sosyal fobikken piçin biri nasıl olunur

bu arada isimler gerçek değil tabi ki uniyi de bitirdim hangisi oldugunu söyleyemem ortaya çıkabilir

murat her zaman en yakın arkadaşım olmuştu. çocukluğumdan beri. aynı mahallede büyüdük, ilkokulda o özele ben devlete gitmiştim. lisede ve unide aynı okulda okuduk. birbirimize sonunda kadar güveniyorduk ve eve çıktık.

uninin ilk başları malum, yeni tanışmalar yalandan ilk arkadaşlar vs. şehir dışında okuyorduk ve birbirimizden başka tanıdığımız kimse yoktu. murat çok aktif bi çocuktur. her zaman ortamda dikkat çeker, espiri yapar herkesi güldürür. yakışıklı filan değildir normaldir işte. ama uzun boyludur kardeşim. parası da öğrenciye göre fazladır. murat okulun ilk günlerinde okula gitmeye başladı yanına benide alıyor tabi. zorla zütürüyordu. ben evden çıkmama taraftarıydım. önce evin çevresini tanıyalım filan diye yalanlar uyduruyordum. murat beni tanıdığından zorla ortama sokup yabancı birileriyle tanışıyor ve beni de tanıştırıyordu. kızlarla arası çok iyidi muratın. ilk gün 2 ikinci gün 4 kızla tanıştırdı beni hiç unutmam. ama tabi ben girdiğim ortamlarda muratı rezil etmekten başka bişey yapmadım. amk ağzımdan laf çıkmıyordu ki. mal gibi selamlaşıyordum o kadar zaten yüzüm kıpkırmızı oluyordu. murat espiri yapıyordu bikaç, işte biraz çekingen ama şöyle tatlı, böyle kaliteli kültürlü filan açılınca görün onu diyordu kızlarada. kızlarda daha çok üstüme geliyor ben daha çok kapanıyordum.

tabi muratında yapacakları bir yere kadardı. çocuk kız gibmek ortamlara akmak istiyordu. bense evde oturmak...

beni hep dışarı çağıran muratın davetleri artık isteksiz olmaya başlamıştı. çünkü ortamlarda gerçekten çoook kötüydüm.. murat yine bi gün çağırdı bu sefer gerçekten istemiyorum evde oturucam dedim.. muratta bi sevinme oldu. çocuk haklı tabi amk. kim napsın beni. murat çıktı 2 saat evde mal gibi bi film izledim. film bitti kapı açıldı. murat gelmiş yanında bikaç kişi var. gittim bi baktım yanında 2 kız bide dalyarağın biri. anlayacağınız 2vs2 yapmışlar. kafalar bi dünya hem kızların hem bunların.. oturduk filan tabi ben 5dk oturdum sonra odama gittim..

sonra dalyarakla bi kız kendi evlerine gitmiş, muratla bu kız hala salonda gülüşmeler eğlenmeler vs. lan ben oturuyorum mal gibi. kıskanmak değil binler, yani o zamana kadar kız arkdaşı bırak konuştuğum kızlar bile sayılı. neden ben böyleyim diyorum sorguluyorum.. bunlar odaya geçtiler başladılar pompaya.. bağırtıyor bin.. bende çıktım tekele aldım bişeyler oturdum inlemeler eşliğinde içiyorum...

tabi ağlayarak...

dedim bu böyle olmayacak

Muratta sürekli gazlıyordu beraber oldukça, bazen dalga geçiyordu gaza getirmek için, bazen de ciddi tavsiyeler.. muratın bana her dediğini anında yapsaydım bu hastalıktan direk kurtulurdum. Ama yapamıyordum tabi, amk yapamamamın sebebi de belli daha sonradan anladım bunu da. Dikkat beyler sizinde gibinizin keyfine göre takılamamanızın sebebi bu, ya birisi gibimizi beğenmezse? Yani, içimizden bir şey yapmak geliyor, ama ya insanlar gülerse? Taşak geçerse ? rezil olursam ?

Olum kafanızdan olumsuz düşünceleri atın, hiçbir olumsuzluğu barındırmayın amk. gib gibi arabesk filan dinlemeyin, mümkün olduğunca SLOW parça bile dinlemeyin. Eğlenceli müzikler dinleyin. Spor yapın mümkün olduğunca, imkanınız yoksa evde yapın. Biri size derdini anlatıyorsa çok giblemeyin, yarın ölüp gideceksiniz amk ! eğer sürekli bir melankolia halinde olursanız düşüncelerinizde negatife doğru kayar.
Lan amın inkarları bi kızla konuşacaksınız, hemen diyorsunuz ki ya terslerse ya kabul etmezse ? bakın zaten her şeyin ihtimali %50’dir bunu böyle düşünün. Ya olur ya olmaz. Denemezsen olma ihtimali %0 değil mi ? beyniniz size kötüyü düşündürüyor çünkü rezil olmaktan aşağılanmaktan korkuyor ve sonunda size bütün ihtimalleri düşüdürüyor, kız ya evet diyecek yada hayır bunu böyle düşünün. Bu düşünceyi oturttuktan sonra diğer mesele de kızın hayır demesiyle alakalı. Kız hayır derse sflilerde özgüven ekgibliği çok fazla olduğu için, hemen kendinde bi ekgiblik ararlar, sorun bende derler, moralleri bozulur, neden beğenmedi ne sorunum var denir. Ve bu düşüncelerin sonunda da insan tabi kendinde bi kusur bulur amk. Öncelikle insan kendini sevmeli. Nasıl? Olumsuz yönlerinizi düşünmeyin amk. Sürekli olumlu özelliklerinizi düşünerek kendinizi telkin edin. Benden tavsiye gece yatmadan önce kendinizi övün, sabah kalktığınız da da devam edin, bunu hergün yapın. Kendi zütünüzü kaldırın. iyi yönlerinizi daha da ileri zütürün. Kötü yönlerinize sonra sıra gelsin. Çünkü insan bir işi çok iyi yaptığını hissetmeden, kendine güvenemez ve kötü yönlerini de geliştiremez. Önce iyi yönleri süper yapın. Sonra kötüleri geliştirin. Ama şunu sakın unutmayın, kimse sizden mükemmel olmanızı beklemiyor. Sadece siz bekliyorsunuz, saçmalamayın. Kendinizi ekgibliklerinizle de beğenin. – kız meselesi genel sorun tabi sflilerde o yüzden anlattım, genelleyebilirsiniz –

yaz tatili bitti ayrılık vakti geldi. ayrılık dediğime bakmayın artık uniye gitmek istiyordum çünkü kız arkadaşım vardı amk. tuğbayla yazın hiç görüşemedik çünkü evlerimiz bambaşka yerlerdeydi ve kavuşacaktık. bu arada yazın sürekli kendi ekgibliklerim üzerinde durdum. sürekli gözlem yaptım. bakın beyler gözlem çok önemli. bakın mesela amk kızlarla konuşamıyor musunuz, o zaman imkanınız varsa diğerlerinin kızlarla neler konuştuklarına bakın. onları gözlemleyin. eksiğiniz neyse o konuda gözlem yapın. bu da bir nacizane tavsiyem olsun, dikkate alanlara. neyse amk...

muratla birlikte yine otobüse atladık öğrenci evimize geldik. Yine sf belirtileri başladı. Memleketimde de vardı tabi ama ortam filan yabancı değildi ve özgüven gösterilecek çok fazla şey yoktu, o yüzden daha rahat oluyordu. Ama uniye gelince tekrar başlıyordu. Çünkü murattan başka kimsem yoktu. Şöyle bir durum da var murat hayatımın sonuna kadar yanımda olmazdı. Bu yüzden hayatımı murata endekslemeden uni bitmeden bu sorunu çözmek istiyordum. Tatilde araştırmalarda yapmıştım. Yapacaklarımı tek tek yazmıştım. Neyse gelince direk tuğbayı aramıştım. O benden birkaç gün önce gelmişti herhalde (öyle hatırlıyorum). Buluştuk, kavuştuk. Yine sarılınca çok rahatlamıştım. Ama özgüvenim murata değil de bu sefer tuğbaya endeksleniyordu. Bir gün o da gidecekti ve züt gibi kalacaktım. Ama kendimi ona teslim etmiştim, mutluydum düşünmüyordum. Tuğba yavaş yavaş hastalığımı fark etmeye başlamıştı ama tatil girince muhtemelen unutmuştu birçok şeyi. Herhalde kendi kendine böyle bir şeyin olmadığını, kendine öyle geldiğini düşünüyordu. Fakat benim her bir hareketime başka bahane bulmam (ellerimin titremesi kalpten, konuşamamam soğuk insan oluşumdan, çok lüks yerlere gitmemem parasızlıktan, onun ortamlarına çok girmemem arkadaşlarını sevmemem), beni çok sorunlu biri yapıyordu. Ya bu sorunları aşmalı yada Tuğba ya bi süre sonra elveda demeliydim. Ama ben bunları göz ardı edip kendimi kaptırmış gidiyorum.
2 nci senenin ilk ayı geçti, tuğbayla aramız biraz soğumuş gibiydi ama düzeldi sonradan. Derslere beraber gidiyor, kütüphanede beraber ders çalışıyorduk. Gözü çok yükseklerde bir kız değildi, mütevaziydi ama yine de gezip eğlenmek, yeni şeyler yaşamak istiyordu (ciks diyenin amk). Bir gün Tuğba yı bize çağırdım, gece bize gelecekti (ciks diyenin yine amk). Alkol filan içmiyordum biliyordu, o yüzden masum masum takılıcak, özgür özgür yiyişecektik. Daha önce sadece yanağından öpmüş olan ben kızı kaçırmamak adına biraz ileri gitmem gerektiğini anlamıştım artık. Çünkü bana kalsa hayatımda hiçbir kızı öpmemiş olan ben, öpüşmekten korkar olmuştum. Heyecan dorukta akşam tuğbanın gelmesini bekliyordum. Saat 8 de gelecek, 1 e kadar geri dönecekti. Yurtları 1 de alıyordu en son. Heycanlanmam filan da sadece öpüşmekten he başka bişeyden değil. Açtım neti öpüşme teknikleri filan mal gibi şeylere bakıyorum ehehe neyse saat oldu 8

devam

bu esrayla biraz takıldık cafede mal gibi pek konuşmadık. zaten ikimizinde aklı muratla ceyda daydı. bi taklar olduğu belliydi. dediğim gibi de murat anlattı sonra. gibtiği kız bunların ev arkadaşıymış eee haliyle tanışmışlar daha önce filan. dedi oğlum işte sen esrayı rahat gibersin filan gibtiririm ben sana. tamam dedim kabul eheheh. mal gibi güldüm böyle. işte bunların sınıf toplantısı oldu. sonra orda konuşmuşlar ceydayla, leylanında haberi var. bu kızların evine gidicez murat leylayı gibecek, bende esrayı. bide yanımıza bi eleman alıcaz muratın sınıf arkadaşı o da ceydayla ilgilenicek plan böyle. şimdi hani alkol yoktu diyenler olacaktır, elde başka çare yoktu panpalar. kızları gibebilmek için en kolay yol alkol, hem bahane de ..

toplandık sonraki günlerde. tekelden aldık bişeyler esralara doğru yola koyulduk. tabi bütün işi murat bağlıyor aramalar konuşmalar şakalar filan amk. ben mal gibi takılıyorum peşine. oğlum gibeceksin işte ben sana dememişmiydim diyor durmadan. lan diyorum bi dur. gibmesemde olur diycem nerdeyse heycanlanıyorum tabi. ama alkol olduğundan açılırım diye de bi rahatlık var içimde. toplandık gittik, bu kaşarlar süslenmişler filan, altı üstü evde içicez amk. neyse selamlaştık girdik içeri filan. oturduk muhabbet başladı. zaten murat leylayı girer girmez zütürmeye başladı. kucak kucağalar nerdeyse, o yolunu buldu. yeni gelen elemanda biraz yırtık çıktı o da ceydayla muhabbeti ilerletiyor. tabi başta anlaştık şu senin şu benim diye. bende esraya bakıyorum mal gibi. hadi içlerim filan diyorum. esra yanıma geldi oturdu. yok sen çok tuhaf bi çocuksun, yok neden bu kadar utangaçsın. böyle denince bide daha çok kitleniyorum. baskı altında hissediyorum, mimik filan yapamıyorum ağzımı zaten açamıyorum. konuşsam ya sesim ince çıkar, yada duyulmaz. neyse bu muhabbetleri hemen geçiyorum biliyorsunuz zaten. içme faslına geldi olay.

kızlar yalandan kafa olmuş gibi yapıyorlar böyle. o diğer elemanda tam bir huur çocuğu. böyle hafiften benim üstüme oynuyor, murat ordan atlıyor beni kurtarıyor elemanı züt ediyor filan. yani ordaki 3 kızında sevişmek isteyeceği son adam olmuşum. kafada gidiyor yavaştan, çocuk yüklendikçe bende söylüyorum bişeyler ama alkole de vuruyorum sinirle. mal gibi olmuşum iyice. murat bi köşede kızı yemeye başladı iyice. sonra bu kız kalktı gitti 5 dk sonra da murat arkasından. amk gittiler gibişe kaldım öylece. kafada bi dünya hani kız gibecektim ben ? diğer binte zaten benim üstümden prim yapmış iyice kıza gidiyor hafiften ceyda da gönüllü zaten. baktım esraya bana acıyarak bakıyor. o kafanında vermiş olduğu cesaretle biraz yakınlaştım filan yok amk kız tamamen soğumuş. tersledi bide. tamam dedim giblerim lan. ben gidiyorum dedim. çektim geldim eve. tekelden aldım bişeyler oturdum içtim yine. yok amk yok olmayacak benden. o gibtiğimin huur çocuğundan neyim ekgib. herkes üstüme oynuyor amk..

evet geldim binler adayları, öncelikle kusura bakmayın sfli kardeşlerim elimde olmayan sebeplerden dolayı ara verdim hemen başlamak istiyorum hızlıca

en son manita yapmış fakat ona yetemediğimi düşünüyordum. sonunda evde tuğbayla hafiften ilk yiyişmemi yapmıştım. sonrasında kapı açılmıştı..

haydaaa amk murat mı geldi sokim dedim içimden. kıza dedim sen kal burda, odanın kapısı kapalıydı böyle durumlar için murat görmemişti kızı. çıktım odadan hemen baktım murat nbr lan züt filan diyor bağırarak amk. lan dedim sus amk kız var içerde. neee diye bağırdı yine. hay gibim kafanı murat. geç dedim odana bi geç. tuğba evde oğlum yiyişiyoduk kızla ilk kez ağzına sıçtın ortamın. yok dedi kardeşim devam et ben çıkar giderim amk sen devam et. lan zaten zar zor başlamıştım devam edesim vardı ama kendime güvenmiyordum yine. ya da dedi murat. ne yada sı amk ne ? olum bak aklıma süper bi fikir geldi lan dedi. ne dedim anlat amk.

esra ve leylayı eve çağıracakmış. tabi kendisi dışarda eve hiç gelmemiş gibi davranacak, dışarıda kızlarla buluşacak. sonra bize geçelim filan yapıcak. amk aklıma yattı o esra denen huurdan intikam için süper olurdu. ama tuğbaya ne diyecektik amk. murat çözümü buldu yine. muratın arkadaşları gelecekmiş seninde tanışmanı istiyorum ben de tanıyorum dersin, çocuk söz vermiş dersin dedi. tamam amk ahahah intikam zamanı nasıl seviniyorum oda da. bi taşla iki kuş resmen çatlasın huur. ama amacım sadece esrayı kıskandırmaktı, tuğba benim için herşeydi elim kolumdu (ki bu da yanlış amk çok yanlış).

neyse geçtim oda ya, tuğbaya dedim böyle böyle. tamam dedi kız ne desin. şu mumları filan söndürelim dedi. tamam dedim söndürdüm ama ışığı değiştirmedim kırmızı yanıyor hala kalsın dedim. hafiften ayıksınlar ortama. murat alıp gelecek kızları dedim. murat çıktı yarım saat filan geçti ortada yok amk. diyorum herhalde kızlar hayır dedi yarra yedik filan. kızında yurda giriş saati gelecek korkuyorum amk fırsat kaçacak diye. tam o sırada kapı açıldı içeri gülüşmeler sesler geldi. ahah geldiler.

odanın kapısını açtılar. murat tabi yine binlik içinde hemen iki tarafa birden yalan atıyor. ortdıbınızı bölücez ama biz geldiiik dedi. tam ortada bir cümle. ne tuğçe niye bilmiyormuş gibi yapıyor diyemez. ne de esra biliyormuş zaten diyemez.

kapıdan girer girmez esra şok oldu amk. leyla da şok oldu. bizi gördüler yanyana. yavaş yavaş adım atıyor bana doğru huur esra. selamlaştık tuğbayla tanıştırdım. bana hiç söylememiştin filan dedi. yaaa amk kızı noldu. neyse ego tatminimi yapmıştım. çünkü haketmişti esra. o gün çok takılamadık zaten. tuğbanın saati gelmişti, çıktım yurda bıraktım. eve geldim direk bi baktım kimse yok amk sadece murat oturmuş. lan nerdeler dedim gittilermi. oğlum çok bozuldu lan esra direk sizden sonra gittiler amk ahahah dedi.

hayatımda ender günlerimden biri olmuştu o zaman dek. sonsuz bir mutluluk ve huzur içinde uyudum.
Ama sabah uyandığımda tele bi msj gelmişti ki…

yani anlayacağınız, hepiniz gibi zaman zaman bende artık yeter bundan sonra normal biri olucam şöyle şöyle yapıcam demiştim. ama öyle olmuyor. çünkü şöyle bir his oluyor sanki kendimle mücadele ediyorum, hastalığımı yenmeye çalışıyorum. burayı iyi dinleyin panpalar. bu hastalık öyle birşey değil.

ilk başta bu işin ilk basamağının hastalığı kabul etmek olduğunu söylemiştim. ikinci basamağı ise hastalığı kabul etmemektir.

kafa karıştırmayayım, yani önce hasta olduğunuzu kabul ettiniz. peki nasıl çözeceksiniz ? kendinizi hastalıklı kabul edip, kendinizle mücadele ederek değil ! hasta olmadığınızı düşünerek, kendinizin hemen hemen ekgibsiz olduğunu kabul ederek ! hemen hemen dedim arada salaklıklar yaparsanız bu kadar da olsun dersiniz diye.
sosyal fobik olduğunuzu düşünmeyeceksiniz. her zaman bin olduğunuzu düşüneceksiniz. bir özgüven göstermeniz gerekirken, herkesin sizin hakkınızda o binin teki yapar giber atar filan dediğini düşüneceksiniz. yoksa mal gibi hee o gerizekalı çocuk mu bi tak yapamaz o dediklerini düşünürseniz bi tak yapamazsınız. hikayeye devam

o sabah yeniden doğmalıydım. murat odada uyuyordu. düşünmekten veya alkolden mi bilmiyorum çok erken kalkmıştım sabah. yeniden doğacaksam kendimi sokağa atmalıydım. bilgisayarı hiç açmamıştım ilk kez. diğer günler ilk işim nette bişeyler yapmak, depresyonvari müzikler dinlemek oluyordu. ama hemen duştan sonra kendimi dışarı attım. sokakta yürümem zor olmadı bu kez, çünkü çok az kişi vardı erken bi saat olduğundan. kimse izlemiyordu beni uzun zaman sonra. veya aslında hiç beni hususi olarak izlemiyorlardı ama bana öyle geliyordu.

sonra eve geldim, evde spor yaptım biraz (şınav, mekik filan işte). kendimi daha iyi hissetmeye başladım. sigara içmek o kadar istemiyordum. ders saati geldi. ilk kez tuncayla takılıp biraz özgüven kazanıp, okula öyle gitmek istememiştim. tuncay aradı, evden çıkmadan 10 dk önce filan. derse gidicem dedim tabi şaşırdı çocuk. neyse çıktım dışarı yine ama sokaklar kalabalıklaşmış amk. yinede yenmeliyim bu hayatı başarmalıyım diye düşünüyorum. evet beyler evden okula giderken bunları düşünüyorum, durumun vehametini anlıyorsunuzdur. güç bela atladım otobüse. tabi otobüste herkesin bana baktığı hissi devam ediyor. ben acaba bakıyolarmı diye sürekli etrafıma bakıyorum, tabi ben bakınca herkes dönüyor bana bakıyor dikkat çekiyorum. bunu da o zaman farketmiştim. mesela otobüse yeni binen biri olursa hemen herkes döner bakar. otobüse binen kişi hiç umursama yerine oturur ve herkes eski haline döner. sosyal fobikler bu ilk binme anında herkesin bakmasını, sadece kendilerine mahsus bir aşağılama bakışı olarak görür. bunlar hayattan detaylar, ama böyle detaylar hastalık sandığımız bu saçma şeyi atlatmanıza çok yardımcı olacaktır. ekgibleriniz hangi konudaysa, önce nedenlerini araştırın, sonra diğer insanlar nasıl yapıyor diye bakın. böyle yaptığınızda göreceksiniz ki aslında sizin başınıza gelenler onlarında geliyor ama siz kafanıza takıyorsunuz. yani kaldırımda biri oturuyorsa, yolda önünden geçen birine kesinlikle bakar. herkes herkese bakar amk. size mahsus değil bunlar.

okula geldim. yine sınıf kapısının önünde durdum amk. kızlar bakacak artist filan diyecek, gülecekler. erkekler aşağılar gibi bakacak. bende anfinin hemen girer girmez soluna veya sağına dönüp köşelerden en arkalara oturacağım. tabi bana gülenler daha çok gülecek. belki iddaya bile giriyorlardı benim hakkımda kafasını kaldıracak-kaldıramayacak diye. lan dedim giberim gülsünler amk bugün farklı olmalı. direk girdim sınıfa.

Herneyse olaylara devam..

Murat dedi ki bi gün, sen bu esrayı bi daha hiç aradın mı? Yok dedim amk ne araması. Ara bi dedi çağır bi yerlere bi daha, önceki çok güzeldi tekrarlamak istiyorum de. Lan dalgamı geçiyon ne güzeli amk? Olum dedi kızı gibmeyecek misin, nasıl gibeceksin başka türlü amk çağır bi daha. Cafe ismi filan söyledi, oraya çağır şu saatte boş oluyor filan. Sessiz sakin bi yer zaten önceki yer gibi janjan değil. Jan jan ne amk. Neyse arıycamda durumu murat da biliyor şimdi heycanımı azaltsam, yine konuşurken filan saçmalarım. Yok ben yardım edicem dedi. Ben aramaya başladım muratta kulağını dayadı telefona. Akıl yok amk hoparlöre alsana.
(ismime fatih diyelim)
Esra: alo
Ben: alo
Esra: efendim
Ben: alo esra (hahahaha)
Esra: efendim fatihcim
Ben: naber nasıl gidiyor
Esra: iyi canım nolsun, oturuyorum evde kızlarla işte (arkadan kalabalık ve müzik sesi geliyor)
(Murat: olum önceki buluşma iyiydi tekrarlayalım mı de)
Ben: ya şey için aradım, önceki buluşmamız çok iyiydi tekrarlasak diyorum.
Esra: bilmem ki nasıl yapalım
Ben: şu saatte şurada uyar mı ?

Herneyse kabul etti ama yarım ağızla. Ben tabi telefonu kapattım yüzüm kıpkırmızı olmuş, sesim biraz incelmiş filan mal gibi bi konuşma olmuş, yine kendi kendimi aşağılıyorum. Murat iyiydi filan dese de içten içe o da biliyor. Gittim elimi yüzümü yıkadım. Tuncaya dedim gel panpa takılalım. Kendimi iyi hissediyordum kendim gibi adamları gördükçe. Geldi pes filan attık tavla oynadık çay içip içimizi kararttık yine. Ertesi günde öyle geçti yine. Tabi okula filan gidiyorum ama o kısımları atlıyorum belki ilerde anlatırım mallıklarımı. Neyse geldi buluşma günü gece uyuyamamışım yine doğru düzgün. Sabah kalktım duş aldım kendime gelmek için. Murat odasında. Moral filan ver dedim gaza getir olum. Başladı beni övmeye. Ama öyle yalandan değil beyler içten yani. Gerçekleri söylüyor sadece heycanlanıyorsun diyor normaldir diyor bende heycanlanıyorum ama seninki biraz fazla. Azaltmayı başarırsan olur filan. Bide hep aynı şeyi söylerdi olum yarın ölsen yazık değil mi derdi. gibtir et kafana takma. Ama idrak edemezdim tabi, kabul ederdim hak verirdim anlardım ama idrak edemezdim. Arada büyük fark var. Daha sonra idrak edicem buraya dikkat.

Herneyse 1 saat kaldı, 15 dk filan önce git mekanın orda turla, ortamı öğren filan dedi. Gittim amk bi baktım esra içerde oturuyor yanında yine kaşar arkadaşı Ceyda. Lan dedim yine aynı muhabbet bunlar taşak geçecek. Bayağı sinirlendim, heycan filan kalmadı giberim anasını iki tane amı büzüşmüş kız. Ama biliyorum amk ikiside üstüme gelince aynı halt olucak. Masaya oturucam elimi kolumu koyucak yer bulamıycam. Aklıma türlü türlü şey geliyor acaba hafif içmiş gibi mi davransam o zaman daha rahat olurum filan. Salakça bisürü şey. Lan dedim dur. Muratı aradım dedim aga bu kaşarlar yine toplanmış bunların niyeti böyle. Lan dedi madem bu iş olmayacak bende geleyim mi ? ikimiz taşak geçeriz bunlarla bi daha da gibtir edersin yada giberiz. Ama yok durum başka hafif hoşlanıyorum diyorsan gelmeyiyim. Yok lan dedim gel bu sefer biz taşak geçeriz. 5dkya geldi çocuk. Zaten ufak yer öğrenci mekanı heryer birbirine yakın. Aga dur dedi hemen gitmeyelim biraz geç kalalım beklesin huurlar. Buluşma saatinden 15dk sonra filan girdik içeri. Yanımda muratı görünce bu kaşarların suratı bi düştü böyle. Muratta deri ceketli hiçbişeyi gibine takmayan biri kızları gibecek gibi bakarak girdi zaten içeri. Tamam dedim şenlik var amk