intihar etmek

kolaya kaçmaktır.

intihar ederken bile sevenlerini düşünen insanlar var ya bu adamlar ölmemeli be hacı o kadar karaktersiz, şerefsiz varken bu insanlar yaşamalı mutsuz da olsa yaşamalı ben mutsuz yaşamayı kabullendim, umut etmeyin, hayal etmeyin yaşarsınız o şeylere muhtaç olmayın illaki mutlu olacaksınız ve ne olursa olsun bir başkasından beklenti için de olmayın olmuyorsa olmuyordur gönlünüzce yaşayın, belki mutlu belki mutsuz ama yaşayın.

;(

züt ister ve bende yok ben zütsüzüm

yapacam bu dıbına koduğumu bir gün.

yapabilendeki cesaret büyüktür

çok kez denedim. olmuyor amk olmuyor ailem falan aklıma geliyor yapamıyorum

anne babanın yaptığı hatayı temizlemek

hayattaki bütün misyonumu tamamladığımda yapacağım eylem.
az kaldı geliyorum

kendime bunu rahatlıkla yapabilirim. ama sevdiklerime asla.

:)

Hakkında uzun uzun yazılması gereken eylemdir aslında. Kişi eğer intiharı uzun süredir(en az 2 sene ki bu süre bende 10 seneden fazla) düşünüyor ise sevdiklerinin üzülmesinden korkup gerçekleştirmediyse ya da artık dayanamayıp gerçekleştirdiyse o adam bencil değildir benim gözümde. Çünkü o elinden geleni yapmıştır sevdiklerini üzmemeye çalışmıştır ancak artık hayatı katlanılamayacak bir boyuta gelmiş ve her nefes aldığı an uzatma dakikaları gibi olmuştur. 5-0 yenik durumdayken kalan uzatmalarsa hiçbir önem arz etmez onun için.

Ayrıca intihar ergenlikten kaynaklanmıyorsa onu buna iten tek birşeyde olamaz. Öyle aşk acısından intihar etti parasızlıktan etti diyenler gibtirsin gitsin tek bir neden için kimse hayatına son vermez.

Aşırı Stres, başarısızlık, çocuk yaşta yaşadıkları gibi şeylerden sonra tutunucak tek bir dalı kalmış ve onu kaybetmiş insan intihar eder. Bu bazen sessiz sakin olur bazen ilgi çekmek(zaten bunu yapanın amacı intihar değildir) için bazense yaşadıklarını açıklamayı ve bu kararı neden verdiğiyle ilgili bir not bırakabilir. Bu not aslında onun için hayatta çektiği acılarının, başarısızlıklarının ve umutsuzluğunun en somut halidir. Bu geride kalan kişilerin onu anlaması ve onlardan özür dileme yöntemi gibidir.

Ayrıca intihar ne züt ister ne de acizlik belirtisidir. Eğer bir insanın hayatta çektiği acılar, mutluluklarına göre sürekli artıyorsa o insan ileride hiç mutlu olamayacağına inanıp intihar eder. Yani tutunduğu son dallarda kaybolduğu zaman onun için intihar artık hayatta çektiklerinin yanında devede kulak kalır.

Bende son dalıma tutunmaya çalışıyorum ama ne kadar sürer bilmiyorum belki saatler belki günler belki haftalar belki de yıllar bunu zaman göstericek artık.

Edit: Olur da gerçekleştirirsem ahiret denen saçmalığın olduğuna inanmıyorum ama eğerki varsa o inandığınız tanrının yüzüne tükürüp bu taktan dünyayı yarattıktan sonra neden başka bir tak yemediğini öğrenmek istiyorum.

bir gün aklıma böyle bir şeyin düşeceğini hiç düşünmezdim. bazen bu ve buna benzer düşüncelerim olmuştu fakat aptal, güçsüz bir insan olarak görmediğim için kendimi sadece gülüp geçtim. gerçi hala kendimi güçsüz görmüyorum ama artık gelecekte güzellik göremiyorum beyler. bir çaresizliğim yok. ama beni en çok üzen boğan şey bir geleceğinde olmaması. kötü bir hayatım yok. asosyal değilim. çirkin bir adam değilim ama ne kadar uğraşsam da tekdüze yaşamaktan kaçamadım. 23 yaşındayım ve acaba yeter mi artık diyorum?

nasıl bir duygu beyler hiç deneyen var mı intihar eden nasıl bir pgiboloji

10 - 13 yıldır tutunamıyorum bu hayata.. bazı prbolemlerimden dolayı sokağa çıkma sıkıntısı yaşıyorum.. bi işim varsa çıkıp sonra kaçarcasına eve dönüyorum. boğuşmaktan yoruldum.. insanların gözünde elimde olmayan sebeplerden ötürü 3. sınıf insan olmaktan yoruldum.. diğer insanların uğraştığı keyif aldığı şeyler bana çok saçma geliyor. futbol mesela adamlar ceplerine 3 kuruş girmediği halde en yakın arkadaşlarıyla kavga edebbiliyor.. bense takım tutmaktan nefret ediyorum.. siyaset mesela.. insanlar sürünün peşinden koşa koşa gidiyor. sonra hayat şartlarının kötü olmasından yakınıyor.. hayır kardeşim.. hayat şartları sizin gibi haksızlık karşısında susanlar yüzünden böyle. velhasıl bu gibi birçok şey benim enerjimi günden güne sömürüyor.. ne kadar daha dayanırım bilmiyorum. ama bu dünyayı yaratan güç herneyse adaletsiz ve umursamaz.. ya da öyle bi güç yok

https://youtu.be/9h6ZXKHv19A
Etrafımdakilere hep espri falan yapıyorum. Sanki ne düşündüğümü anlıyacaklarmış gibi. Ve bu korkaklık degil aq size ne lan milletin bıkkınlığından.

Aşırı dozdan ederim, edersem tabii.

benim gerçekleştirmek istediğim ama bir türlü yapamadığım eylem. hayır korktuğumdan değil bunu istiyorum ama bunu yaptırtacak kadar artmıyor sıkıntılarım,bir yerden sonra sakinleşiyorum, mutlu oluyorum dünya üzerime gelemiyor. birgün yeterince bunalıp o noktaya gelirsem yapacağım

için en kolay yolu söyleyinde faydalaniyim

Selam fosiller bi uğrayım dedim belki de yaparım buraya yazıyımda