Hepiniz bilirsiniz, ben lisedeyken o arkadan fermuarlı pantolon yeni çıkmıştı. O pantalonu aramadığım mağaza, çarşı, satıcı kalmadı. Yok oğlu yok bulamıyorum. Aklıma karşı komşunun oğlu geldi, duşa girip çıktım, saçlarımı topladım fırladım Ayşe teyzelere. Ayşe teyze, -emre nerde? dememle emre cama çıktı. -Buyur gel dedi. hemen çıktım bende. Vakit kaybetmek istemiyorum hemen gelsinde giyeyim şu pantolonu dedim, -emre böyle böyle alabilir misin internetten? -tabi canım ondan kolay ne var dedi. Tamam hadi al dedim. ben pek bilgisayardan anlamam varım yoğum telefondan instagram, whatsapp o kadar. 5dakikada halleti, naptıysa artık eee dedim. -ne zaman gelir? -2 aya gelir dedi, emre. Ohaaa diye bağırdım. eee internet alışverişleri böyle, dedi. Yapacak bir şey yoktu o pantolonu artık karne gününde okul arkadaşlarıma hava atmak için giyebilecektim.
Eveeet o gün geldi ama ortalıkta pantolon yok.
giyinmem gerekiyordu yoksa geç kalacaktım odama geçip, giymek için birşeyler seçmeye başladım. Üst çekmeceyi açtım ve en sade taytımı alıp giydim, giydim ama orda ne terler döktüm ben olmadı kalçamı çok belli yapıyordu okuldaki tüm abazanlar bana bakardı hemde rahatsız ediyordu bu tayt çıkartıp attim hemen alt çekmeceyi açıp biraz baktıktan sonra aklıma gelen siyah uzun çoraplarımı giymeye başladım giyerkende kendimce romantiklik yapıyordum en ucuna kadar çektikten sonra lastik kısmını çekip bırakıyordum ayağa kalkıp dans ediyordum, pürüzsüz dokusunda elimi sürüyordum aaaa ne yapıyordum ben, geç kalacaktım, hemen kendimi toparlayıp dolabı açtım. O sahip olduğum mükemmel beyaz ve siyah etek arasında seçim yapmam gerekiyordu. kolay soru tabiki beyaz etek. Kaptım onu ve giydim. Sırada üstüme ne giyeceğim diye düşünürken, kapı çaldı. Offlaya pofflaya kapıyı açtım. Gelen emre ve elinde bir paket. Yoksa yoksa...
Sonunda pantolonum gelmişti hemen elinden aldım onu emre de arkamdan geliyordu, -teşekkür etmeyecek misin? diye. Vaktim yoktu artık hemen üstümdekileri çıkartıp fırlattım. Aaaovv emre olduğu yerde bayıldı. Al sana teşekkür derken pantolonumu giydim. Muhteşem gözüküyordu, kalçalarım sıkıyordu ama acıtmıyordu. Bu benim için çok ciksiydi, bedenime tam oturmuştu resmen. Bacakları bileklerime kadar inip bileklerimde sıkı sıkı sarıyordu bu bana topuklu ayakkabı için fırsat vermişti, onlarıda giydim. Üstümede pembe kalp desenli tişortümü giydim bu kalp deseni memelerimi kabarık gösteriyordu sanki, bilmiyorum bu okadar umrumda değildi. Kombinimi oluşturmuştum, çok ciksiydim sanırım. Saçlarımı da hemen tarayıp yana attım zaten saçlarım dalgalı ve kabarık olduğu için kolay şekil alır.
Vakit kaybetmeden okula gittim halbuki erken gitmişim, sınıfda boş boş otururken müdür tarafından çağarıldım. Eyvah, yoksa dönem içinde yanlış birşey mi yaptım? odasina vardim kapıyı çaldım ve yavaş adımlarla içeri girdim. Müdür ve müdür yardımcıları oradaydı, sessizce bana bakıyorlardı, uzun bir süre bakıştıktan sonra müdür sessizliğini bozup şöyle dedi;
-Oğlum sen ruh hastasımısın, erkek adam boyle seyler mi giyer muallak, Diye bağırdı. Ağlayarak oradan ayrıldım, gerisini hatırlamıyorum...