Edit: HiKAYE BiTMiŞTiR. HEPiNiZDEN ALLAH RAZI OLSUN OKUYANDAN DA OKUMAYANDAN DA

20 Ocak 1990... Samsun'un kenar mahallelerinden birinde başladı yaşamla mücadelem. O zaman 2 çocuklu bir ailenin küçüğüydüm. Sokakta futbol oynayıp küfür etmeyi öğrenen ama anaya bacıya sövmeyen çocuklardık. Fırlamaydık ama saygısız değildik. Maçtan sonra meybuz dondurma ve kaldırımda çekirdek kola. Ve akşamlar... O akşamlar bir başka. ilk suçumuz bahçelerden meyve çalmak.

Fazla uzatmadan konuya gireyim. 1. Sınıfa başlamıştım. Abimle aynı okuldaydık o 5. Sınıftaydı. O günleri hiç unutmam. Dayak yerdik yine de abimin yanına şikayete gitmezdik. Abimin hep bir özelliği vardı. Liderlik vasfı vardı. Her girdiği ortama rahatça girebilir isterse ortamın başı olabilirdi.

Dinleyen 3 5 kişi çıksa yeter

Yine bir gün okuldan çıkmıştık. Mahalledeki okulda okuyorduk. 5 kişi oturduğumuz sokaklara daldık karşıda öfkeli biri. Lan bi baktım babam elinde hortumla beni bekliyor amk. Yanımdaki muallakler çil yavrusu gibi dağıldılar kaldık sokakta pederle. Müthiş bir muay-thai olacak gibi duruyordu. Galiba yine klagibleşmiş olan benden önce eve varan bir şikayet vakasıydı. Babam gibici bakışlarını sürdürmeye devam ediyordu. Gerilim ben yaklaştıkça artıyordu. Ben: B Babam: Ba

B: Selamun aleyküm baba hayırdır (titrek bi sesle)
Ba: Hayırı mı kaldı lan puşt yine milletin bahçesine dadanmışsınız
B: Baba valla benim bi suçum y...
Ba: Kes lan. Yalan söyleme bana. Ben sıçtığım taku bilmem mi abin de böyle napıcam ben sizinle ?

O ara da abim sokağa giriş yapmıştı. Babamın onu görmesiyle abimin geri dönüp koşması bir oldu. Sövüp saydı akşama görüşcez diyip gitti eve.

Trabzon sokaklarında kalabalık gruplar şeklinde ilerliyorduk. Bizi gören esnaf kepenk kapıyordu (:. Önceden yaşanan olaylar yüzünden iki takım taraftarı birbirini hiç sevmezdi. Stada girdik. Bize ayrılan yeri komple doldurmuştuk fazlası bile vardı. Dakika 55 de " çingene Samsun" tezahüratı yapan trabzonspor taraftarına karşılık bizde 61. Dakikada "Çömlekçi çocukları" ve "muallak trabzon olamazsın şampiyon" tezahüratlarını yaptık. Olay çıkacağı belliydi. Maç bitiminde trabzonspor 2-1 kazanmıştı ama helalinden olduğunu pek sanmıyorum.

Geçtiğimiz günlerde maçı yöneten hakemin açıklaması damga vurmuştu. "Trabzonun kazanması gerek dediler ben de kazandırdım" şeklinde bir açıklmaydı. Sonraki sezon küme düştük zaten. Neyse bu kadar futbol yeter. Amaç dışına çıkmayalım aq. Biz otobüsümüze bindik. Samsun a vardık eve geçtik. Çok yorgun düşmüştüm. Kafayı direk vurdum uyudum.

Akşam oldu eve gittim bi gib olmadı. Babamın öfkesi geçmişti. Adam da kesinlikle haklıydı. Çok fırlamaydık millete rahat vermezdik amk. Çocukluk işte. Günler geçtikçe büyümeye devam ediyorduk. Geçen süre içinde bir kardeşim doğdu. 3 kardeş olmuştuk. ilkokul bitmiş ortaokula başlamıştık. En yakın arkadaşım can dostum(ilerde anlatacağım can dostu meselesini) Sülo ile beraberimizde 3 fırlama daha ortalığın dıbına koymaya devam ediyoduk.

Okulu haraca bağlamıştık. Manyak olacağımız daha o yaşlardan belliydi. Bir gün yemek sırasında Sülo gözüne bi kız kestirdi. Arka arkaya sıra olduğu için kızın arkasında ben benim arkamda Sülo bini vardı. Sülo "Bak şimdi kanka napcağımı izle" dedi kızın zütüne 4 parmağını birden bi soktu başladı kaçmaya. Kız bana bi tokat attı nevrim döndü. Ben tuttum buna bi kafa attım bayıldı amk. Sülo da kaçarken kapıya çarptı kafasını amk delisi o da bayıldı. Onu tokatlaya tokatlaya 5 dakikada ayılttım. Sonra okuldan kaçtık. Okulun arkasındaki fındık tarlasında sigara içerken müdür yakaladı. Bi posta sağlam dayak attı. Bu seferlik affediyorum. Ordan geçtik eve.

Orta okulu bitirmiştik oks den aldığımız puanlar yerlerde sürünüyordu. Yine 5 li tayfa aynı okuldaydık. Endüstri meslek lisesi (:. Tabi burayı haraca bağlayamadık. iyice büyüdüğümüze göre artık bi ödülü hak ediyorduk. Deplasmanlar... Çok özenirdim deplasmana gidenlere. Abim her deplasmana giderdi. Beni de zütürecekti. Bu ilk deplasmanımı hiç unutmam.

 Samsunspor'un peşinde gençliğimizi eskittik. ilk deplasmanım ise Trabzon deplasmanıydı. Babam endişeliydi. Çünkü o zamanlar taraftarların arası feci şekilde bozuktu. Abime bana iyi bakmasını tembihledikten sonra mahalleden deplasman için kalkan otobüse bindik. Herkesi tanıdığım için pek sıkıntı çıkmadı yabancılık çekmedim. Çıktık yola trabzon il girişinde diğer taraftar gruplarımızın otobüsleriyle birleşip şehir merkezine girdik. 17 otobüs 32 minibüs ve sayamadığım kadar hususi araç...

Bir gün mahalle meydanında tüm gençler çekirdek kola yaparken bi arkadaş koşaraktan geldi. Aşağı mahallede bi çocuk uyuşturucudan ölmüş. Abim sövdü saydı. içene de satana da. Ama sadece sövmek geliyordu elinden. Yoksa başka bişey gelecek miydi ?

Okuldan çıktım eve geçiyodum ki aşşa mahallenin ara sokaklarında akşam vakti şapka takan 3 tane mal gördüm. " hey dıbına kodumun değişikleri" diye geçirdim içimden. Ama bu değişikleri değişik yapan tek şapka  takmaları değildi. Hareketleri konuşmaları da bi başkaydı. Uzaktan bi 5 10 dakika süzdüm. Tam eve doğru yol aldım ki bi çocuk geldi yanlarına. Para uzattı. Onlarda poşedin içinden çıkarıp bişey verdiler.

Koşarak eve gittim. Saat 5 buçuktu. Abim daha işten gelmemişti. Hem üniversite okuyup hem çalışıyordu o aralar. Saat 6 olunca kapı açılır her akşam. Elinde 3 ekmekle uzun boylu yapılı hafif kirli sakallı genç bi delikanlı girerdi eve. Eve geldi selam sabah hal hatır derken yemek yedik. Dışarı çıktık birer sigara yaktık. Başladım konuşmaya B: ben A: abim

(B): Abi sana bişe dicem
(A): Söyle la dinliyom
(B): Aşşa mahallede 3 tane hap satan çocuk gördüm.
(A): Bizim Teko (Tekin) ların mahallesinde mi ?
(B): Aynen abi

Abim derin derin düşünmeye başladı. Mahalle  meydanına vardık. Selam verdik çekirdek kolaya para kattık. Abim gelmeden alınmazdı çünkü. Abime baktım halâ derin derin düşünüyordu.

Dinleyenler şuku çugu entry ne varsa yardırsın ki boşa yazmadığımı bileyim. Emek var burda hazır part değil yazıyorum biraz emeğe saygı.

Beyler okuyosanız şuku çugu ne var ne yok yardırın be boşa yazmadığımızı bilelim

Anan zaaaa

Sonraki gün cumartesiydi. Ölen çocuğun cenaze namazındaydık. Mahalle gençlerinin bir çoğu namazdaydı. Namazı kıldıktan sonra abim bizi bi kenara çekti. Bu akşam mahalle meydanında tüm gençleri beklediğini ve gelmeyenin bir daha kendini bu mahallenin genci diye saymamasını söyledi. Katılmak mecburiydi.

Akşam üstüne doğru yemeğimizi yedik. Annem kimseye zarar vermeyin diye tembihledi. Abim " Hazırsan çıkalım koçum" dedi. Ben de " Hazırım abi" dedim. Ayakkabılarını eline aldı kapının önüne koydu. Sağ ayakla besmele çekerek evden çıktı. Ben de aynısını yaptım. Yaktık sigaraları mahalle meydanına doğru gidiyoruz. Cebindeki son 50 milyonu (50 TL) bana verdi ve "Herkese yetecek kadar çekirdek kola sigara al gel" dedi.

Ben söyleneni yaptım. Çekirdek kola sigara aldım geçtim meydana. Bi baktım tüm gençler orda aq. Rahat bi 70 80 kişi var. Vay dıbına koyim bu kadar genç varmıymış diye geçirdim içimden. Geçtim içlerine selam verdim. Hal hatır sorduktan sonra abim söze "Bi bana bakın" diyerek girdi.

Beyler yaktırmalık kısımlar başlayacak geceye mi saklıyayım. Geceye sakla diyenler şukulasın şimdi anlat diyenler çügülesin.

"Bu illete burda dur demezsek yarın ölen kardeşimiz abimiz sen ben olabiliriz. Bunu içen de satan da  benim gözümde aynı derecede sayılır. içimizde içen varsa delikanlı gibi çıksın hep beraber çözüm arayalım." Dedi. içen varsa bile o anki züt korkusundan çıkamadı. Abime baktığımda gözlerinden sanki ateş çıkıyordu.

Abim bizi 5 er kişilik gruplara ayırdı. Her bir grup mahallelerin ara sokağına girecektik. Bizim grupta ben abim sülo Alperen abi (sülonun abisi) ve Mahmut abi vardı. Bizim uğrayacağımız yer benim o değişikleri gördüğüm yerdi. Yola koyulduk emanetsiz çıktık. 3 değişiğin yanına vardık A: abim D: değişik çocuk

A: Selamun aleyküm
D: Aleyküm selam abi (ikisi abimi tanımıştı)
A: Nabıyonuz la burda?
D: Takılıyoz da abi napalım
A: Boş mu takılıyonuz bakim Sülo Merdo arayın la şunları

Çocukları aradık. ikisinin üstünden bi şey çıkmadı. Ama o tanımadığımız çocuğun içinde küçük bi naylonun içinde 8 9 tane hap çıktı. Çocuk beni geri itirdi. Tam elimi kaldırdım şamarı atacaktım ki Abim dur dedi...

Okuyan var mı beyler

O aralar kayda değer bişey olmamıştı. Sıradan hayatıma devam ediyordum. Her ne kadar büyümüş olsak da mahallede top oynayıp çekirdek kola yapmaktan vazgeçmiyorduk. Milletin bahçesinden meyve çalmaktan vazgeçemiyorduk.

Yaz aylarında ilk milli olma serüvenimi yaşamıştım. Mahallede bi kız vardı o aralar onunla çıkıyodum. Ben muhabbeti bayağı ilerlettim. Kız 1.6 197 kw motor çıktı. Ben bi gün bundan söz aldım ve mahallenin en ücra köşedeki fındık tarlasına çağırdım. Mekana bak bee fındık bahçesi. Ulan el oğlu yatak odasında gibişirken bizim duruma bak amk.

Kız geldi ben zaten 1 saat önceden ordaydım azgınlık başa vurdu. Sülo binini nöbetçi diye bahçenin başına diktim. Ben işi yürütürken tam önden gircem "aşkım bakireyim" dedi. içimden " Demek bunun kontak arkada anahtarı arkaya sokup motoru çalıştırcaz." Ben kızla işimi gördüm çıktım. dıbına koyim bi adam var ama. Kıza dedim sen burda kal.

Eyvallah geliyor

Sonraki gün normal odaya aldılar. Gözümü açtım yine aynı kız vardı. Yine su istedim. Bu sefer verdi. B: Ben K: Kız
K: Nasılsın Mert ?
B: iyi sen nasılsın
K: iyi ben de ama ben o anlamda sormamıştım (:
B: Ben de o anlamda söylememiştim :d
K: Ahahahahahah
B: ismimi nerden biliyosun ?
K: Abin ve sen bizim mahallemizde rahat oturmamızı sağlayan insanlarsınız. Civar mahallelerde tanır sizi
B: Hadi be. Hangi mahallede oturuyosun ki
K: ...
B: He Teko abilerin orda
K: Evet
B: Seni tanıdığıma memnun oldum. isim neydi bu arada (:
K: LEYLA

Evet beyler aşık olma zamanım başlamıştı. dıbına koyim odanın kapısı açıldı abim geldi naber lan dümbelek dedi. Be öyle denir mi gapçık ağızlı. Kız var yanımızda. tak ettin muhabbeti.

3 gün sonra taburcu oldum. Leylanın da numarasını almıştım. Ulan hemşire değil stajyermiş aq. 5 6 gün evde yattıktan sonra mahalleye çıktım. Sülo dedi ki Bu amcıklar yine ortalıkta dolanıyo dikkatli olmak lazım abimlere söylelelimde toplanıp gibelim analarını dedi. Fikir bana uymuştu. Ben de onaylar şekilde kafamı salladım. Abimi aradım olayı anlattım. Yarın bakarız dedi.

ŞiMDi SiGARALARI PAKETTEN ÇIKARTIN BEYLER

28 ŞUBAT 2010 Pazar. Sabah kahvaltı yapıp evden çıktık. Mahalle meydanına girdik. Herkes toplanmıştı. Bu sefer kökten bitirecektik. Herkesin elinde Sopa bıçak çeşitli aletler vardı. Tornavida bile vardı aq. Abimin Alperen abinin ve Mahmut abinin belinde silah da vardı. Ama sıkmayacaklardı(!)
Bu sefer topyekün gittik üstlerine karşımızdakiler bu sefer hazırlıklıydı. Başladık kavga etmeye. Lan amk yeri öyle kalabalıktı ki kime vurduğumu bilmiyom. Bi baktım Süloyu yatırmış gibiyolar(!)(ağzını yüzünü gibiyolar). Koştum çocuğa çektim kendime bi baktım emanet çekti. Çıkardım ekmek pıçağını soktum bacağına. Ama sol tarafa bi döndüm çocuğun teki üstüme mahşerin 4 atlısı gibi geliyo huur evladı. Gözlerimi kapadım o an olacakları düşündüm. Bi el silah sesiyle irkildim TAK. Acı bir çığlık. Abim çocuğu bacağından vurdu. Ve bana doğru gülümsüyordu.

Ama peşinden 3 el silah sesi duydum. Abimin gülen yüzü acı bi ifade aldı. Bana baktı. Ağlamaklıydı. Koştum. Düşürmedim. Tuttum onu. Ve bir silah sesi daha. Bu sefer Ateş eden Alperen abi idi. Abimi vuran muallakyi kafasından vurmuştu.

YAKIN BEYLER.

Abim kollarımdaydı. Sık sık nefes alıyodu. Ben AMBULANSI ARAYIN LAAANN diye bağrıyordum. Abimin ayakları titriyordu yavaştan yukarı doğru gelmeye başladı titremesi. Ve en son kafasını oynattı. Bir daha hiç bi yeri titrememek üzere GiTTi.

Abim çocuğa baktı. Hangi mahalleden olduğunu sordu. Merkezde oturduğunu söyledi. A: abim Ç: Çocuk

A: gibtir git bir daha görmim seni burda
Ç: Sen kim oluyosun da bana böyle söylüyosun. Sen benim kim olduğumu biliyon mu lan ?
A: Seni de giberim ağababalarını da

Dedi ve çocuğa öyle bi şamar attı ki. Tokat demiyorum yanında çok hafif kalır. Şamarı yedikten sonra çocuk bayıldı. Kalk diyorlar kalkamıyor. Tepki vermiyo. Abim diğer çocuklara baktı ve " Sizi de tanıdığım için bu seferlik affediyorum. Babalarınıza selam söyleyin" dedi. Çocuklar "Tamam abi" diyip koşa koşa gittiler.

Mahalleye doğru giderken Alperen abi abime "Ulan Alparslan hiç mi vicdanın yok amk çocuk bayıldı" dedi taşak geçer bi üslupla.  Abim de çokta gibimdeydi bakışı atarak peşinden güldü.

Mahalleye geçtik. Diğer gruplardan sadece birinde ufak bi sürtüşme çıkmış. Artık satmazlar düşüncesiyle eve geçtik. O gün rahat bi uyku çektim.

Beyler müşteri geldi devam etcem beni bilen bilir yarım bırakmam

Müsadeniz olursa şu elimdeki işi bitireyim öyle yazacağım