Bir önceki entry de arkadaşıma eşimi anlatırken tabikide özel mevzuları anlatmadım bir yanlış anlaşılmanın önüne geçmek istedim. Kendisi izmire gelmeden önce Antalya'da Eczacıbaşında Merchendiser olarak çalışan satış yönü kuvvetli biridir aslında.Ki mağazada şuan satışlarıyla ön plana çıkmış durumda gerçekten.

Neyse ben Hikayeme Devam Ediyorum

Doğum günümün 14 şubat olması değişik bir duygu , yıllardır ikisini birleştirip kutlardık eşimle ama bu yıl hiçbir kutlama olmadı , ufak bir pasta üstüne bir mum , annem ve kızım. Eşimden bir tane çalıştığı mağazadan aldığı deodorant , gerçi bu bile şaşırttı beni ya neyse.Laf olsun diye kutlanan bir doğum günü. Tabi çevremden kimsenin hatırlamaması , akrabalarımın bile.. Hatırlanmamak insana okadar koyuyorki kardeşlerim heleki bukadar zor günler geçirmiş ve hala geçirirken. insanlardan nekadar uzaklaştığımı anladım ogün. Evliliğimi kurtarayım derken tamamen kafamı kuma sokmuşum meğer.Çok iyi gittiğini sandığım işimi bile aksatmışım.
Ertesi gün toprarlanmam gerektiğini düşünüp güzelce işime gittim. Tabi benimki yine azıtmaya başladı , aniden telefon açmalar konuşmayıp etrafı dinlemeler falan , mağazada millete benden bahsedip beni aldatıyo diyince birde oradaki arkadaşlarından taktik almaya başlamış bu meğer , aniden ofise gelmeler falan , tabi bir sonuca varamadıkça yeni taktikler denemekten de vazgeçmiyordu.
Mart ayına geldik , kızımın 2.doğum günü için öğle yemeğinde buluşup kızıma hediye almaya gittik beraber seçtik ettik falan ben oradan müşteriye geçtim zira kurulum ve sunum vardı , pastayı akşam alır eve geçeriz beraber diye plan yaptık ve ayrıldık.
Akşam saat 6 yı geçince ben telefon açıp Y.ben biraz gecikebilirim sen pastayı al geç eve dememle kıyamet koptu. Telefona bağırmaya başladı müşterileri yanında yine rezil oldum. Haliyle işide bırakıp gidemezdim. telefonu kapatıp işimi halleip 7 gibi eve geçtim. Annemle beraber oturmuş konuşuyolar , Y.i görseniz sanki evde cenaze var gibi surat 5 karış, ne oluyor dedim , annem anlattı , o anlattıkça ben güldüm. Benle konuşurken kadın sesi duymuşmuş hanımefendi fakat komik olan sunum yaptığımız toplantı salonunda 1 tane bile bayan personel yokdu topu topu 4 kişilik bilgi işlem ekibi vardı hepside gencecik erkek çocuklardı , bunu anlatınca bana ozaman sen gay sin deyince benim sinirlerim kalktı malesef bir arbede yaşandı. Zaten sinir hastası gibiydim tutamıyordum kendimi.Y.i kollarından tuttuğum gibi koridora attım annem araya girmese belki vurucakdım bile ( tabiki yapsam hala pişmanlığını yaşardım ) öfkemi kontrol edemediğimi görünce kendimi sokağa attım. Kızımın doğum gününün berbat olduğunaı yanayım , itirafın bini bir para olduğunamı diye diye evin çevresindeki sokakda tur atmaya başladım