Karşımızda tarık duruyordu, anlam verememiştim ama bakışlarındaki soğukluktan ve sinirden bir şeyler seziyordum. Bir şey demedim, konuşmaya gelmediği belliydi ama bir şeyler yapacak cesareti de kendisinde bulamıyordu. Gözünün içine baktığım 5 saniyeden sonra hızlıca yokuştan aşağı indi. Açelya iyice yaslanmıştı, bir şeyler olduğu belliydi ama bu kızı üzen birisi varsa ben de onu üzmeliydim. Aşağı doğru bir adım atacak oldum, açelya yüzünü döndü ve iyice yaslandı, "boşver" dedi ve elimden tuttu. Nasıl karşı koyabilirdim ki o ellere?

Yurda kadar yürüdükten sonra ağacın altına geldik. Montum ve eldivenlerim açelyanın üzerindeydi. Soğuğu hissetmediğim anlardan birisiydi. Açelya elimi bıraktı ve "teşekkür ederim" dedi. Kollarıya omzuma asıldı ve ayak ucuna çıkarak yanağıma bir öpücük kondurdu.

Başım dönüyor, dünya dönüyor ama açelya her şeyin tam ortasında sabit gibiydi. Bana neler olduğunu bilmiyordum, bir fikrim de yoktu; tek bildiğim şey bu kızı hep yanımda tutmak benim tek amacım olmalıydı. Evet bir amacım olacaksa bu açelya olmalıydı. Montu ve eldiveni çıkarmamasını söyledim ve içeri girmesini izledim. Heyecanlı heyecanlı el salladı ve içeriye girdi. Çok mutluydum, hiç olmadığım kadar mutluydum. Hızlıca yurda geçtim ve odanın ortasında kahkaha atmaya başladım. Kahkaha atarken odaya okan girdi. "Oh keyifler yerinde" diyip yanıma oturdu. Okanın omzuna kolumu atıp "Hiç olmadığı kadar" dedim ve birlikte gülmeye başladık.

Biraz havadan sudan muhabbet ettikten sonra okan "Tarık da aşağıya iniyordu bir sıkıntı oldu mu kardeşim" dedi. "Azıcık zütü yiyorsa gelsin sıkıntı yapsın ben buradayım" dedim. Sırf açelyanın yüzü biraz düşmesin diye o çocuğa bir şey yapamazdım. Ama kendisi gelip çatarsa hem mazeretim olur hem de sinirimi atardım. Okana "tarığın derdi ne" diye sordum. Okan tarıkla açelyanın eskiden çok yakın olduklarını, tarığın bu senenin başında açelyaya onu sevdiğini söylediğini ama açelyanın onu reddettiğini söyledi. "Açelyayı rahatsız ediyor mu" dedim. "Yok kardeşim eskiden çok yakın arkadaşıydı, şimdi tek kelime bile etmiyorlar ama tarık hala bırakamadı" dedi. Kimsenin duygularına karışamazdım bir hareket olmadıktan sonra ama tarıktan bir anda nefret etmiştim. Umarım ters bir şey yapar diyordum kendi kendime.

Ben bunları düşünürken hızlıca kapı açıldı..