Evet beyler hepiniz okulda nöbetçi olmuşsunuzdur. Arkadaşlarınıza askerlik hikayeleri gibi anlatırsınız anılarınızı. Bazende boş boş oturursunuz. Bir bahar ayında 10. sınıfa gidiyordum. Bugün nöbetçiymişim, arkadaşlar söylediler. Müdür yardımcısından yaka kartımı almak için yanına gittim. Gitmez olaydım. Dakka 1 gol 1 beni bi yere yolladı. Okulun kömürlüğüne. Okulun kömürlüğü ne amk? diyebilirsiniz. Bizim okulun giriş katında aşağıya doğru bir merdiven vardı. O kadar karanlıktıki merdivenin son basamağı gözükmüyordu bile. Oraya sadece müdür ve yardımcıların girdiğini görmüştüm. Merdivenden yaklaşık 15 basamak indim ve karanlık diye söylediğim sınıra geldim. Yürürken yüzüme çarpan örümcek ağları, rutubet kokuları ve tıkır tıkır sesler beni korkutuyordu. Arkama doğru baktığımda karanlıktı. 4 bir yanım zifiri karanlıktı. Telefonumu açtım ve az çok önümü görebildim. Sonra kırmızı demir bir kapı gördüm.

Banane yarram

Kapıyı açtığımda uzun ve rahatsız edici bir gıcırtı sesi oluştu. içerden havalandırma sesleri ve yere düşen su damlası seslerini duyuyordum. Dar ve uzunlamasına bir odaydı ama sonu gözükmüyordu. Tavana kadar değen uzun dolaplar karşılıklı olarak konmuş ve odanın sonuna doğru uzanıyordu. ilk adımı atmadan önce elektrik anahtarı aradım. Köy evlerinde bulunan eski anahtar vardı. Tıkladım ve birden gözüm aydınlandı. Hayatımda böyle ışık görmemiştim. Sanki 51. bölgenin yer altındaki odadaydım amk. Odanın sonunu gördüğümde sağa ve sola giden iki koridor daha vardı. içimden bir vay be çektim.

Sonra havalandırmaya geri girip çatıya doğru tırmandım. En sonunda çatıya vardım. Okulun bitmesine 10 dakika vardı. Çatıya çıkıp manzarayı izledim. Sonra okulun bitmesine 1 dakikadan az bir süre kalmıştı. Artık çok heycanlıydım. Ve aşağıdan beni nöbetçi öğrenciler gördü. Hocaya bildirtikten 2 dk sonra polis sirenlerinin sesini duyuyuordum. Yaklaşmış olmalılardı. Havalandırmaya baktığımda seher hoca bana doğru tırmanıyordu. Aşağıdan şevket hocanın sniper ile beni hedef aldığını gördüm. Ve o an geldi!

Dıdı dı dıdı dı dıdıdıdı dıdı dı, okul bitti artık gibtir olup gidebilirsiniz

Bütün okuldan aynı anda hahahahha sesi duydum. Bu ses konserlerdeki sesin 100 katı büyüklüğündedir kesinlikle. Tahminen 5 km ileride fbi ın helikopterlerini gördüm. Ne yapmalıydım? Hemen kuzen marcos'a telefon açıp canavarı al ve okulun çatısına gel dedim. Amcamın 95 model giborskisini kaçırıp yanıma 2 dakikada geldi sağolsun. Tam helikoptere bindim derken fbi bize ateş açmaya başladım. Amcamın helikoptere koyduğu eşyaları fırlatmaya başladım. Mangalı gördüm. Amcam çocuklarını ve eşini alıp helikopterle caddebostanda piknik yapmayı çok severdi. Hemen elime mangalı alıp fbi helikopterinin pervanesine fırlattım. Mangal pervaneye değer değmez aynı gtadaki gibi alevler içinde patladı. Aşağıda telefonlarıyla beni çeken öğrencilere ve sokaktaki insanlara pantolonumu indirip malafatı salladım. Sonra kuzenin yanına geçip malibuya sürmesini istedim. Biralar benden dediğimde havalara uçmuştu. Şuan malibudayız. Çok güzel ahşaptan yapılmış bir evde yaşıyoruz. inanmayanlara fotoğraf atabilirim. Ayrıca buradaki eğitim sistemide çok güzel. Buraya gelmek isteyenlere yardımda bulunabilirim.

Odanın sonuna geldiğimde sağımda ve solumda iki koridor vardı. Tam karşımda ise şu yazıyordu. Kaybolduysanız sağa, kaybolmak istiyorsanız sağa gidin yazıyordu. ikisinede gidecektim zaten. Ama öyle olmadı. ilk önce sağa gittim. Kapı açıktı. Adımımı atıp içeriye girdim ve bomboş bir oda. Sadece içinde ayaklı merdiven var. Diğer koridora gitmek için arkamı döndüm ve bir şey fark ettim. Eğer bu kapıdan geri çıkarsanız, ölürsünüz. Uyudum ve sanırım sabah oldu. Telefonumun şarjı bitti. Saatin kaç olduğunu bile bilmiyordum. Acaba okul yeniden başladımı? Beni bulamayınca kaçtımı sandılar? Annem gil ne yapıyordur? Kesin beni arıyorlardır. Uyandığımda ilk işim merdivenden havalandırma sistemine girmek olacaktı. Kapağı kırdıktan sonra o daracık yere girebildim. Sonra yukarı tırmanmaya başladım ve sesler duydum. Öğretmen sesleri. Boğuk geliyordu ama bir ses vardı. Bir insan sesi. Sese doğru ilerledim ve bir ışık gördüm. Bir sınıf. Delikten baktığımda hoca sınıfta ders anlatıyordu. En sevmediğim hocamdı. Edebiyat hocam Sema hoca. Derste kimseyi konuşturmadığı için sessiz bir sınıf olurdu ve sesim gayet rahatça duyulabilirdi. Tam dersi anlatırken sesimide değiştirerek "naber semacım" dedim gür sesle. Sema öğrencilere doğru döndü ve

S: Sema
B: Ben

S: Kim söyledi onu? Kim söyledi onu!?
B: ben söyledim tatlım
S: Nerden geliyor bu ses ? !!!
B: Aaaaa, şey. içinden geliyor.
S: Bunu kim yapıyor çocuklar hemen söyleyin dedim size yoksa hepinizi bu okuldan attırırım
B: Ben yapıyorum dedim ya

Derken en sonunda havalandırma sisteminde olduğumu fark etti ve bunu başkana söyleyerek müdüre ilettirdi. Kaybolduğumda aramaya başlasalarda başlamasalarda bu sefer beni arıyacaklardı . Kesin.

Aslında kaçabilirdim. Hatta okul kapanınca çıkıp her yeri dağıtabilirdimde. Ama açtım. 24 saattir açtım. O yüzden kantini aradım. Ama çıkmayacaktım çünkü bura dünyanın en eğlenceli yeriydi. Biraz tadını çıkarmalıydım. Kantine gittim. Kantinde zaten 1 kişi duruyordu. 2 saat fırsat bulmak için izledim. Bir türlü yerinden gitmiyordu. Gitse bile hemen geliyordu. En sonunda uzaklaştı ve hemen içeriye atladım. 2 şişe su 2 simit ve 5-6 abur cubur alıp yerime yeniden çıktım. Sonra bizim sınıfı aradım. Bizim sınıfı buldum. Ders yeni başlıyordu. Yoklama alınıyordu. Sıra bana geldi yoklamada. Sınıfta sabahtan beri olmadığım için herkes benim adıma yok diyecekti tabi. Bense yoklama vakti yetişip sıra benim ismime geldiğinde burda dedim. Sınıf başkanı " kim burda dedi" dedi. Bende " ben dedim" diye seslendim. Bütün sınıf şaşkınlık içerisindeydi. Daha bu kadar değildi. Okulun zilini bile değiştirecektim.

Öğretmenler odasına gittiğimde dersi olmayan 3-5 hoca vardı. Kimisi kitap okuyor kimisi kahve içiyor kimileri konuşuyor kimiside bilgisayar başında eokula giriyordu. Sonra yüksek bir sesle sizin dersiniz yokmu lan zütlekler diye bağırdım. Hocalar birbirine doğru bakarken "derstenmi kaçtınız yoksa" dedim ve olan oldu. Hocanın biri beni gördü. Yüzümü net gördü ama kim olduğumu bilmiyordu. Orda bi öğrenci var dediğinde herkes ayaklandı. Hemen kaçtım. Hızlanmaya başladım. Ne kadar hızlanırsam o kadar çok ses çıkarıyordum. Artık avucumun içi gibi biliyordum. Aradan yarım saat geçti ama hala beni bulamamışlardı. Simitlerim bitirmiştim, 1 tane suyum ve 2 tane kekim kalmıştı. Ona göre hareket etmeliydim. Ve asıl görevimi sona bıraktım. Ne demiştim? En güzelleri her zaman sona bırakırım. Müdürün odasını bulmak için yola koyuldum. Bulduktan sonra kel kafalı huur çocuğu deri sandalyesine yaslanıp ağzında puroyla keyif yapıyordu. Telefonda biriyle konuşup ona kızıyordu. Aynı italyan mafya babalarına benziyordu. Zaten okulda çok durmaz müdürler. 5 dk durduktan sonra odadan çıkıp gitti. Okulun bitmesinede az kalmıştı. Hemen odaya girip telefonumu şarj ettim. Aynı zamanda ses kaydettim. Kaydettiğim ses aynen şuydu ;

"Dıdı dı dıdı dı dıdıdıdı dıdı dı, okul bitti artık gibtir olup gidebilirsiniz."

Ve okul zilini deÄŸiÅŸtirdim.

Sonra aklıma bir binlik geldi. Tualetler. Hangimiz okul tualetinde yukarı çıkıp arkadaşımıza bakarmış gibi yapmadık. Hattı baktığımız bile oldu. Burnuma gelen pis kokulardan sonra tualete yaklaştığımı anlamıştım zaten. Çok net ve güzel gözüküyordu. Tuallette sigara içenlerin bütün dumanı buraya geliyordu zaten. En sonunda şişman birisi gelmişti. Tualete girdi ve pantolununu indirdi. Sonra boxerıda sıyırıp işemeye başladı. huur çocuğu 5 litre sıvı tüketmiş galiba. O sidikle bizim araba yıkanırdı. Daha sonra bi sapık geldi. Fermuarı açıp malafatı çıkardıktan sonra ovalamaya başladı. O anları daha fazla izlememek için kızlar tualetine geçtim. Güzel olan her şeyi sona bırakırım. Çok gelen giden görmemiştim ama erkekler tualetine göre biraz daha temizti. Okulda ki kız arkadaşlarımdan hiç beklemediğim konuşmalar duymuştum. Onların konuşmalarıda erkeklerin ciks muhabbetlerinden bi farkı yoktu. Yok şunun züte bak omuzları harika keşke beni gibse vs. Tualette pedini değiştirenlermi, regl olanlarmı, dıbını kaşımak için gelenlermi. Off ne gibilir be dediğim kızların amındaki kılları gördükten sonra yüzlerine bakmadım. En sonunda benimde çişim gelince havalandırmanın deliğinden işedim tualete. Artık bura sıkmıştı. Bir sonraki durağım öğretmenler odası!

Kesin bi kızı gibtin

Elime baktığımda parmak ucum tozlar içindeydi. Raflara baktığımda çok eski kitaplar görüyordum. Biraz daha ilerledikçe antika eşyalar, vazolar, tablolar. Biraz daha ilerisinde ise kavanozların içinde topraklar, tohumlar vs. Sonrasında ise elektronik aletler, en sonundada silahlar. Hiçbirine elime bile değmedim. Müdür yardımcısı beni niye yollamıştı? What the fuck! Unuttum. Müdür yardımcısının karşısında zaten kibar davranabilmek için şekilden şekile girip çok kasılıyordum. Bir şey almamı söyledi ama ne? Gidip hemen geri öğrenmeliydim. Yürüyüş hızımı 2 katına çıkartıp kırmızı kapıya doğru yürüdüm. Umarım hoca kızmaz diye düşünüyordum. Kapıya geldim ve kolundan tuttum. Geriye doğru çektim ancak gelmiyordu. Demir kapı olduğundan sıkıştığını düşündüm ve bu sefer daha sert çektim. Sonra bir daha, sonra bir daha. Her defasında daha sert. Peki ne oldu? Kapıyı çekmem değil itmeme gerekiyormuş. (tabiki şaka) Sonra ağlamaya başladım ve telefonu açıp arkadaşları aradım ama şebeke çekmiyordu. imdaaaat diye bağırmama rağmen bir kıpırdı sesi bile duymadım. Saate baktığımda okul bitmişti. Zili bile duymamıştım. O kadar yerin altındaydım. Sonra ileriye baktım. Sağa ve sola giden iki koridor. Bir çıkış yolu bulmak için yola koyuldum.

demek liselisin

Sonra karşımdaki dolabın kapağı hafifçe aralandı iki tane parlayan göz gördüm kimdi bu acaba rüyadamıyım diye kendimi tokatladım fakat yok gerçekti bu acaba müdürbyardımcısısı şaka mı yapıyo diye düsündüm ama oda olamazdı böyle bi şaka olamaz kimse yapmaz böyle birşey kalpten hızlı hızlı atıyordu en sonunda cesaretimi toplayıp telefonumu çıkardım oda ney şarj %1 ısıgı actım ve oraya doğru gittim sonra 10 saniye içinde telefon kapanıyor dedi hemen kapanmadan dolaba doğru koştum ve kendimi yerde buldum gözümü açtığımda 4 tane zenci 51 cm haşmetlileriye beni 2 saat gibtiler meğer bizim müdüryardımcısı hergün oraya gidip kendini gibtiriyomuş

Kendini M.Ö kalma Anıtlara macera olarak çıktığını sanan liselinin kömürlük macerası.

Evet beyler devam ediyorum saga mı gidicem solamı diye düsünürken aklıma gecen günkü müdür le müdür yardımcısının konusmaları geldi
Kegib kegib duyduklarım sag koridor ,2.kapı ,mutlaka simdi anlamıstım kesin orda önemli bisey vardır diye sag koridora girdim ve yavas yavas adımlarımı atmaya basladım 4-5 dk lık zaman diliminden sonra 2.kapının önündeydim ve hısımla içeri girdim içerisi karanlıktı fakat yan duvarlarda bulunan parlak diktörtgen seklindeki (bir sürü mozaik )ne oldunu anlamadıgım sarı seyler ler az bir ısık yayıyordu icerisi 4 köseli kare bir odaydı her yer cakıl tasıydı rutubet yoktu tertemizdi beyler burası muthisti icimden burda ne iyi gibisilir be dedim half life daki mavi oda gibi biseydi burası neyse beyler biraz kurcaladım o dikdörtgenlere tek tek f basıyodum bir gecit vardır diye ve sag alt kösedr bir dikdörtgen iceri girdi ve kapı acıldı karsımda 7-8 zenci vardı tam sayamadım iclerinden bir tanesi haşmetlisini ip gibi boynuma doladı ve beni kendine cekti kapıyı üzerime kapadılar göz gözü görmüyor ve sonra zütümde bir acı hisettim gerisini hatırlamıyorum gözümü actıgımda zenci nin teki bana bakarak kahkaha atıyordu...

Buda böyle bir anımdır.

amk kömürlükmü vietnam gizli arşivlerimi

Beyler burası benim orta okulum yemin ederim ahshdhdhdh bu elemanı da taniom

Ne sallamışsın aq

Liseli hikayesi …i yalan i arkadaÅŸtan duyma hadi eyw

sağdan gidersen 1970lere soldan gidersende 2070lere gidiyosun tek çaren o demir kapı