arkadaş beni bir cafeye çağırdı bende güzel bir 31 sonrası çayın iyi gideceğini düşünerek yanına gittim. meğersem başkalarıda varmış yanında. bana bilerek söylememiş söylese gitmezdim zaten. arkadaşım ve onun 4 sınıf arkadaşı vardı. 3 amlı bir de yaraklı tipsiz sivilceli binin birisi vardı.

neyse muhabbet muhabbeti açtı ama ben o sivilceli bine çok kıl olmuştum. muhabbet bir anda insanı dışardan görünce tanıyamazsın mevzularına döndü. bende harika bir örnek vererek suya tuz katıp karıştırırsan suyun tuzlumu yoksa normal mi olduğunu anlayamazsın dedim. amlılar ağızları açık hayretle beni izlediler yan masadaki abi kalkıp aslan yeğenim ne söz söyledi dedi. garson gelip abi bu akşam senden hesap almıyoruz patronun emri diyerek beni omuzlarına aldı. bende cafede alkışları zorla susturarak yerime oturdum ve son dal sigaramı yakıp binin yüzüne baktım. bakmaz olaydım. binde dediki o suyu belirli bir ısı noktasına getirirsen su buharlaşır o buharlaşmayıda bir yöne yönlendirirsen sıvı oraya gider ve dibinde tuz taneleri kalır dedi.. bende evet bu konuda haklısın ama baban kimdi bilemezdin huur çocuğu sevmiyorsan saygı duy diyerek soldan kaptığım bayrağın sapıyla ağzını yüzünü gibtim. ey ahali din elden gidiyor nidalarıyla cafedekileri toplayıp taksime doğru yürüyüşe geçtik. en son atanamayan öğretmenler hakkında bildiri okuduktan sonra sokak hayvanlarına dikkat çekmek için broşür dağıtıp evlere dağıldık. çok garip bir gündü çok.