Abim çocuğa baktı. Hangi mahalleden olduğunu sordu. Merkezde oturduğunu söyledi. A: abim Ç: Çocuk

A: gibtir git bir daha görmim seni burda
Ç: Sen kim oluyosun da bana böyle söylüyosun. Sen benim kim olduğumu biliyon mu lan ?
A: Seni de giberim ağababalarını da

Dedi ve çocuğa öyle bi şamar attı ki. Tokat demiyorum yanında çok hafif kalır. Şamarı yedikten sonra çocuk bayıldı. Kalk diyorlar kalkamıyor. Tepki vermiyo. Abim diğer çocuklara baktı ve " Sizi de tanıdığım için bu seferlik affediyorum. Babalarınıza selam söyleyin" dedi. Çocuklar "Tamam abi" diyip koşa koşa gittiler.

Mahalleye doğru giderken Alperen abi abime "Ulan Alparslan hiç mi vicdanın yok amk çocuk bayıldı" dedi taşak geçer bi üslupla.  Abim de çokta gibimdeydi bakışı atarak peşinden güldü.

Mahalleye geçtik. Diğer gruplardan sadece birinde ufak bi sürtüşme çıkmış. Artık satmazlar düşüncesiyle eve geçtik. O gün rahat bi uyku çektim.