan sonra mehmet abiyle helalleştim.

    gitmeden önce bana, b-3-2 silahını ve tabanca için susturucusunu verdi. mermileri de stoktaladım ve girdim küçük tünele. küçük kız hemen arkamdan geliyordu...

    dışarı çıkarken konservelerin bize en fazla 1 gün dayanacağını farkettim

    stres yüzünden ekşici gibi yiyorum amk.
    ···
    1. 1.
      +1
      B 3 2 neydi amk mp5 le p90 nin arasindaki
      Yani adini soruyorum amk?
      ···
    2. 2.
      +1
      Mp5 panpa
      ···
  10. 10.
    +25 -1
    Bu parttan sonra copy pastelerim bitiyor bekleyin biraz yannan kafalılar.

    BÖLÜM 7: TOPRAK ATANA NiCK6

    -ĞĞOĞHĞ-

    bıçağımı doktor önlüklü burunsuz zombinin burun boşluğuna soktum lan. elimdeki kurumuş kana yeni kanlar eklendi. artık alışmıştım. zombi üstüme koşarken hafif tırsıyordum ama içgüdüsel olarak bitiriyordum işini. oluruna bırakıyordum ve bedenim işini yapıyordu. Açelya peşimden beni takip ediyordu. fazla konusmuyordu. hatta hiç konusmuyordu. yaşadığı acıları tahmin edebiliyor ve annesinin nerde olduğunu sormuyordum ona. nasıl kurtulduğunu merak etmiyordum. evlerinde öldürdüğüm zombinin, onun babası olduğunu tahmin ediyor ve susuyordum amk.

    bu yol böyle bitmez amk. bize bi araba lazım.

    hemen ileride bir zombi daha. bi bitmediniz lan!

    -ĞĞĞKKK-

    karakolda mehmet abinin dedigine göre istilanın hızlı yayılmasının sebebi mitingler ve insanların paniğiymiş. insanlar panikle dışarı çıkınca virüs sıradışı sekilde yayılmış tabi. ısırılan biri ortalama 10 dakikada dönüşüyormuş lan. düşündüm de; ölümle yaşam arası 10 dakika. vay amk. ölmek bu denli ucuz; yaşamak bu denli kıymetli miydi?

    devlet üstleriyle bağlantı yokmuş. elektriklerin bir gün gideceği kesin ama ne zaman gideceği bilinmiyormuş

    telefonu çıkarıp saate baktım. güneşin doğmasına fazla bir zaman yoktu.

    acaba serkan inciye ne oldu len? şimdi şurda internet olsa olan biten'de neler yazardı acaba. en çok da trendi merak ediyorum. ama olası başlıkları da tahmin edebiliyorum şuan; Dünya neden eskisi gibi değil açıklıyorum, Suçlusun zombi, Zombilere fake attım anlatıyorum, Pelinsu zombiye dehsetul vahset ayar, Zombi oldum soruları alayım...

    hahahah dıbınakoyayım ya. olum kahkahanın dozunu fazla abarttım galiba 3 tane zombi üstüme doğru geliyor o nasıl gülüş diye. neyse ugrasamam amk. tabanca.. tabanca nerde lan? nereye koymustum bu huur çocuğunu?!

    olum gelmeyin lan. oha halen geliyorlar amk!

    belimdeki silahı kullanamam. susturucusu yok ve 300 metre ilerde iki düzinelik bir zombi grubu görünüyor

    hassgibtirrr...
    ···
    1. 1.
      -1
      Orj bkz atsana panpa
      ···
    2. 2.
      -1
      Cok malsin yiyecekleri unut silahini unutma aminakodumun mali bu bolum malligim yuzunden cugu
      ···
  11. 11.
    +7 -1
    ilk entrye şuku atin lan zütler.
    ···
  12. 12.
    +21 -1
    BÖLÜM 8.1: BIÇAK GEL KANKA

    sevdiğim bir yazarın dediği gibi; güzel şeyler beklenmedik anlarda çıkardı insanın karşısına. ya da öyle bir şeydi şuan hatırlamıyorum. zaten o yazar çoktan ölmüştür

    bıçak elimde, savaşmaya hazır duruyor fakat içimden "keşke süphanekeyi öğrenseydim" diyordum.. zombilerle aramızda 10 saniyeden az bir süre vardı. geri gidemezdik. bıçağı iyice kavradım.

    tam o anda en arkadaki zombinin suratından bıçak çıktı. o zombi yüzüstü düşerken en öndeki bana ulaşmıştı. bıçağı korkuyla omzuna batırdım amk. yere düştük. ölümle burun burunaydım. nefesiyle ağzından gelen leş kokusu ciğerlerime işledi. sesim çıkmıyordu, sadece suratını tutuyordum.

    https://encrypted-tbn2.gs...bBdxrUbmyWwIkeaT-2jzMr2TA
    ···
    1. 1.
      -1
      Kafirsin cugu
      ···
    2. 2.
      +1 -1
      Süpahaneke Allahümme vebi hamdik vetebera kesmük veteala ceddük vecelle senaük vela ilahe gayrük.
      ···
  13. 13.
    +3
    Bekleyin biraz aminakoduklarim hahahahah 8.2 geliyor.
    ···
  14. 14.
    +5
    8.2

    zombinin alnından çıkan bıçak darbesiyle son buldu bu işkence... https://encrypted-tbn2.gs...XpllurerLmaGzOOoL7BpjOQKw
    korkuyla ittim zombiyi. derin bir nefes, "yaşıyorum lan, yaşıyorum dıbına koduklarımm"

    ...
    ···
  15. 15.
    +17
    8.3

    "hadi hemşerim şunlar bizi farketmeden gidelim, buraya gelecekler!"

    yüzünde bıçak izi olan, kısa saçlı bir adamdı elini uzatan. yardımıyla kalktım ayağa. açelyaya baktım, iyiydi. soğuk duruyordu.

    "eyvallah kardeşim" dedim. "gidelim"

    ileride çalışmaya hazır duran dobloya atladık. 500 metre ileride sakin görünen bir yerde durup nefeslendik. önümdeki karanlığa dalıp gittim

    B: Ben YA: yabancı adam

    B: gelmeseydin çoktan ölmüştüm be abi

    YA: tam ordan geçiyordum dostum, kader işte. şaşırmış görünüyordun. öyle geçip gitmek delikanlılığa yakışmazdı (harbi delikanlı adammış amk)

    B: eyvallah.. isim ne, ne tarafa gidiyorsun

    YA: ismim Yavuz da bir yere gittiğim yok be kardeş. olaydan önce ileride oturuyordum. şimdi marketlerden yiyecek depolayıp büyük binalardan uzak durmaya çalışıyorum, en azından bunların tedavisi bulunana kadar.

    B: anladım abi. ama olay sandığından daha büyük. hayatta kalan sayısı az, olay sadece burda patlamadı.

    (haritayı çıkarttım)

    B: bak burası bir polisten öğrendiğim kadarıyla sığınakmış. buraya ulaşırsak kurtulma şansımız çok yüksek.

    YA: ama yolda nelerle karşılaşacağımızı bilmiyoruz..

    B: aynen öyle

    YA: *mırıldanarak* olsun lan riske değer. solucan gibi yaşamaktan iyi.

    YA: bugün biraz dinlenelim yarın gideriz. baksana senin ufaklık uyumuş bile

    arka koltuktaki açelyaya baktım. derin uyuyordu. gülümsedim istemsizce amk

    B: anlaştık abi sabah gideriz..
    ···
  16. 16.
    +4
    9.1 geliyor hazır olun binler.
    ···
  17. 17.
    +29
    BÖLÜM 9.1: ANANCI ZOMBi

    -TAP-

    noluyo dıbınakoyim diyerek uyandım. huur çocuğunun teki yapışmış cama, amele sümüğü gibi. ağzını falan açıyor pencereye doğru buhar veriyor. pis herif. ağzındaki bütün çürükleri saydım dıbınakoyim. şöyle bir kıyafetine baktım ki bir de ne göreyim!

    asmış kravatı bağlamadan boynuna. beyaz kanlı okul gömleği ve siyah pantalonuyla karşımda bir liseli zombi. şöyle bir baktım saçlarına.. sen ölmeyi hakettin huur çocuğu diyerek kapıyı hafif açıp buna tüm gücümle vurdum. noluyo lan diyerek takla attı it. indim aşağıya aldım elime taşı.

    "ulan sözlüğün seviyesi sizin yüzünüzden düşüyordu serefsiz" diyerek beynini yardım huur çocuğunun. bütün stresimi aldı amk 2klı zombisi. kesin okuduğu kitaplardan etkilenip zombi avına çıkmış ve ilk zombide ısırılmıştır.

    yeryüzünden bir 7deliklitokmak eksilttim hahah

    yavuzun sesini duydum: "erken uyanmışsın" dönüp kafamı salladım gülerek

    ardından açelyaya bakmak için arka koltuğa baktı.

    YA: açelya nerde peki

    B: orda değil mi? (hagibtir)

    YA: hayır?!
    ···
    1. 1.
      +1
      Devammm
      ···
    2. 2.
      0
      Rezarvatullah
      ···
  18. 18.
    +10 -1
    9.2

    yavuz indi arabadan. anında çevreye bakmaya başladık.

    arabanın arka tarafına doğru koştum. yoktu. ön tarafta duran lisenin demir kapısından geçtim. arkası dönüktü. (oh lan)

    "açelya ne yapıyorsun" orda?
    az ileride duruyordu. homurtu benzeri bir ses çıkartarak yüzünü döndü. (hassktir)

    https://encrypted-tbn3.gs...tHa7Md7u5BHvwWgXD2n6vXnBw
    ···
  19. 19.
    +13
    9.3

    ( https://encrypted-tbn3.gs...2v2AJ8XIRtMgFN71_fhk8a9Te ) bu açelya değildi. hayır olamazdı. evet beden ve yüz onundu fakat gözleri aç görünüyordu. üstelik.. bana lan!

    üzerime doğru gelmeye başladı. lisenin dışına çıkıp demir kapıyı kapattım..

    yürüyen bir ölü de olsa bir çocuğu öldüremezdim...

    yüzüne baktım öylece.. açelya çok masumdu be abi. tuvaletini yapmak için utanarak buraya kadar gelmiş belli ki. ve biraz önce öldürdüğüm huur çocuğu liseli zombi tarafından ısırılmış olmalıydı.

    gözlerim doldu lan. dünya eskiden de masum değildi bu doğru, ama gizliydi. bu şekilde her şey açık bir şekilde masum değil..

    onu orda bırakıp arabaya döndüm. "acelya bizimle gelemeyecek abisi. hadi biz gidelim artık." dedim. gözlerim dolu olduğundan anlamıştı yavuz.

    arabayı ben sürecektim. çalıştırdım. az önce öldürdüğüm zombinin üzerinden özenle geçerek sürdüm
    ···
  20. 20.
    +19
    okuyan yokmu lan.
    ···
    1. 1.
      0
      Var yaz bn okuyom
      ···
    2. 2.
      +1
      Bunu ilk okuduğumda yarım kalmıştı devam et bin
      ···
    3. 3.
      +1
      Bunu ilk okuduğumda yarım kalmıştı devam et binlik yapma
      ···
    4. diğerleri 1