/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 1.
    +18 -2
    Metrobüsde canlı bombayı görmemle buz kestim o an ne yapmam lazımdı benden başkası farkettimi diye sağa sola baktım ama yok kimse farketmemiş. Ne yapıcaktım bomba var diye bağırsam adam o an patlatabilir ama bi durak sonra insem kurtulurdum ama metrobüsteki neredeyse 100 e yakın kişi ölürdü. Bi karar vermek zorundaydım
    Kararımı vermiştim kaçıcaktım. Yenibosnada indim. bomba patlıcak kaçın diye bağıra bağıra Koşarak uzaklaştım duraktakiler de panikle koşmaya başladı kalabalıktı herkes birbirini ezmeye başladı. Ben metrobüs yolunu kullanarak kaçıyordum arkamdan da nerden baksan 60 kişi koşuyordu çok geçmedi indikten 5 dakika sonra büyük bir patlama ve büyük bir ateş bulutu şirinevlerde yükseliyordu
    Patlamanın şoku hala üstümdeydi. Yolun ortasına oturdum bacaklarım titriyor kendimi suçlu hissediyordum. Çok geçmedi 5 dakika sonra bi patlama sesi daha etrafa bakıyordum bişi göremiyordum herkes bağırıyor çağıyor yukarda diyordu ne yukardaydı anlamadım. Yukarı baktığımda o lanet olası insan zekasının eserini gördüm bir füzeydi ses duvarını aşan bir füze... Koşmaya başladım deli gibi koşmaya başladım nereye sığınabilirdim dümdüz yol nereye gidicem nereye sığınıcam annem babam evdeler onlar ne olacaktı. Bi durak kadar koşabilmiştim ki... Kulağı sağır edecek bir patlama sesi ve yer sarsıntısı tamam dedim bitti Eşhedü enla ilahe illallah ve Eşhedü enne muhafazidin Abduhu ve... Bitirememiştim

    Kendime geldiğimde akşam olmuştu gözümü zar zor açtım heryer karanlıktı ve hiçbir ses yoktu vücudumu incelemeye başladım sol kolum kırılmış daha doğrusu parçalanmış gibiydi kemiği görebiliyordum kolumu oynatmamla acıdan bağırmam bir oldu ayağa kalkmaya çalıştım zar zor sağ kolumdan destek alarak ayaklandım ve gördüğüm manzara kıyametin resmi gibiydi yanan evler arabalar kan vücut uzuvları... Yürümeye çalıştım kimse varmı diye bağırıyordum çıt yok...
    Yürüdüm yürüdüm yürüdüm... aklımda annem babam sevgilim onlar nasıl dı acaba yaşıyorlarmıydı ne yapıcam ne edicem diye tir tir titrerken bi ses duydum bir arabadan geliyordu yanına gittim araba zarar görmemişti içindede kimse yoktu Heralde füzeyi görüp kaçanlardan birisinindir. Radyonun sesini biraz daha açtım ve duyduklarım beni iyice şoka sokmuştu :
    DiKKAT BU BiR ACiL DURUM YAYINIDIR
    Sağ kalan vatandaşlarımızın acilen ankaraya gelmeli istanbulu terk etmelidir. 3. Dünya Savaşı tekrar ediyorum 3.dünya savaşı başladı. Saldırıya uğrayan diğer şehirlerimiz Edirne Tekirdağ bolu izmir
    Dişlerim kıkırdıyor ayaklarım titriyor olduğum yerde kalakalmıştım

    Kusuyor terliyor ve ayaklarım tutmuyordu bulanık görüyordum stresten dolayı Arabanın içinde uyuyakalmıştım gözümü açtığımda sabah olmuş tu herşeyi daha net görebiliyordum füzenin yaratmış olduğu mantar şeklindeki koyu siyah bulut hala gökyüzündeydi füze galiba beylikdüzü ya da daha ilerisine düşmüştü.
    Yürümeye başladım cesetlerin arasından uzunca yürüdüm her mesafe katettiğimde silah sesleri ve patlama sesleri geliyor ve giderek artıyordu sürünerek denizi gören bi yere ilerledim kafamı kaldırdım ve 3.Dünya savaşıyla orda tanıştım büyük bir çatışma vardı batan gemiler gökyüzünde avlanan jetler Türk bayraklı gemilerimiz ve karşısında israil bayraklı amerikan bayraklı gemiler
    Oysaki sabah ben gayet normal bir şekilde uyanmıştım yine her zamanki gibi monoton bir gün geçiricektim diye biliyordum. Ama Dünya bu insan başına ne zaman nerde ne geleceğini bilemezdiki.

    Benim yardıma ihtiyacım vardı biraz daha bu savaş içinde kalırsam ölecektim. Dua ediyor birinin bana yardım etmesi için ve canlı bir insanla karşılaşmak için yine yürümeye başlamıştım takatim kalmamıştı yine bulanık görüyordum başım dönüyordu gözümü kapatıp pes edecektim kendimi avutmaya başlamıştım bile kimsem kalmadı annem babam sevgilim hepsi yok oldu diyerek ten
    galiba ilk kez duam kabul olmuştu az ilerde kırmızı elbiseli akut ekiplerini görebiliyordum bağırdım yardım edin yardım edin diye kendimi yere attım ve yine kustum sol kolumu hissetmiyordum gözüm karardı gelenler vardı bana doğru koşuyorlardı sonra gözlerimi geçici revir de açmıştım kolum alçıda ve ağrı içindeydi yanımda yaralanan askerler vardı ( beyler tutarsa devam ederim başlıl alıntıdır ancak yapan eleman hikayeyi bitirmemiştir ben devam edicem)
    ···
   tümünü göster