inci itiraf

@3949 pis herif

insanlar ve şişirilmiş egoları.

kendime acıyorum.

rezerve

Teyze o kizi bana yapamiycaksin, ailesi uber zengin olabilir ama istemiyorum o kizi, istemiyorum gibtirin gidin ya istemiyorum. Bekar olcem ben gibtirin gidin basimdan ananizami sovim illa

az ötede oynayın lan..

k. s. e. d. ö. s. i. b. o. s. k. k. s. s. n. y. i. n. s. s. b. b.

çok seviyorum onu be ...

3 kuzenimle yattım

tedavi fena gitmiyor aslında.

daha umutluyum artık.

insanın kendine bir yaşama amacı bulması gerekiyormuş gerçekten. gecenin karanlığında okyanus ortasında küçük bir ışığa ilerlemek gibi oluyor biraz. ama ilerledikçe o ışık büyüyor, o ışığın karanlığı dağıtacağını bilerek ilerlemek insanı mutlu ediyor, umut aşılıyor. gençlikten olgunluğa adım atıyor insan. yeni bir atmosfere girmiş ciğeri yana yana nefes alıyor insan. alışıyor, unutuyor, mutlu oluyor.

dünyanın ya da hayatın merkezi yoktur. merkez ve içinde bulunduğu düzen değişkendir.

unutmayın,

herkesin çok karanlık dediği mavilikte en güzel tonu siz bulabilirsiniz.

Alla alla, neyim var lan benim.

Yeter artik lan
Valla yeter amk
Butun arkadaslarimda ayni sey var, ulan biktim size seven gibilir giben sevilir demekten, hicbiriniz sizi seveni sevmeyin tamammi gibeni sevin. gibtirin omur boyunca kendinizi.

Yanin askinizdan su veren itfaiyenin hortumunu gibeyim.

mal mısınız amk insan gibi başlık açıp orda anlatın

yeter amk ekşiye inciden daha fazla giriyorum

abi şunu anladım ki kadınlar bin erkeklere kendini sunup düzgün insanları kendine köpek yapmaya çalışıyor. gibeyim ananızı lan nasıl mide bulandırıcı insanlarsınız böyle...

4 ay oldu ve 5 vakit namazımı kılıyorum, geçmişteki günahlarım için tövbe ettim

gece uyurken kafam çok dolu oluyor.

tavan üstüme çöküyor, ciğerim parçalanacak gibi oluyor. aynı anda binlerce düşünce konuşuyor kafamda. gözlerimi kapattığımda karanlığın parlaklığı gözlerimi alıyor. düşünmek istemediğim ne varsa aklıma doluyor o an engel olamıyorum, nefesim daralıyor.
hiçbir zaman rahat uyuyamıyorum bu yüzden. aslında hiç uyumuyorum sadece bir kaç saatliğine dalıyorum. düşünceden uyuşmuş bir akıl uyanık ama uyuşuk bir vaziyette kalıyor. keşke yapmasaydım dediğim her şey aklımı kemirirken kendimi hiçlik ortasında görüyorum. öyle ki yastığın soğuk tarafı bile etki etmiyor. kalkıp soğuk suyla yıkıyorum yüzümü. sonra balkona çıkıp gecenin tüm karanlığını üstüme kusmasını bekliyorum. karanlığın beni yutmasını, bedenimin değil ruhumunda hiç olmasını istiyorum.
geçen gece saat 03.21'de bahçeye indim. soğuk ve kuru çimenler üzerinde yalın ayak yürüdüm. her öğlen gölgesine oturduğum ağacın yanına gittim. bu sefer karanlığın içine, ağacın karşısına oturdum. sustum ve sadece baktım ve dinledim ve yoruldum.
saati bilmediğim bir vakit gelip yanıma oturdu. neige... bir müddetten benimle beraber oturdu. o da sustu ve sadece baktı ve dinledi ve yoruldu. benimle beraber karanlığın içine daldı. üşüdü. elimi tuttu. daha söylemeden ne demek istediğini anladım. o yüzden kalktım yerimden. yalın ayak, kuru çimlere basa basa , ay ışığının aydınlattığı yolda koluma girdi. beraber döndük içeri. ilk defa beraber uyuduk o gece. ayrı yataklarda ama beraber. bilincimiz, duygularımız, düşüncelerimiz bir şekilde uyuduk.

ruhun eşini bulmak zordur belki, ama bilinç eşini bulmak daha zordur. aynı anda aynı şeyi düşünen iki insan olmak, aynı şeyleri hissedebilmek zordur. iki ayrı kıta insanının iki farklı yaşamın bunu başarması zordur.

ama bazen karanlık içinde bir ışık oluyor işte.

Beyler kadının memesinde kıl vardı taktik

en sevdiğim dostumun babannesini şekilsiz bir şekilde becerdim

al lan mınakoduğum hayalin gerçek tamam mı bunu benden başka kim yapacak incir reçelinde ağlayan mı