Hiç, yaşayabileceğiniz en kötü senaryoyla yüzleştiğinizi düşündüğünüz oldu mu?
Olabilecek en kötü olayların başınıza geldiği oldu mu?
Hayat, "sana böyle böyle bir gelecek sunabilirdim, eğer bunları yapmasaydın" diyerek kimin daha büyük olduğunu yüzünüze tokat gibi vurdu mu?

Benim vurdu.

Okurken kendinize ve hayatınıza dair bir çok şey bulacağınız, tamamiyle gerçek yaşantımı yazıp en sonunda bugünlere geleceğim ve okuyan kardeşlerimle beraber bir sonuca varacağım.

Özlenilen inci sözlük kardeşliğinin yaşanacağı, samimi ortamın kurulacağı bi başlık olmasını istiyorum.
Efsanelerden olmasına gerek yok, okuyan arkadaşlar en sonunda samimi bi şekilde empati kurarak ne yapmam gerektiğine dair fikir versinler bana yeter.
Çünkü yakın arkadaşlarımın da, benim de bu olaya karşı tek bi pencereden baktığımı düşünüyorum.
Belki bir ayrıntı, bir olay fark eden olur objektif gözle bakarken..
Belki sonunda bir fikir veren çıkar, belki de vazgeçmemi sağlayacak o cümleyi kuran bir babayiğit.

Neyse, rez alan olursa anlatmaya lisede okul değiştirdiğim dönemden başlayarak anlatacağım.

https://about.me/charlymattei

Beyler burada olanlar ses versin, boşa anlatıyormuş gibi hissetmeyeyim.

Okul gezisi oldu, bizim ekip otobüsün arkasını kapladı, Gizem'le ben yan yana oturduk, Gizem omzumda uyuyakaldı.. Otelde herkes sarhoş oldu, biz Gizem'le ortalığı topladık.. Ben şakasına seninle evlenicem falan derdim, kızlar da bu charly Gizem'e aşık değil mi ya resmen aşık falan diyerek takılırlardı.. Hala aramızda ne kanka muhabbeti geçmişti, ne de sevgili..

Ama hep giderek samimileşen, hayatımızda daha çok yer kaplamaya başlayan bir arkadaşlık olmaya başlamıştı aramızdaki.

Bi gün bi tenefüste Gizem bana "senin bana hissettiklerini benim de sana hissetmem mümkün" diye bir cümle kurdu ve zil çaldı hoca geldi. Ben kendimi yiyorum ama beyler, bi kağıda not yazıp yolladım.

- nasıl yani, mümkün derken?
+ mümkün işte
- peki ne hissediyosun?
+ sen ne hissediyosan..

resmen kaçak dövüştü notlarda yolladığı cevaplarla.

Bazı arkadaşlar aramızdan ayrılmaya başladılar vakitten dolayı.. Burada olanlar bu entrye şuku bıraksın, eğer kitle hala buradaysa yazmaya devam edeyim.. Uyuyacaksanız, yarın devam ederim..

BU ÇOCUK LiSELi DEĞiLSE GELiN GÖTÜMÜ gibiN OKUYANDA LiSELiDiR

ya git liseli hikayelerini öte de anlat dıbına koyim 10. sınıfmış

Şuku istemiyorum, okuduğunuzu yorumlarla hissettirin yeter beyler, hikayenin sonunda yanımda olacak olan sizsiniz çünkü..

Her şey mükemmel bi şekilde devam ediyodu beyler. Denizle her hafta sonu buluşup farklı yerlere gider, whatsapptan kızlara fotoğraf atardık. Doğukan, Gizem ve Nesli seneye kaydını bizim üniye aldıracak, Berkay ve bi iki arkadaş da memlekette kalmıştı onlar da seneye bizim şehrimizi yazacaktı. Zaten Nesli ile Gizem'in dersleri her zaman iyiydi, fakat bunu ailelere söylemek ve kabul ettirmek vardı onu da konuşmak için henüz erkendi. Ama böyle karar almıştık..

Ve Denizle vazgeçilmez bi oyun bulmuştuk. Sahile gider oturur ve sohbet ederken birbirimize "eğer şöyle şöyle olsaydı ne olurdu, ne yapardın?" tarzında çok değişik sorular sorardık birbirimize..

bu sorular "eğer bu üniden çok yakışıklı ve aynı zamanda zengin bi çocuk sana aşık olsaydı ve açılsaydı, bunu Berkay'a söyler miydin ve çocuğa ne cevap verirdin?" den başlar, "çok uzun zaman sonra Berat çok güzel bi evlenme teklifi hazırlamış, sana bahsediyo ve senden Gizem'i sürprizi yapacağı yere getirmeni istiyo, getirir miydin?" e kadar giderdi..

Arkadaşlar bu benim yaşantım, kurguladığım bir şey değil, bu yüzden olay örgüsünü atlamadan yazıyorum.. Ama hızlı hızlı atlamamı isteyen arkadaşlar varsa bu entryi cugulasınlar, tepkiye göre ben atlayarak anlatayım..

- charly?
+ efendim Emre, naptın iyi misin?
- anlat charly..
+ neyi anlatayım?
- anlat charly biliyorum her şeyi..
+ neyi Emre, kafan iyi bak pişman olacaksın yarın bu söylediklerinden dolayı..

cevap vermedi.

Bir şey bildiğinden emindim fakat ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu, tekrar Selin'i aradım.
Selin de renk vermediğini, anlayabileceği bir şey yapmadığını, gayet güzel bir gece yaşarken birden küfür etmeye başladığını söyledi, üstelesem de ağzından bi şey kaçırmadığını vurguladı ve midesi bulandığını söyleyerek, izin istedi, kapattı.

Gece Gizem'e mesaj atıp uyudum.

Sabah da uyandığım gibi Emre'yi aradım. Açtığında yüz yüze görüşmek istediğini, saat 6 gibi buluşmayı istediğini söyledi. Kabul ettim. Ve buluştuk..

10. sınıfın sömestr döneminde okul değiştirdim beyler, bazı sorunlarım oldu eski okulda ve dersler de sıkıntıydı hocalarla ilgili problemler yüzünden. Puan olarak bizim liseden daha üstte olan bi liseye geçiş yaptım. Yakından tanıdığım kimse yoktu, daha önce hiç önünden bile geçmemiştim.. Tek artısı bizim liseden oraya geçiş olmuştu ve geçenlerin hepsi de benim gibi tm bölümünde okuyordu.

Neyse ayrıntı verip sıkmayayım, ben lisemi değiştirdim. Yeni lisemde çok da yakından tanımadığım, merhaba'lık, feysbuk arkadaşım olan Nesli'ye yazıp ders progrdıbını aldım. ilk haftalar Nesli'nin arkasındaki sırayı boş bulup oturmuştum, bu yüzden de ondan başkasıyla sıkı sohbetim olmadı. Dersler ve hocalar hakkında bilgi aldım falan.. Nesli'nin yanında da Gizem oturuyo.

Nesli'den bahsedeyim beyler. Hiçbi zaman kötü düşünmeyeceğiniz, yan gözle bakmayacağınız, tamamiyle iyilik sever kız kankalarınız vardır ya, onlardan biri Nesli.

Gizemden bahsedeyim, o günkü izlenimlerimi göz önünde bulundurarak yazıyorum.. Derslerle ve notlarla kafayı bozmuş, etrafıyla çok ilgilenmeyen ve biraz da sert duruşu olan bi kız..

Neyse, ilk 1 ay kadar bu böyle geçti, tenefüslerde sınıfta müzik dinlediğim oldu, daha sonralardan eski liseden bi arkadaşımla beraber dışarı çıkmaya başladım.. Fakat çok da samimi gelmiyordu o bana bir de sürekli sigara içilen ortama gidiyoduk. Sarmadı beni.

Beyler burda mısınız ya? Boşa anlatıyo gibiyim şu an, ses seda yok kimsede..

- Gizem müsait misin?
+ evet canım, buyur..
- ya Emre ile görüştün mü bugün hiç?
+ yılbaşı için mesajlaştık, o kadar.. neden ki?
- ya az önce beni aradı, önce küfür etti.. kapattı. daha sonra aradım, bu sefer de sen benim kardeşimsin falan dedi bi de koşuyorum falan dedi, birileri beni kovalıyo dedi.. tedirgin oldum, renk vermemek için telefonu kapattı ama endişeleniyorum şu an sence bi şeyler kullanmış olma ihtimali var mı?
+ hayır ya sanmıyorum olmamıştır bi şey sarhoştur sadece.
- eminsin dimi, bi şey yapmamıştır.
+ evet evet merak etme..
- iyi bakalım, siz napıyosunuz?
+ aynı işte yurda geçicez birazdan..
- tamam dikkat et olur mu?
+ olur, öptüm..
- seni seviyorum.

kapattım.

ve evdekiler ile bu konuyu tartışmaya başladık. gece 3 gibi Emre bir mesaj daha attı.

Gizemle sohbetlerimizin vazgeçilmezi olmuştu benim o uyuduktan sonra ona attığım uzun uzun iyi geceler mesajlarına karşılı onun bana attığı günaydın mesajları.. Aramızdaki şeyin hala bi adı yoktu fakat sevgili gibiydik, bi eksiğimiz yoktu. Yediği yemekten ne giydiğine kadar ben istemeden bana atardı, sıkmadan.. Ben de boğmadan sorardım bi şeye kafam takıldıysa..

Ve sonra doğum günümde sıradan bi gün geçirirken akşam bana gelen mektuplarla karşılaştım.. Nesli, Deniz, Gizem ve tayfadaki diğer kızlar anlaşarak her biri farklı şehirlerden bana mektup yazmışlar.

Gizem'in mektubu şu an dahi yanımdadır, isteyen varsa fotoğrafını çekip atayım..

Diğer arkadaşlarımınki de çok özeldi, fakat Gizem'in mektubu gözlerimin dolmasına yetmişti.

Bana 18 yaşımın artık evlenebileceğimiz yaş olduğunu (ahahah) uzakta olsak dahi ne zaman istersem yanımda olacağını, lise anılarımızı, beni gerçekten ne kadar çok sevdiğini anlatan çok özel bi mektup yazmış..

iyi geceler arkadaşlar.. Saat 22.30 ve buradayım, burada olanlar şukulasın, duruma göre ben de yazmaya başlayayım..

Beyler, finale az kaldı denilebilir. Fakat yaklaşık bi 10 partlık bi kısım var diyebilirim. BJK maçından geldiğimden beri, yani 22.30'dan beri karnım aç, bir şey yemedim sizi bekletmiyim diye..

Hikayenin büyük bi kısmını geride bıraktık.. Finali de yarın yapalım, hem böylece yorum yapacak daha çok insan olmuş olur, zira arkadaşlarımızın bir kısmı için geç oldu, uyudular..

Finali yarın yapalım.

Yarın 22.00'da yine burada olacağım.
Şimdi, kendime yemek hazırlamaya gidiyorum.
Yorumlarınız olursa, yemek yedikten sonra okurum. Sonra da uyurum, malum, yarın okul var..

Okuyan ve takip edenlere teşekkürler. Beni yalnız bırakmadığınız için de teşekkür ederim.
Yarın 22.00'da görüşmek üzere. iyi geceler..

Aminakodumum berkayi berkaylar net orul orul huur çocuğudur

Yaptığınız yorumlara toptan cevap vermek istedim..

Final de final diyen arkadaşlar var, 22.30'da geldiğimden bu yana elimden geldiğince yazdım, ayrıca bana gibtir et maçı, yaz diyen arkadaşlar oldu, yazdım. Ama, dün attığım fotoğrafa 466 kişi bakarken, bugün hikayeye tepki verenlerin sayısı bi hayli düştü. 466 kişi, hadi 400 olsun.. gelen yorum bu sayının çok daha altında.. bu benim açımdan üzücü bir miktar. burada bu yaşantıyı boşa anlatmak istemiyorum.

Benim bu hikayeyi yazma amacım, tekrar ediyorum, hayatınıza dair bir şeyler bulup, çıkarımlar yapmanız ve objektif olarak baktığınız için de beni doğru olana teşvik ettirmeniz. Amacım, inci sözlük fenomeni haline gelmek falan değil, ama en azından okuduğunuzu hissettirmek amacıyla bir yorumu, bir şukuyu fazla görmemek bana da yazma şevki verir.

bir diğer konu, memleketim, kim olduğum, adım vs vs.. ifşa edecek olsam, baştan zaten söylerdim. ama memleketimden de okuduğum şehirden de hiçbi zaman açık açık bahsetmedim, bu yüzden benden bunları söylememi istemeyin. çok büyük bi şehir değil memleketim, söylediğim takdirde bulunmam da çok zor olmaz. okuduğum şehir, memleketime nazaran daha büyük bi şehir ama, çok da önemi yok şehirlerin ve kim olduğumun.

okurken, ders alın, böyle bi durumda ne yapmamanız gerektiğini bilin, yeterli. ve finalde, bana ihtiyacım olan tavsiyeleri verin, yeterli.

söven, hakaret eden arkadaşlarımız da olmuş. ben pişmanım beyler yaptıklarımdan dolayı. her şeyi olduğu gibi, atlamadan yazıyorum buraya, ne hissettiğimi, ne kadar pişman olduğumu okurken az çok anlayabiliyosunuzdur. alkışlayın, tebrik edin demiyorum ama hakaret ederken de bu durumun benim hayatıma ne kadar etki edeceğini bilerek kelimelerinizi ona göre seçin, rica ediyorum.

Okuyan, tepki veren, yorum yapan, şukulayan, cugulayan herkese teşekkür ederim. Yarın 22.00'da buradayım. Final için..

Herkese iyi uykular.

2 arkadaşımız kalmış.. Onlar için 2 part atıp bu gecelik sonlandırayım.. Yarın devam ederiz.

Daha sonra okul başladı.. Emre geldi, 1 hafta kadar bende kaldı henüz yurt işlerinin halledemediğimiz için..

Her gece sohbet ettik, geçmişten, onun hayatından, benim hayatımdan, Gizem'den..

Çünkü Gizemle çocukluk arkadaşıydı ve onu en iyi tanıyanlardan biriydi. Aynı zamanda Emre konunun tamamen dışında olduğu için sadece Gizemle küsmemişti, diğerleriyle de zaten hiçbi zaman çok yakın olmadığı için küsmesi bir şey değiştirmemişti.

Bir gece Emre ile bir cafeye oturup sohbetimize devam ettik.

Konu Gizem'den, benim onlarda kaldığım günlerden, sonrasından, grubun küslüğüne kadar geldi. O an Gizem mesaj attı. Napıyosun tarzı, o da charlyle oturuyoruz falan dedi, konuşma geçti, gitti.

Emre'nin de bu arada hoşlandığı biri vardı, o da bizimle aynı şehirde. Adı Selin.. Selin de bizim memleketten, Emrelerin ordan.. Çocukluktan beri seviyomuş yani anlayacağınız.

Belki de onun için yazdı bu şehri, bilinmez..

Mezun olmadan önce sınav döneminde de sık sık konuşarak birbirimize moral depolayarak, aynı üniversiteleri kazanacağımızı düşünerek falan geçirdik. Berat da bu dönemde bir başka kızla takılmaya başlamıştı.

Resmen ben Gizemle yakınken Berat da yazıyordu, ben Gizem'den kendimi çektiğimde ise Berat'la da arası bozuluyordu. Ve tesadüfen aq. Her neyse beyler, okul bitti. Ben ekip olduk dediğim tayfadan Mert ile beraber Gizemlerin oturduğu yere gittim, 3 günlüğüne, aynı ekipten Emre'ye kalmaya gittik. ilk gün görüşemesek de 2 ve 3. günümüz Gizemle birlikte geçmişti ve babası da beni okuldan tanıdığı için bi gün de bizde kalın dedi.

Gizem yan binada oturan kuzenlerinde kaldı, ben Gizem'in yatağında, Mert de diğer yatakta.. Ertesi sabah uyanıp sahil kenarında Gizem'in hazırladığı bi kahvaltıya uyandık. Her şey o kadar güzeldi ki.. Ailesiyle, akrabalarıyla sohbet ettik, beraber denize girdik, sohbet ederken Gizem "en sonunda gerçekten seninle evlenicem galiba" tarzı cümleler kurmaya başlamıştı..

Bu arada her erkeğin kafasında doğru kişi tanımı vardır ya beyler, benim için de Gizem o kızdı artık. Aileme benzeyen bi aile yapısı, yalansız ve düzgün bi karakter, temiz bi geçmiş, gururlu bi kız.. Aynı zamanda da çok güzel.. Tüm bunlardan ona da bahsetmeye başlamıştım, senden hoşlanıyorum, seni seviyorum dememiştim ama ona kafamdaki doğru kişi olduğunu söylemekten çekinmiyodum.

iyi geceler panpalarım. Uyumayan arkadaşlar bu entrye şuku versin, ona göre devam edeyim.. Herkes uyuyorsa yarın devam ederim ben de..

Burada olanlar bu entry'i şukulasın. Yavaştan başlayalım. Ben de bu sırada şu mektubun çektiğim fotoğrafını uplamaya çalışacağım..

Devamında ise Emre bizden şüphelendiği olayları, günleri, buluşmaları birer birer söyledi ve ben her birine ayrı bir açıklama yaptım, mantık çerçevesi içerisinde.. O da kabullenmek zorunda kaldı.. Ama..

- peki o konuşmalar neydi?
+ hangi konuşmalar?
- sizin whatsapp konuşmalarınız..
+ ne konuşmuşuz? anlamadım.. o nerden çıktı?
- sen arkadaşının cenazesine gittiğin dönem biz Selin'le buluştuk, onun dersleri için bir gazi ile röportaj yapmamız gerekiyordu. Adamı bulduk, o da elindeki kağıtlardan adama sorular sorup röportajını yapıyordu. Ben de o gün hem heyecanı geçsin diye yanında bulundum hem de gazi'yi ben ayarlamıştım, adam benim adımı biliyodu.. Bu yüzden ordaydım, o kağıttan soruları sorarken ben de çaktırmadan onun telefonunu alıp karıştırmaya başladım.. Genellikle kızlarla konuşması vardı, seninle konuşmasını görünce şüphelendiğim için girip okumaya başladım. Çok okuyamasam da Selin'in buluşmak istediğini, senin de onu terslediğini anladım. Niye böyle bi konuşma yaşadınız? Niye Selin seninle buluşup konuşmak istiyodu ve sen neden tersliyodun?
+ Emre.. Biz bazen seni beklerken oturup sohbet ederdik Selin ile.. Ve ben o günlerden birinde Selin'in telefonuyla oynuyodum. O sırada Selin'in bir çocukla olan konuşmasını okudum. O da bu durumdan tedirgin olup telefonu elimden aldı, ben de sinirlendim. Böyle olunca yeminler etti önemli bir şey olmadığına dair. Ben de 'merak etme Emre'ye söylemeyeceğim' dedim. O da 'Emre'nin değil, senin ne düşündüğün önemli şu anda' dedi. Bu konuşmalar üzerine ben Selin'in benden hoşlandığından şüphelendiğim için ondan uzaklaşmaya çabaladım. Çok sık buluşmadık zaten bi daha ondan sonra.. Ve o da bana bu durumun sebebini sordu, yüz yüze konuşmak istediğini, bu duruma bir açıklık getirmek istediğini söyledi, senin gördüğün konuşmalar da bunlar..

Akşam bana sürekli Berat'la atıştığı için sinirlenince o an ağzından öyle çıktığını söyleyen bi açıklama yaptı. Fakat iyice uzaklaşmıştık. Berat da zaten tekrardan sürekli yazmaya başlamıştı ona. Aramızdaki muhabbetlerden sınıftaki kimse haberdar değildi. Nesli bile. Bu yüzden de Berat ile aramda hiçbi zaman bir çekişme, itiş kakış gerçekleşmedi.. Bir süre sonra da ben Eylül ile tekrardan barıştım..

Daha sonra arkadaşlığımıza aynı samimiyetten devam etmeye çalıştık. Baloda kavalyesi oldum, sık sık konuşmaya devam ettik, yine bahçede turladık..

Bu şekilde de 12. sınıfı tamamladık.

Bi ara vereyim TRT1'de maç var çünkü..

Saat 23.00'da geri döneceğim beyler, geldiğimde okuyan arkadaşlarımız ses vermiş olursa anlatmaya devam edeceğim. Zira her şey mezun olduktan sonra başladı.