ilk günlerde tuvaletlerin halini gördükten sonra ben askerde sıçmıcam kararı almıştım. Çünkü ilk girdiğimde kusmak üzere olup zor atmıştım kendimi. Artık yemek yememle beraber verdiğim kararın çok yersiz olduğunu elbet bir gün sıçacağımı dolayısıyla bir yolunu bulmam gerektiğine karar verdim * ilk sıçışımı da yeşil fanilamı tüm yüzümü kapatıp sadece görebileceğim kadar açık bırakarak, ve nispeten daha temiz bir tuvalet bularak yaptım. Sonralarında işi çözdüm tabi. Bölüğün en serserisi diye takılanları tuvalet temizliğine verdiler, saat 2 de falan temizleniyordu ben de temizlenir temizlenmez giriyordum. Bunu çözmek beni inanılmaz rahatlatmıştı. Şimdi düşünüyorum da ne kadar komik, çünkü mardine gittiğimde o tuvaletlerde sıçarken bulmaca çözüyordum, telefonla mesajlaşıyordum. insan herşeye alışıyor.