rezzzzzzzzzzzzzzzzzzzz okucam

ya panpa kusura bakmada bana yalan gibi geldi hadi yurtta olanlar tamam da annem o çocuk bin dedı senle oynamıcam bana pek mantıklı gelmıyor ya da esra dedıgın kızın oyle tokat atıp o lafları soylemesı

Reserved

Rezervetullahuekber

Ya 12 ya 13 yaşımdayken orta okulda bi kıza aşık olmuştum adı eda'ydı şuan adını bile anmak yakıyo içimi ama derdimi dökmem lazım içimde kalırsa benimde sonum o gördüğüm masumlar gibi olacak ondan korkuyorum liseye geçene kadar söyleyemedim ona onu sevdiğimi çünkü okulda sürekli eziliyordum yurtluyum diye öğretmenler bile bu şerefsizliği yapıyolardı çünkü benim onlara yalakalık yapacak hiç kimsem yoktu olmadı da liseye başladığım sene sınıfımdan bir arkadaş aracılığıyla söyledim hislerimi bir insan sizi elinizde olmayan kusurlarınız için yargılarsa canınız yanar ama bu insan tek kimsenizse en sevdiğinizse cehennemin tarif edilemez acısını bu dünyada yaşarsınız bende aynen o acıyı yaşamıştım onu sevdiğimi söylediğimde kendine bi dönüp baktın mı hiç? Sence seninle ben denk miyiz birbirimize? Hadi çıktım seninle diyelim yarın bir gün buluşalım dediğimde o pis yurduna mı zütürceksin beni? Herkes benimle dalgamı geçsin seninle çıktığım için? Annesi babası belli olmayan biriyle üstelik yurtta yetişmiş biriyle sevgili olabileceğimi mi düşündün yani salak deyip tokat attı tokat canımı yakmamıştı hatta hissetmemiştim bile ama sol tarafımda bir acı vardı anlatsamda anlatamayacağınız bir acı keşke yurttaki hademelerden dayak yeseydim yada bin diye aşağılasalardı yine bu acıyı anlatacak bir kavram yoktu her zaman olduğu gibi yatağımın altına girip hüngür hüngür ağlamıştım yine yetim olmam bir kere daha mutlulukla arama bir duvar gibi dikilmişti hıçkırıklarım boş yatakhanede yankılanırken yüzümde bir el hissettim küçük bir el tüm acıyı çekip alan bir el gözümü açtığımda küçük elifi gördüm karşımda abi niye ağlıyosun yoksa senide mi dövdüler dedi bu daha yürek yakıcıydı 5 yaşındaki oyun oynaması gereken bir bebeğin bana bunu demesi daha bir yürek yakıcıydı hayat 5 yaşında bile olsan ne kadar acımasız olduğunu gösteriyordu sana

Ama yetimhanede büyümem bu günleri mutlu kılmıyor hatta üstüne üstlük kabusa çeviriyordu çok ölüm gördüm ben intihar edecek dereceye gelen belkide başka kişiler tarafından öldürülmüş kan içinde çok çocuk ve bebek cesedi gördüm üstelik bu herkesten saklanıyor üstüne üstlük birde bizlere eziyet ediyorlardı kimseye söylemeyin diye http://www.haberler.com/b...intihara-tesebbus-haberi/ bunun gibi sadece hafifletilmiş haberlere yer veriliyordu çünkü devlete ait yurtların nasıl şiddet ve kan koktuğunu kimse bilmemeliydi

Rez
not : uzdun kardesim
not2: hikayeyi bitirmeden gitme

reserved hüzünlendim bro şimdi neler yapıyosun hayatın nasıl

ilk sayfadan rezerv.

ve halime sükrettim bi aileye sahip olduğum için

duygulandım aq

rezervullah panpa devam

rizörv

Rez devam

Yenimahalledeki yurt mu panpa? Bu arada deist olunca duaların kabul mu oldu?Çok zor şeyler yaşamışsın farkındayım ama keşke sabretseymişsin. Suriyede,filistinde senden kötü durumda çocuklar sokakta ekmek kırıntısı arıyor ama La ilahe illallah diyorlar. Neden? Çünkü imtihan olduklarının farkındalar. Cennet köşkleri belkide onları bekliyolar. Belki senin içinde böyleydi?Çile dolu bi hayat ama mükemmel bi sonsuz hayat düşünsene.

Risorv ama Allaha inan

böyle dünyayı gibeyim lan

reserved

Yetimhaneler duyguları köreltmeye odaklıydı yada öyle isteniyordu çünkü 18 yaşına gelen pgibopat acımasız biri olup çıkıyor yetimhaneden ayrılınca ya bir cinayete karışıyor yada uyuşturucudan içeri giriyordu ben onlardan olmadım bu saatten sonra olamamda şimdiye kadar hep deist kafir diye yargıladınız beni neden müslüman değilsin diye sormadı hiç biriniz çünkü ben 19 yaşıma kadar sizin tanrınıza dua ettim hep onun kuralları doğrultusunda yaşadım ama ne dualarım kabul oldu ne de hep dua ettiğim arzuladığım o dayaktan uzak aç kalmadığım günlere kavuştum

Yetimhane personelleri sanki akıl hastanesinden seçiliyorcasına ruh hastası oluyorlardı müdürden azar yiyen yatakhaneye gelir gördüğü ilk çocuğa bebeklerde dahil dalarlar bayılana kadar döverlerdi yetimhanedeki bazı çocuklar önlerine geçerler genelde bunlardan biri ben olurum dayağın odağı bana yönelir o günüde boş geçirmezdim geceleri uyku haramdı ağlama seslerinden uyku uyuyamazdı kimse susun diyen olmazdı olamazdı zaten onların feryatlarını duyan diğerleride hüngür hüngür ağlardı yan odadan gelen artık hissizleşmiş büyükler tehdit ederek sustururlardı yalnızca