Al bi snickers ye kardeş.

Amk nickini şarkıyı dinlerken gördüm zütüm korktu pekekent napıyon amk.

Yakın arkadaşın ayıp etmiş ama, sorun şu ki hepimiz gibi o da sevdiğini düşünüp kaybetmekten korkuyor kardeşim.

"Nasıl bir mallık?" diyenleriniz illa ki olacak ama bazı istekler doğru düşündüğünüz her şeyin önüne geçiyor. Monotonluk sizi boğduğunda o monotonluğu bozmak için uğraşıyosunuz. Eski sevgilim Saksı önceki entryde anlattığım iyi kız benim için her şeyi yapıyordu, cinsel ergenlik isteklerini bile. Bu yüzden onunla aldatmıştım biraz da cezalandırmak istemiştim benden ayrılmak istediği zaman yüzünden. Saksıyla 1 hafta geçirdim sadece aldatma dönemini ve ondan tekrar ayrıldım. Eda ile 3 ay öğrenmeden mutlu bi süre geçirdik ve sınava hiç hazırlanmadım. Aldattığımı öğrendiği gün benimle buluşmak istedi, "tamam" dedim. içimde kötü bi his oluştu ama iki göğüs arasında sıkışma ve hafif yanma hissi vardı. Sesi nedense böyle hissettirmişti. Hep oturduğumuz genelde kimsenin çok olmadığı rahat olduğumuz yerimizde buluştuk. Geldi ve bana sadece "Beni bir daha arama." dedi, buluşmaya çağırdığı seferki o korkunç his kapladı ama daha kötü"neden? ne oldu?" diyip duruyodum. Telefonumu karıştırmış tuvalete gittiğim bi sırada saksıyı kaydettiğim sahte ismi görüp merak edip bakmış. Öğrenmiş ne olduğunu ve numarasını almış. Daha sonra emin olduğunda tüm öfkesiyle üstüme geldi. Biticeğini anladığım için saçma ve aslında utanmam gereken bir pişkinlikle "Ne yapacaksın?" dedim. "Ayrıl, istediğini yap. Demek ki artık sevmiyorum seni." dedim. O pişkinlik iğrenç bi hisle özür dileme isteği doğurdu içimde ama dilemedim. Aptal aptal bakıyodum o karşımda ağlayıp eline geçirdiğini atıyodu ama sanki canı acımasın diye atıyodu. Eda o sırada bile beni seviyodu. 9 aylık sevgimi iki aptallık ve bir vicdan azabı ile bitirmiştim. Ağlarken yerden kaldırıp özür diledim ama bir anlamı yoktu. Yapacağımı zaten yapmıştım o günden sonra pişmanlık ve bir daha onu göremeyeceğim duygusunu unutmaya çalıştım. Zaten ders çalışmadığım için sınavda da 2 yıllık bir üniversite kazanıp gittim. Orada unuttum yine birileri oldu ama onu da başka zaman anlatırım artık.

Bakın hayatımda birkaç tane bana değer veren kız oldu ve biri hariç diğer hiç biri ile iyi bitmedi. Sorun sürekli arayışta olmamdandı. Tamam özgüven, istekler ve amaç doğrultusunda gidiyosunuz ama 100 kız bile gelip geçse hayatınızdan aradığınız kişi ile arayış içinde olmadığınız bir zaman karşılaşacaksınız. Zorladığınız zaman değil zorlandığınız zaman o kişi gelecek. Dert etmeyin ruh eşi diye bişey yok ama sevip sevildiğiniz bi ilişki olacak.

iyi geceler. Sıkıcı gelen insanlar oluyor, gençler istemiyosanız okumayın amk.

Gel gelelim ergen hatasına yakalandım aşırı cinsel isteklerle kendimden soğutmaya başladım. O kadar soğuttum ki ertesi gün benimle görüşmek bile istemedi. Çok utanmıştım ve bütün gün oturdum ne aradım ne yazdım, özür bile dilemedim haklı olduğumu düşündüm nedense. 2 hafta geçti ve yazdı bana "Başta çok güzeldi tabi cinsellik bazen olabilir ama ben o dönemin bizim için geldiğini düşünmüyorum." diye bir mesaj. Ardından "Sen benimle yanlış tercih yapmışsın istediğin şeyi ben sana sağlamam, sağlayamam. Bu böyle sürmesin bitirelim." diye ikinci bir mesaj daha geldi. O zaman haksız olduğumu fark ettim "Amerikan pastası gibi bi hayat bekliyosun dimi pekekent" diyordum kendi kendime. Affettirmek için çok uğraştım "Bir kez daha deneyelim tamam." dedi. Tekrar başladı daha dikkatliydim üzmemek için uğraştım. Üniversitesinin ilk dönemi biten arkadaşlarım gelmeye başladı. Etrafım biraz daha insan doldu hatta en yakın arkadaşlarımın gazlamaları oluyodu "şöyle yap","böyle yap" diye, 2. hatamı çok engellemeye çalışıp engelleyemediğim gazlardan yaptım. Eda ile ilişkimin 6. ayında eski sevgilimle aldattım.

Okuyan varsa geldim gençler.

Yazışmaya başladık avını ürkütmeden sinsi, yırtıcı ve bir o kadar da haşin taktiklerimle yazıyordum. Muhabbetimizin mayası tutmuştu hoşlanmıştım konuştuklarımız eğlenceliydi ve beyler o zamanlar konuştuğum en güzel kızdı(melek gibiydi amk). Neyse komplimanlar, iltifatlar uçuyor spor yaptığım ve kendime görünüş olarak çok güvendiğim zamanlardı bir de. Her türlü benim olacak diye düşündüm. Ama her şey düşündüğünüz gibi olmaz ben kıza kapıldım. Erkek arkadaşlarıyla çıkıp gezerdi kızardım sürekli ve daha sevgili bile değildik flört safhası(Çok kıskanç biri değilimdir ama bu rahatsız edici bir durum ve her Türk erkeği gibi davrandığımdan.) O gün geldi buluşmak istedim ve buluştuk. Flörtümüz tam flört olmaya başlayıp sanal çerçeveden kurtuldu. istediğim gibi azimle ilerleyip ince işleyip heyecan duvarlarımı zorladım. Gel gelelim kıskanmam ve aşırı belli hoşlanma hali sergiledim ve beklenen soruyu aldım "Mrqop sen benden mi hoşlanıyorsun?" diye bir soru. Öyle çok istekli görünmemek için yarım saat sonra cevap verip beklemeye başladım. Cevap gönder butonundan çıktığı gibi heyecan bastı. 3 ay sonra daha önce bu güzellikte bi kızla hiç masaya bile oturmamış ben o güzellikteki kızla sevgiliydim (Kimine çirkin gelir beyler ama çok güzeldi mavi gözler ve kumral saçlar baktıkça gülümserdim.). Neyse ilişkimiz rayında gidiyordu hiç sorun yoktu, hatta ergensel isteklerimde karşılandıktan sonra gayet olgun davranışlar gösteren, kızların isteyebileceği modele uymaya başladığımı düşündüğüm dönemimdir. Ama ergenlik sizi bir yerde illa ki sıkıştırır ve bir hata yaptırır...

Geçen hafta saksı adında bir kız arkadaşımla ilgili entry girmiştim bu hafta da kız olaylarında yaşadığım pişmanlıklardan biraz bahsedeceğim.

Lise bitip mezuna kaldığım dönemler bir ilişkim bitmiş depresif bir boşluğa düşmüştüm. Belli bir süre sonra kız arayışına girdim, her tanıştığım kıza yürüyordum kısacası. Bunalım ve yalnız kalmışlık hissi sardı o zamanlar. Dediğim gibi mezuna kalmak ve ilişki bitimi zorladı üzerine de en yakın arkadaşlarım şehir dışına gitti üniversite nedeniyle.

Eski zamanlarda tanıştığım bir kızın numarasını buldum telefonda ve baya zorlandım, yazıp yazmamak arasında gidip geliyordum. içimden ne kadar yazma desem de yazdım çünkü gerekliydi. Bir şekilde atlatmam için biri olması gerekiyor diye düşünüyordum aslında pek gerekli değildi. iş olsun, yalnızlığım azalsın, ergensin ve cinsel isteğin de gitsin istiyorsun(hormon ayıp dinlemez). Neyse saçma bi film repliği ile giriş yaptım ve tuttu nasıl olduysa hiç inanmadan başardım.

Devdıbını yazıcam bir işim çıktı geliyorum beyler.

Saksı olmanın faydaları diye bir film vardı o zamanlar ikimiz de çok severdik filmi saksı ondan

ilkler unutulmuyor beyler.

Öyle deme sevmişsen vardır güzelliği.

Herkese +1 sana -1 .

Ergenlik be düşünmeden yapılacak her şey ne varsa hepsini yaptım.

zamanında lise 2 de hoşlanmış olduğum bir kız vardı. Konuşup bir süre sonra işi halletmiştim sevgiliydik. ilişkimizin başlarında mutluydum çünkü ilk sevgilimdi. Gel gelelim üç haftalık bir ilişkimiz oldu. Sürekli eski sevgilisi bir şeyler yapıyordu ve rahatsızlık çektim. Dövmek istedim bir türlü denk gelemedim. Bir kez denk geldi el sürdürmedi sevgilim. (Adına Saksı diyelim hatta kızın.) Saksı engelledi, benim gururuma dokundu. O gün onunla bir daha görüşmek istemediğimi ve bu durumun çok çocukça olduğunu söylemiştim. Benim için bitmişti ve içimde onu öldürmeye başlamıştım. Ta ki 1 ay sonra gelip tekrar deneyelim diyene kadar. Tekrar denedik ve bu durum tekrar olmadı ama bir şeyler ekgibti, ben öpmek isterdim iterdi tamam derdim, her şeyime karışır laf ederdi ben tamam derdim. Sıktı bu durum beni ilk sevgilimdi ve ben de bir liseliydim. Bir sürü beklentim olan ilişkide engellere takılıyordum ama hak da veriyordum bir yandan da. Sonunda hak veren yanım değil ergen yanım kazandı başka bir kız oldu ve o yöne gittim. Tekrar Saksı\'dan ayrıldım. Bana sürekli mesajlar atıyordu ve hoşlanmam için bin bir çeşit şeyler yapardı. Ben de sürekli iterdim elimle onun bu mücadelesini görmezden gelirdim. Bir gün hiç gurur duymadığım şeyler yaptırdım ona ve sırf beni sevdiği için yaptı. Ertesi hafta kimseye yapılmayacak bir şekilde yarı yolda bıraktım ve ona bir sevgilim olduğunu söyledim. Büyük ihtimalle yıkıldı. Yeni sevgilimle mutluydum güzel yıllar geçirdik ama geçen güne kadar pek aklıma gelmezdi Saksı. Onu gördüm çok güzel gülüyordu eskiden hoşlandığım gülüşüydü bu. Yanında sevgilisi vardı mutlulardı, mutlu oldum ama biraz buruk hep beni sever sanıyordum. Neden bencilce düşünüyorum bilmiyorum. Bir an keşke o mutluluğu biraz ona verebilseydim dedim. Liseden sonra da çok mutsuz etmişliğim oldu sayısız. Çok uğraştı güzel gülüşlü sevdiğim ama galiba ben onu böyle sevdim uzaktan. Birlikteyken biraz onun hataları biraz benim hatam birleştiler büyüdüler dayanılmaz sandığım acılara dönüştüler. Ama küçüktük be hocam anlamazdık sevgiden,aşktan,dertten ergendik. Kısacası gençler sizi seven biri varsa bırakmayın yaşınız kaç olursa kim olursa olsun. Sizi seven insan mutlu eder, sevmeyen insanların peşinden koşmayın. Şimdi de mutlu muyum, mutluyum. Ama hep düşünürüm onunla daha mutlu olur muydum. Öyle gülüyordu ki sanki gülüşünden öpsem dudaklarımda mutluluğun tadını hissedebilecekmişim gibi geldi. Mutluluklar ona benden. Bunu buraya şansa okur belki anlar o olduğunu diye yazıyorum. Çünkü karşısına çıkamam. iyi geceler.

https://www.youtube.com/watch?v=irtqTx3BYwA

Edit: Saksı olmanın faydaları diye bir film vardı beyler. Saksı oradan yani ortak sevdiğimiz bir filmden.

şahsen bende olduğunu düşünüyorum sürekli gideceğim yerleri yapacağım şeyleri planlıyorum, bir ortama girince kiminle ne konuşmam gerekir analizini yapıyorum hatta konuşma sırasında cevabı aldığım andan itibaren acaba söylememem gereken bişey mi söyledim acaba diye düşünüyorum. Yaptıklarımı her zaman acaba yapmamalı mıydım olarak kendi aklımda değerlendirip kendimce öyle olmasa nasıl olur diye düşünüyorum. Kız arkadaşlarımın hep beni aldatacağını düşünüyorum ve her zaman insanların benden bi çıkarı olduğunu düşünüyorum. iyi olduğum ve takdir gördüğüm şeylerde aslında öyle olmadığımı bile kendi kendime aklıma oturtuyorum ve evde teksem oturduğum yerde sadece felaket senaryoları üretiyorum bu senaryolar toplumsal değil kişisel oturduğum yerde bunalıyorum. Her şeyi sürekli sorguluyorum bunu yapmaktan kendimi almaya çalışınca da daha da üsteliyorum. Kimseye söyleyemiyorum ve her gece düşüncelerimi engellemeye çalışıyorum her gece uykusuzluktan bitkin düşüp uyuya kalana dek düşünmeye kendimle konuşmaya devam ediyorum, odaklanıp tam uykuya daldığımda tedirgin olup uyanıyorum gözlerimin her gün ağrıdığını hissediyorum. Uzun zamandır bundan kurtulmaya çalışıyorum ama yapamıyorum. Üniversite öğrencisiyim ve bununla yaşamak okulumu da çok etkiliyor çözümünü bilen biri varsa lütfen yardımcı olsun.

şahsen bende olduğunu düşünüyorum sürekli gideceğim yerleri yapacağım şeyleri planlıyorum, bir ortama girince kiminle ne konuşmam gerekir analizini yapıyorum hatta konuşma sırasında cevabı aldığım andan itibaren acaba söylememem gereken bişey mi söyledim acaba diye düşünüyorum. Yaptıklarımı her zaman acaba yapmamalı mıydım olarak kendi aklımda değerlendirip kendimce öyle olmasa nasıl olur diye düşünüyorum. Kız arkadaşlarımın hep beni aldatacağını düşünüyorum ve her zaman insanların benden bi çıkarı olduğunu düşünüyorum. iyi olduğum ve takdir gördüğüm şeylerde aslında öyle olmadığımı bile kendi kendime aklıma oturtuyorum ve evde teksem oturduğum yerde sadece felaket senaryoları üretiyorum bu senaryolar toplumsal değil kişisel oturduğum yerde bunalıyorum. Her şeyi sürekli sorguluyorum bunu yapmaktan kendimi almaya çalışınca da daha da üsteliyorum. Kimseye söyleyemiyorum ve her gece düşüncelerimi engellemeye çalışıyorum her gece uykusuzluktan bitkin düşüp uyuya kalana dek düşünmeye kendimle konuşmaya devam ediyorum, odaklanıp tam uykuya daldığımda tedirgin olup uyanıyorum gözlerimin her gün ağrıdığını hissediyorum. Uzun zamandır bundan kurtulmaya çalışıyorum ama yapamıyorum. Üniversite öğrencisiyim ve bununla yaşamak okulumu da çok etkiliyor çözümünü bilen biri varsa lütfen yardımcı olsun.

beyler yalan olduğu belli okumayın amk neyse at yalanı gibeyim inananı

Beni en çok kendine çeken kısmı ağaca çarpan arabanın olduğu sahne. Orada Mike sevgilisine o ağacın yıllardan beri orada durduğunu ama hiç bişey yapmadığını söyler. Ağaç yıllardır oradadır ve araba hep yolda, arabanın gitmesini çok güzel olarak adlandırır çünkü Mike kasabadan ayrılamaz. Ama araba orada yıllardır duran ağaca çarpar ve o güzel şey orada sona erer çünkü hiç bişey yapmayan orada yıllardır duran ağaca çarpmıştır. Mike kendini ağaca benzetir sevgilisini de arabaya çünkü onun yüzünden kasabadan sevgilisi de hiç gidemez. Bazen biz de böyle hissetmiyor muyuz lan. Başkalarını engellediğimizi ya da onların bizi engellediklerini düşünmüyor muyuz?

Ama hep sorunu başkasında görürüz dimi hep biz düzgünüz

Anlamak için kendi doğrularını bir kenara koyup dinlemek gerek kimse kendi doğrularından vaz geçmiyor hep dogmatik hep yargılanamaz bakıyolar buradan kaybediyoruz

Tam bir huur

Efsanedir ve kadın olan kahraman huurun önde gidenidir

Büyük ihtimal bişey söylersem yanlış söylerim diye çekiniyosundur her insan biraz düşünür konuşulan konularda buna dahil olmakta fikrini söylemekten geçer çekinme bilmediğin bi konu da sus ya da merak ettiğini sor bildiğin bi konuda geri kalma

Kim neyi anlıyor ki azizim.

Tamam doğru diyosun fakat padişahlarım eğitimi ve o zaman olan halkın düşünce ve fikir tarzı öyleydi. Şimdi ülkemizde sadece bu gibi düşünceler yok. Eğer ülken insana değer verecekse düşünen herkese aynı yaklaşımda bulunmalı ve şeriatın aslıyla yapılabilmesi lazım. Bu artık yeni dünya da olamayacak bi yönetim sistemi insan medeni ve gelişime açık yani bu tür bi yasa sadece gerici kalır.

Laf ederek şunu bunu seçtiniz salaksınız diyerek konuşmanıza bu sitemim. Herkes seçimde özgürdür ve halkın çoğunluğu karar verir. Siz hakaret edip cahil diyerek yaptığınız saygısızlığı AKP, CHP, HDP veya MHP'ye yapmıyosunuz. Seçim özgürlüğünü bize veren bu hakları bize veren Atatürk'e yapıyosunuz. Bundan sonra siyaset üzerinden prim yapmadan devam edin. Hükümeti eleştirin oy veren halkı değil.