Beyler gerçek bir olay anlaticam.
insanları korkutmayı sevmem ama olurda başınıza gelirse en azından ne gibi yollar izleyeceginiz hakkında fikir edinebilirsiniz

Yıllardır büyük bir tersanede çalıştım sonunda azmin ve başarının sonucu bir okadarda dayimiz sayesinde bana tersane nin bölge müdürlüğü verildi. maaş arttı konum değişti herşey değişti.
iki artı bir olan ve ise çok uzak olan evimi daha büyük ve daha pahalı bir evle değiştirmeye karar verdik. kira tabiki.
Hanım hamile doğuma üç ay var oyüzden aceleyle iyi bir apartman dairesi ne taşındık.
Terslikler taşıdığımız günlerde basladi

Gelen yandaki yaşlı amca elinde bir tepsi var. içinde bir taş çorba ve bir tabak fasulye yemeği bir bardak meyve suyu var. oğlum ne yiyor ne içiyorsun sen burda al şunları teyzen yolladı diyip gidiyorduki amca valla bırakmam içeri gel bak torun var sana hanımla tanış dedim. adamın suratı düştü sanki sovdum a.g.
Başka zaman teyzen le gelirim oğlum dedi sözünü aldım bi akşam çaya gelecekler.
Tepsiyi mutfağa koydum ben dışarda yediğim için tokum hanım yesin zaten tek kişilik getirmiş niyeyse

Anlatırken bitaraftanda ben seni biyerden tanıyorum sanki diyor.ilk kez bu semte geldim sen anlat hele dedim.10 yıl önce bir karı koca geldi taşındı oraya.bir süre sonra huzursuz olmuşlar birde yeni çocukları olmuştu.
Adam evde garip şeyler oluyor diye sağdan soldan sorup duruyordu.
Kadinin pgiboloji bozulmuş demekki çocuğunu beşinci kattan aşağı atmış. Kendinin de heryerini kesmiş. Adam kadını banyoda ohalde bulup cocuguda öğrenince kafayı yedi.
Kadınla ikisini deli hastanesine yatirdiklarini duydum bidaha da görmedim.
O ev 10 yildir boş kaldı bir ara bir iki kişi yerleşti ama belki bir hafta bile kalamadilar
Sahipleri çok el değiştirdi.
Orda görünmeyen bişeyler yasıyor mus sizde gördünüz mü dedi.
Bende tirsma başladı tabii.
Hanima söylemiycem yoksa aynı gün çıkar evden

Evde ya artık gariplikler olmuyor yada biz alıştık. Hayat normallesti gibi.
Çocuk keyifli ben keyifli. hanima diyorum hadi dışarda biraz dolasslim açılırsın diye ama gene bahane uyduruyor.sen çıkmaya korkuyormusun diye tartıştık. Sinirlendim haftada iki gün evdeyim onuda zehir ettin diye attım kendimi dışarı. Biraz yürüdüm çok aç olduğumu farkedip bişeyler yedim.iki saat kadar oyalandım sonra oğlumu özledim birden sanki yıllardır görmüyorum karimi özledim. demekki ikisinide çok seviyorum diyerek gülümsedim. Hanima kokorec yaptırdım o çok severdi. evin yolunu tuttum.bu sefer asansörle çıktım bian once girmek için. Eve girdiğimde garip bi kuf gibi bi koku vardı. Sanki uzun süredir temizlik yapılmamış gibi ama hanım titizlik ya mutfakta kokmuş bişey olabilir. odadan sesleri geliyor ana oğul oynuyorlar. sekiz aylık oldu kerata. yanlarına giderken kapıya biri vurdu lan gelen hiç zile basmıyor nedense hep tık tık vuruyorlar. çocuk uyur diye başmiyorlar heralde helal olsun dusunceli insanlar diye kapıyı actim

Bes katlı binanın en üstündeyiz.20 daire var ama komşuluk zayıf merdivenlerde bazen biriyle karşılaşıyorum siz 19 numara ya tasinanlarmisiniz diyor evet diyorum kafayı eğip gidiyor.
Günler sonra dedim bu 19 numara lanetli mi la ne var burda. kiraladığım emlakciya birkaç defa sordum bişey yok dedi.
Yan tarafta yıllardır marketi olan bir dayı var bi gün onada sordum.ilk başta konuşmak istemedi ama işimi öğrenince birde çay söyleyip anlatmaya basladi

Hanım geceleri kabus görmeye başladı. hamilelerde oluyormuş normaldir diye geçiştirdim. altı aydır anne karnında düz olan bebek ters döndü. Tek çare sezeryan diye bir şok daha geldi.
Artık geceleri evdeyim hanım yalnız kalmıyor ama beraber tv izlerken birden salondan bişey geçti diye zorlamaya basliyor.
Arada bir musluklar kendiliğinden açılır banyodan yere bişeyler düşer.
iyice tirsmaya başladık ama yeni eve çıkmak mümkün değil. Geleli bir ay olmadı. Doğum zaten riskli mecbur kalmaya devam

Odaya girdim ikiside uyumuş la demin sesleri geliyordu sevecektim kerata yi yaa. neyse uyusunlar bende şu projelere bi göz atiym fırsattan istifade. kanapede çizimlere bakarken dalmisim pgiboloğun ilaçları alışkanlık yaptı nezaman kanepeye uzansam yarım saat bile olsa uyuyorum arkadaş. Çalan telefona uyandım. Arayan bir kaç ay önce bir kaç defa gittiğimiz pgibolog epeydir gelmedin. bukadar boş bırakma tedavi devam ediyor dedi. bende hayatımız artık normal ilaçlarida aklıma geldiğinde içiyorum zaten dedim. günlük kullanmassan halusunas yonlar görürsün en kısa sürede bana gel dedi.yav hanımda iyi çocukta iyi hocam geçti artık dedimo.
Öyle diyince hocanin sesi değişti aglicak sanki hemen bana gel dedi. tamam diyip kapattım hiç niyetim yok gitmeye.
Mutfakta çöpler birikmiş demek koku yapanlar bunlar. alıp kapıya bıraktım. Kapıci var ama adam bize uğramıyor yavşak ekstra paramı istiyor ne.
Karar verdim yönetici ye soyluycem bi dünya aidat ödüyorum çöpü kendim atıyorum.
Üçüncü katta emekli bi almancı yönetici kapıyı çaldım bir süre sonra eşi olan teyze açtı. Şaşkın bakıştık noldu teyze amca evdemi bişey soyluycem dedim kadın bana baka baka içeri seslendi.
Amcanın da şaşkın bakışları arasında ben derdimi anlattım tamam oğlum ben söylerim diyip sanki kaybol git der gibi girdiler içeri.
Bu insanların hal ve hareketlerinden nefret etmeye başladım. allahtan hanım bunlarla muhatap olmuyor yoksa kafayı yer

Aralık ayının bir sabahında uyandım ise gitmek için ama yataktan çıkamıyorum. Çok üşüyorum hasta olucam galiba.ev buz gibi kalorifer kapanmış lan elektriklermi gitti diye kalkıp baktım evet yanmiyorlar.kim bilir nezaman dan beri kapalı petekler. çocuk usumemistir umarım diye odaya girip baktım. Odada kimse yok. mutfakta bir hafta önce amcanın getirdiği tepsi içindekiler küflenmiş.lan noluyor nerde bunlar bu ev niye bukadar piş. Niye buz gibi.dis kapıyı açıp baktım sadece benim ayakkabılarım var ve eskimisler. koridorun otomatiğı yanıyor. Sadece bizim dairede elektrik yok anlaşılan. Eskimiş ayakkabıları ma hayretle bakarken karşı komşunun çocuğu okula gitmek için hazırlanmış beni görünce içeri geri kaçtı.
Sinirlendim a.g.hanımı arasim.
Sabah çok soğuktu aşağı komşuya indik çay içiyoruz istersen sende gel dedi. tamam diyip 14 nolu kapı ziline bastım.

Ertesi gün pazar günü kapıci geldi abi çöpün varmi bi isteğin varmı diye. dedim sen hafta içi hiç gelmiyormussun neden.abi geliyorum da kaç kere geldiysem kapıyı açan olmadı. Ben seni yalnız yaşıyor sandım dedi.yav hanım hergün evde diğer odadan duymuyordur korkma baş şu zile onada sor biseye ihtiyacın varmi diye dedim bekle geliyorum simdi diye içeri girdim. maksadım adama bir yüzlük atmak gönlü olsun daha sık gelsin ben yokken hanımın eksiği gediği olur istiycek yüzümüz olsun. cüzdana baktım la hiç param yok. rezil olduk adama ben seni görecem diye yolladım. Tersane müdürüne bak a.g.cuzdanda beş kuruş yok niye yok onuda anlamadım.

Hafta sonları evde olduğumda birileri kapıyı çalıp yiyecek bişeyler getiriyor halimi hatırımı soruyor. hiç hanımı yada çocuğu soran olmuyor.
israrla evede girmiyorlar sanki evden hastalık kapıcaklarmis gibi uzak duruyorlar.
Dikkatimi çekiyor insanlar bana yaklaşmaya çekiniyor. Lan isyerinde bilseler bana kaç kişi yalakalık yapıyor mudurum lan ben diye bağırıncam. gelin bi çayımızı için nasıl komşuluk bu

Bir kaç defa çocuğu sesli sesli gülerken yakaladım ben odaya girince susuyor gözleri tavandan yavaş yavaş duvara ve ordand a yere doğru kayıyor. biseyi takip ediyor biliyorum. kayıtlara baktım hiç bişey görünmüyor sadece gülerek ellerini uzatıyor tutmaya çalışıyor.
Bize böyle tepki vermeyen çocuk acaba melek falanmi görüyor diye düşünüyorum. bildiğim duaları okuyup yatağına bırakıp kapıyı çekiyorum. Birazdan gene gülme sesleri.
Artık dayanamıyorum hanima herşeyi anlattım.
Oda bana bisuru gariplik anlattı. Karar verdik ailece pgiboloğa gidicez

Güç bela çocuk altı aylık oldu.
Artık odasını ayırdık uyurken yalnız olacak çünkü Evde çıt çıksa uyanıyor.
Bebek telsizi aldım biri çocuğun baş ucunda diğeri bizim yanımızda uyanıp sesi çıkınca telsiz den duyuyoruz. böylelikle beş dakkada bir odasına gidip kontrole gerek kalmıyor.
Bi pazar evdeyim öğlen yemeği uykumu getirdi.
Kanepede uzanicam biraz.
Hanım çocuk uyurken biraz ortalığı toplayayım sen dinlersin çocuğu dedi ama ben gecenin uykusuzlugundan uykuya yenik düşüp dalmisim

Pgibolog ağır depresyon belirtileri dedi ilaç verdi düzenli gelmemizi söyledi. Tabi dünyanın parasını alıyor benden çağırması normal.
isyerinde abilere konuyu açtım. Ev değiştirmekten cinci hocaya kadar bisuru fikir ortaya atıldı.
En kolayı evi degistirmek tabi ama çocuk o oda harici zulmediyor sanki bize.
Hayatimi z cehennem taki odaya gidip yatağına bırakana kadar. biraz büyüyene kadar kalalım en azından geceleri sesi cikmiyorda doğru düzgün ise gidebiliyorum. birileri bizim oğlumuza çok iyi bakıyor ama iyi birimi kötü birimi onu çözmek lazım.
Bir kaç camii hocasıyla ayak üstü konuştum o daha bir melek haliyle melekler ona görünüyor olabilir dediler banada mantıklı gelmeye başladı.
Sonuçta çocuk korkmuyor aksine hoşuna gidiyordu

Busefer kapıyı genç ve bakımlı bir bayan açtı. Lan aylardır bu binadayim bu insanları ilk kez görüyorum. bayan beni görünce bir irkildi. döndü kaldı alıştım bu görüntüye günaydın bizimkiler burdami dedim. kadın mala bağlamış gibi yoklar anlamında kafasını iki yana salladı. Nasıl olur biraz önce hanım 14 numaradyiz çay içiyoruz sende gel dedi. kadın ürkerek yoklar beyefendi diyip kapıyı yüzüme kapattı.
Lan karı sen eve gelmiycekmi sin sabah sabah kimlerle muhatap oldum senin yüzünden.
işe geç kalıcam bi taraftan hanımı arıyorum cvp vermiyor.
Kapıya indim arabanın anahtarlarını evde unutmuşum. Üşendim tekrar çıkmaya taksiyle gideyim.
Lan bi tane ticari durmazmi adama. hepsi yavaşlayip bi tipime bakıyorlar sonra başka kapıya der gibi devam ediyorlar. biri durur elbet diye yavaş yavaş yürürken birisi koluma girdi.

Çocuk uyanmış beşiğinde gözleri tavana dikili gülüyor ama ben öyle bir tebessüm hiç görmedim. Hep zırlayan çocuk şimdi manyak manyak gülüyor biseylere tepki veriyor.
Hemen kucağıma aldım alıncada gene zirlamaya başladı zaten.
Hanım geldi nezaman dir banyoda sin dedim bi yarım saat olmuştur dedi.
Sictim a.g.
Odada biri vardı şarkı söyleyen. En iyisi bundan bahsetmeyeyim diyip sustum.
Sonraki günler farkettikki çocuk sadece o odada uyuyup huzurlu duruyor. çıkarınca hep ağlıyor.
Bu odada bişey olmalı diye düşünürken odaya kamera kurmaya karar verdim. uyurken birkaç saatlik kayıt yapicak sadece bi garip lik olursa kameradan geriye dönük izliycem

Çocuk hiç anne sütü içmedi mecbur mama veriyoruz. nerdeyse hiç uyumuyor. gecenin bi vakti kalkıyor bidaha yatmıyor.
Hanım ücretsiz izinde ama ben ise uykusuz yorgun argın gitmeye başladım.
Odasını değiştirdik yatağını değiştirdik hep bir huzursuzluk. goturmedigim doktor kalmadı hepside çocuk normal diyor. benim performans iyice düşmeye başladı. Apartman girişlerinde merdiven lerde beni gören zaten kaçıyor.
Hanım hiç dışarı çıkmıyor hadi kafa dağıtalım biraz diyorum hep bir bahane uyduruyor.
Mutfakta bozulmuş yiyecekler çoğalmaya başladı hatta evi tak zütürmeye başladı. Hanima hiç temizlik yapmiyormusun sen diyorum. çocuktan vakit bulamıyormus.
Bi akşam biri kapıya vuruyor la bizim kapımızı kimse çalmaz kimki bu diye açtım.
Sol yan taraftaki amcaymis.
Adam bi garip nasıl oldun oğlum dedi iyiyim amca dedim.
Teyzen şana gönderdi deyip bir tabak sarma uzattı.
Allah razı olsun amca buyur ettim ama girmedi.

Adamın söyledikleri beni çok etkiledi kara kara düşünerek eve yöneldim. Kilolu olduğum için genelde merdiven kullanırım. Bizim bir alt komşu teyzeyle karşılaştım. Kadın öyle şaşkın bakiyor ki noldu teyze dedim kaçtı evine resmen.
Lan ne garip bunlar noluyor burda diyerek eve girdim.
Son bir ay böyle garipliklerle anlamsızca yer değiştiren eşyalarla geçti.
Sezeryan doğumu oldu sonunda erkek bir oğlumla aile uc kişi olduk

düştüğümü yada atladığımı kimse göremeden bu kabustan sonsuza kadar uyanmak dileğiyle. hiç terddüt etmeden arkamda bıraktıklarıma dönüp bakmadan kendimi boşluğa bıraktım. hiç bitmeyen bir 20 metrelik düşüş. boşlukta insanın zihni açılıyor. aklımdan anlık çok şey geçti.bu pencereden bir bebek atılmış ama şimdi koca bir adam atlıyor.bu hikayeye ters düşermi yoksa hikayeyi yeni baştan yazarmı. ölünce nerde uyanıcam. kafamda birisi uyanabilirsin artık hadi bugünlük bukadar diyor.ne uyanması genemi uyuyorum ben. yere çarpmaya az kaldı uyan artık şimdi...
çarpıp öldümmü yoksa rüyadanmı uyandım gözümü açtığımda yanımda pgibolog ve genc eşim canan.en uzun seansım oldu dedi hoca bugün fazla zorlamayalım ama kesintisiz gelip ilaçlarıda aksatmadan kullanıcaksın. yoksa geriye dönüşü olmayan bir yola girmene az kalmış.
soracağım tek birşey var size: hangi tarihteyiz biz.
çocuk altı aylıkken hanımla pgiboloğa gitmiştik. adam beni seansda uyuttu demekki. geleceğimi gördüm tedaviyi olmassam iki dünyayıda yaşayan bir deli olucam.
canan hemen kalk eve gidip eşyaları topluyoruz evden hemen taşınıcaz. yoksa o evde sürekli birbirimizi rahatsız edicez dedim. şaşkın şaşkın bu adam deliriyor der gibi bakıyor ama bilmiyorki bu adam o deliliği zaten yaşadı.
iki gün sonra eşyalar için nakliyeciler geldiler.hem topluyorlar hemde kendi aralarında konuşuyorlar. açık olan pencereden aşağı bakıp lan çok yüksek baksana adam burdan atlarda sağ çıkarmı allah rahmet eylesin diyorlar.
tavanda gene lazer ışığı oynuyor altı aylık oğlumu özledim biraz onunla oynayayım...
(son... )

Onlar konuştukça nefesim daralıyor bayılıcam sanki. meğer ben bir delimiymisim.bir iki ilaç koydu önüme iç bunları iyi gelir diye. tedaviyi kabul ediyormusun bunun için çaba gösterecekmisin aile ni çocuğunu istiyormusun.kim istemez ki ama ben on yıl önceki aile mi istiyordum.
Yada bunlar benle kafa buluyor bi sabah soğuk bir evde uyanıyorsun geldiği noktaya bak.
Belkide rüya görüyordum başım dönüyor ilaclar dan olabilirmı .birazdan yatağımda uyanicam ve oğlumu sevip ise gidicem.
Yalan söylüyorsunuz bunlar saçmalık diyemiyorum her itirazım da tımarhaneye zorla kapaticaklar korkusu başladı. Bir saat önce çıktığım evime bidaha gidemessem eğer.
Aklıma cep telefonu geldi. sabah karimi aradım kiminle konuştum ozaman dedim. çıkar telefonu bidaha ara dediler. hayatım diye kayıtlı olan numarayı tekrar aradım. Karşıdaki ses mazhar osman ruh ve sinir hastalıkları na hoş geldiniz
Diyordu.
işte asıl travma şimdi başladı bende